Vertumno
Vertumno ou Vortumno (en latín Vertumnus ou Vortumnus) era unha divindade romana de orixe etrusca (Veltumna ou Voltumna) que personificaba a noción do cambio, da mutación da vexetación durante o transcurso das estacións. Presidía a maduración dos froitos durante o verán e atribuíaselle o don de transformarse en calquera forma ou cousa que lle antollase.
Representábase xunto á súa amada Pomona porque Vertumno era o protector da vexetación e especialmente das árbores froiteiras, das que tamén era protectora ela.
O Veltumna etrusco foi protector da cidade de Volsinia, e o seu santuario, Fanum Voltumnae, era sagrado para a liga das doce cidades etruscas (dodecápole etrusca). Tratábase en todo caso dun epíteto ou dun aspecto do deus etrusco Tinia (que se correspondía co Xúpiter romano).
En Roma, esta divindade tivo unha estatua de bronce no Vicus Tuscus, na entrada do Foro Romano. Esa estatua era obra de Mamurio Veturio, ferreiro dos tempos de Numa, e instalouse en substitución doutra de madeira.
Logo da destrución de Volsinia no ano 264 a. C., o deus protector da cidade foi transferido ao novo templo que lle foi erixido no monte Aventino.
Sexto Propercio, nunha das súas elexías, refírese á estatua de Vertumno (Elexía 4.2.41-46) situada no Vicus Tuscus dicindo que era decorada de acordo aos cambios das estacións. A súa festa era a Vertumnalia, que se celebraba o 13 de agosto.
Sendo Vertumno o deus etrusco do cambio, do seu nome provén o verbo latino vertere (cambiar) coas súas derivacións: diversión, perversión, versión etc.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Vertumno |
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Metamorfoses. Libro XIV Texto latino en Wikisource.
- Sexto Propercio: Elexías (IV, 2)
- Libro IV; en latín.
- Libro IV, 2; en latín.
- Libro IV, 2; en inglés.
