asonar

Galego

Verbo transitivo e pronominal

asonar

1. Botar fóra os mocos mediante unha expiración forte e logo limpando o nariz.

Sinónimos

• asoar
• fungar

Traducións

• Castelán: sonar ^(es)

Verbo intransitivo

asonar

1. Facer coincidir sons.
2. Facer asonantes palabras.

Traducións

• Castelán: asonar ^(es)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	asonar
Xerundio	asonando
Participio	asonado, asonada, asonados, asonadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	asono	asonas	asona	asonamos	asonades	asonan
	Copretérito	asonaba	asonabas	asonaba	asonabamos	asonabades	asonaban
	Pretérito	asonei	asonaches	asonou	asonamos	asonastes	asonaron
	Antepretérito	asonara	asonaras	asonara	asonaramos	asonarades	asonaran
	Futuro	asonarei	asonarás	asonará	asonaremos	asonaredes	asonarán
	Pospretérito	asonaría	asonarías	asonaría	asonariamos	asonariades	asonarían
Modo Subxuntivo	Presente	asone	asones	asone	asonemos	asonedes	asonen
	Pretérito	asonase	asonases	asonase	asonásemos	asonásedes	asonasen
	Futuro	asonar	asonares	asonar	asonarmos	asonardes	asonaren
Modo Imperativo	Afirmativo		asona	asone1	asonemos	asonade	asonen1
	Negativo		asones	asone1	asonemos	asonedes	asonen1
Infinitivo conxugado		asonar	asonares	asonar	asonarmos	asonardes	asonaren

1 Vostede(s)