Teotonio
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1082 Ganfei, Portugal (pt) |
Morte | 1162 (79/80 anos) Coímbra, Portugal |
Relixión | Cristianismo |
Actividade | |
Ocupación | sacerdote católico, filósofo |
Orde relixiosa | Ordem de Santo Agostinho (pt) |
Enaltecemento | |
Día de festividade relixiosa | 18 de febreiro |
Teotonio, nado en Ganfei (Valença) en 1082 e finado en Coímbra o 18 de febreiro de 1162) foi un relixioso portugués do século XII. Foi canonizado pola Igrexa Católica. San Bernaldo estaba entre os seus amigos persoais.[1]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Tras ser confiado ao coidado do seu tío avó,[2] Cresconio,[3] bispo de Coímbra,[1] formouse en teoloxía e filosofía en Coimbra e Viseu. Nesta última cidade chegou a ser prior da sé de Viseu en 1112 .
Foi en peregrinación a Xerusalén, onde quixeron que fose superior da comunidade de cóengos regulares de Santo Agostiño de Terra Santa, pero el negouse e regresou a Portugal.[4] Ao regresar, quixeron ofrecerlle o posto de bispado de Viseu, ao que el rexeitou.
No contexto da independencia portuguesa (1139) en relación co Reino de León, San Teotonio converteuse nun dos aliados do mozo infante Don Afonso Henriques (o proclamador da independencia e primeiro rei de Portugal) na súa loita contra a súa nai, a infanta dona Tareixa de León. Segundo a lenda, excomungouna. Máis tarde, sería conselleiro do entón rei de Portugal, Don Afonso I.
Porén, volveu peregrinar a Terra Santa, onde quería quedar. Porén, volveu a Portugal (1132), esta vez a Coímbra, onde foi un dos cofundadores, xunto con outros once relixiosos, do Mosteiro de Santa Cruz (adoptando a regra dos citados cóengos Regulares de Santo Agostiño), do que chegou a ser prior. Esta sería unha das casas monásticas máis importantes durante a Primeira Dinastía .
En 1152 renunciou ao priorado de Santa Cruz. En 1153, o papa Hadrián IV quixo nomealo bispo de Coímbra como o seu tío, o que volveu negar.
Morreu o 18 de febreiro de 1162, día que aínda hoxe celebra a Igrexa Católica. Foi soterrado nunha capela da citada igrexa monástica que axudou a fundar, xusto ao carón do lugar onde foi enterrado don Afonso I.
En 1163, un ano despois da súa morte, o papa Alexandre III canonizouno. San Teotonio converteuse así no primeiro santo portugués en subir ao altar. É lembrado sobre todo por ser un reformador da vida relixiosa daquela nacente nación que era entón o Reino de Portugal (1139-1910). O seu culto foi espallado polos agostiños por todo o mundo. É o patrón da cidade de Viseu e da súa diocese. Tamén é o patrón da cidade de Valença, o seu lugar de nacemento. Tamén é o santo que dá nome a un colexio situado en Coímbra, chamado Colégio de São Teotónio.
No concello de Odemira, unha das parroquias máis grandes de Portugal tamén leva o nome deste santo. Desta vila tamén é o patrón San Teotonio, con festas relixiosas que se celebran anualmente o 18 de febreiro.
Galería de imaxes
[editar | editar a fonte]-
Igrexa de San Teotonio, en Valença
-
Estatua en Valença
-
Capela de San Teotonio, no mosteiro de Santa Cruz (Coímbra)
-
En Viceu
-
De Nuno Gonçalves
-
No Mosteiro de Santa Maria de Vila Boa do Bispo
-
San Teotonio aos pés da Inmaculada Concepción (século XVIII) - André Gonçalves (Misericórdia de Coímbra)
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 "S. Teotónio, religioso, 1162, evangelhoquotidiano". Consultado o 2021-02-20.
- ↑ "Teotónio, prior da Sé de Viseu". Fevereiro de 2012. Consultado o 19 de maio de 2019.
- ↑ "Crescónio (bispo de Coimbra, 1092-1098)". Consultado o 19 de maio de 2018.
- ↑ S. Teotónio, religioso, 1162, evangelhoquotidiano