bark

Inglés

• Pronuncia: /bɑː(ɹ)k/ (AFI)

• Escoitar: en (Ficheiro ─ axuda)

bark¹

• Etimoloxía: do inglés medio bark, do nórdico antigo bǫrkr, do protoxermánico *barkuz.

Substantivo

bark (sg: bark; pl: -)

1. (Botánica) Casca de árbore.

Verbo transitivo

bark

1. Descascar.

Expresións relacionadas

• bark up the wrong tree: ir moi descamiñado

bark²

• Etimoloxía: do inglés medio barken, berken, borken, do inglés antigo beorcan, do protoxermánico *berkaną.

Substantivo

bark (sg: bark; pl: barks)

1. Ladrido.

Expresións relacionadas

• somebody’s bark is worse than their bite: Can moi ladrador, pouco mordedor.

Verbo

bark

1. Ladrar.

Kotava

• Etimoloxía: unha raíz inventada arbitrariamente

• Pronuncia: bark (AFI)

bark

Substantivo

bark

1. Cárcere.