aleta

Galego

• Etimoloxía: diminutivo de «ala».

• Pronuncia: /aˈleta̝/ (AFI)

Substantivo feminino

aleta (sg: aleta; pl: aletas)

Aletas dun peixe teleósteo (unha boga de río, Chondrostoma nasus).

1. (Zooloxía) Apéndice natatorio de diversos animais acuáticos, como moluscos, cefalópodos, ágnatos, condrictios, osteíctios e algúns vertebrados tetrápodes adaptados á vida na auga, como as tartarugas mariñas e de auga doce, algúns réptiles fósiles (ictiosauros, plesiosauros, etc.), algunhas aves, como os pingüíns, e tres ordes de mamíferos: cetáceos, sirenios e pinnípedes.
2. Especie de calzado de ampla superficie que utilizan os mergulladores para facilitar o desprazamento na auga.

Galería

• 
  Parella de candorcas, Orcinus orca. A aleta dorsal, maior nos machos, permite distinguir os xéneros a distancia.
• 
  Foca común, Phoca vitulina. Nos pinnípedes as extremidades anteriores están transformadas en aletas.
• 
  Un sirenio, o dugongo, Dugon dugon, no fondo do mar, no Mar Vermello, Exipto.
• 
  Pingüín de Humboldt, Spheniscus humboldti, nadando mergullado.
• 
  Tartaruga mariña común, Caretta caretta.
• 
  Imaxe reconstruída de dous Plesiosaurus dolichodeirus, un deles apañando un peixe.
• 
  Mergulladores autónomos explorando corais. Véxanse as aletas nos pés.

Termos relacionados

• Aleta adiposa, aleta anal, aleta caudal, aleta dificerca, aleta do nariz, aleta dorsal, aleta heterocerca, aleta hipocerca, aleta homocerca, aleta impar, aleta par, aleta pectoral, aleta pelviana, pínnula.

Traducións

• Alemán: Flosse ^(de)
• Bretón: askell ^(br)
• Castelán: aleta ^(es).
• Finés: evä ^(fi)
• Francés: nageoire ^(fr).
• Inglés: fin ^(en).
• Italiano: pinna ^(it)
• Portugués: nadadeira ^(pt).