bulir

Galego

• Etimoloxía: do latín bullire.

• Pronuncia: /buˈliɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

bulir

1. Realizar algo con rapidez.
2. Moverse axitado e con rapidez dun lado para outro.
3. Ferver un líquido.
4. Axitarse unha cousa por causa doutra.
5. Axitarse ideas ou pensamentos na mente de alguén.

Sinónimos

1. Apurar.

Traducións

• Castelán: (3) bullir ^(es); (4) agitar ^(es)
• Portugués: bulir ^(pt)
• Francés: s’agiter, bouger, remuer ^(fr)

Conxugación

Verbo semirregular da 3ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	bulir
Xerundio	bulindo
Participio	bulido, bulida, bulidos, bulidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	bulo	boles	bole	bulimos	bulides	bolen
	Copretérito	bulía	bulías	bulía	buliamos	buliades	bulían
	Pretérito	bulín	buliches	buliu	bulimos	bulistes	buliron
	Antepretérito	bulira	buliras	bulira	buliramos	bulirades	buliran
	Futuro	bulirei	bulirás	bulirá	buliremos	buliredes	bulirán
	Pospretérito	buliría	bulirías	buliría	buliriamos	buliriades	bulirían
Modo Subxuntivo	Presente	bula	bulas	bula	bulamos	bulades	bulan
	Pretérito	bulise	bulises	bulise	bulísemos	bulísedes	bulisen
	Futuro	bulir	bulires	bulir	bulirmos	bulirdes	buliren
Modo Imperativo	Afirmativo		bule	bula1		bulide	bulan1
	Negativo		bulas	bula1		bulades	bulan1
Infinitivo conxugado		bulir	bulires	bulir	bulirmos	bulirdes	buliren

1 Vostede(s)