Théophile de Donder
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 19 de agosto de 1872 Bruxelas-Capital, Bélxica |
Morte | 11 de maio de 1957 (84 anos) Bruxelas-Capital, Bélxica |
Educación | Universidade Libre de Bruxelas Universidade Libre de Bruxelas |
Director de tese | Henri Poincaré |
Actividade | |
Campo de traballo | Físico |
Ocupación | matemático, músico, profesor universitario, físico, químico |
Empregador | Universidade Libre de Bruxelas |
Alumnos | Maurits Nuyens e Raymond Coutrez (pt) |
Influencias | |
Participou en | |
1927 | 5th Solvay Conference on Physics (en) |
Obra | |
Doutorando | Ilya Prigogine, Léon Van Hove, Théophile Lepage (en) e Jules Géhéniau |
Premios | |
Descrito pola fonte | Obálky knih, |
Théophile Ernest de Donder (Francés: [də dɔ̃dɛʁ]) nado en Bruxelas o 19 de agosto de 1872 e finado o 11 de maio de 1957, foi un matemático e físico belga notable pola súa obra de 1923 sobre o desenvolvemento de correlacións entre o concepto newtoniano da afinidade química e o concepto gibbsiano da enerxía libre.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Obtivo o seu doutoramento en física e matemáticas pola Universidade Libre de Bruxelas en 1899, coa tese titulada Sur la Théorie des Invariants Intégraux.[1] Foi profesor entre 1911 e 1942 na mesma universidade. Nun primeiro momento continuou o traballo de Henri Poincaré e Élie Cartan. Dende 1914 tivo a influencia da obra de Albert Einstein e converteuse nun propoñente da teoría da relatividade. Obtivo unha reputación significativa en 1923 ó desenvolver a súa definición da afinidade química, e indicou unha conexio´n entre esta e a enerxía libre de Gibbs.
Está considerado o pai da termodinámica dos procesos irreversibles,[2] e o seu traballo foi desenvolvido posteriormente por Ilya Prigogine.
Obra publicada
[editar | editar a fonte]- Thermodynamic Theory of Affinity: A Book of Principles. Oxford, England: Oxford University Press (1936)
- The Mathematical Theory of Relativity. Cambridge, MA: MIT (1927)[3]
- Sur la théorie des invariants intégraux (thesis) (1899).
- Théorie du champ électromagnétique de Maxwell-Lorentz et du champ gravifique d'Einstein (1917)
- La gravifique Einsteinienne (1921)
- Introduction à la gravifique einsteinienne (1925)[4]
- Théorie mathématique de l'électricité (1925)[5]
- Théorie des champs gravifiques (1926)[6]
- Application de la gravifique einsteinienne (1930)
- Théorie invariantive du calcul des variations (1931)[7]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Acad. Roy. Belg., Bull. Cl. Sc., p 169, 1968.
- ↑ Perrot, Pierre (1998). A to Z of Thermodynamics. Oxford University Press. ISBN 0-19-856556-9.
- ↑ Struik, D. J. (1930). "Review: The Mathematical Theory of Relativity, by Th. de Donder" (PDF). Bull. Amer. Math. Soc. 36 (1): 34. doi:10.1090/s0002-9904-1930-04878-8.
- ↑ Reynolds Jr., C. N. (1926). "Review: Introduction à la Gravifique einsteinienne, by Th. de Donder" (PDF). Bull. Amer. Math. Soc. 32 (5): 563. doi:10.1090/s0002-9904-1926-04273-7.
- ↑ Page, Leigh (1926). "Review: Théorie Mathématique de l'Électricité, by Th. de Donder" (PDF). Bull. Amer. Math. Soc. 32 (2): 174. doi:10.1090/s0002-9904-1926-04191-4.
- ↑ Reynolds Jr., C. N. (1929). "Review: Théorie des Champs Gravifiques, by Th. de Donder" (PDF). Bull. Amer. Math. Soc. 35 (6): 884. doi:10.1090/s0002-9904-1929-04828-6.
- ↑ Busemann, Herbert (1937). "Review: Théorie Invariantive du Calcul des Variations, by Th. de Donder" (PDF). Bull. Amer. Math. Soc. 43 (9): 598–599. doi:10.1090/s0002-9904-1937-06582-7.
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Théophile de Donder |