Linguado do Senegal
 | Este artigo contén varias ligazóns externas e/ou bibliografía ao fin da páxina, mais poucas ou ningunha referencia no corpo do texto. Por favor, mellora o artigo introducindo notas ao pé, citando as fontes. Podes ver exemplos de como se fai nestes artigos. |
| Linguado do Senegal Linguado branco | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Detalle da cabeza de S. senegalensis | |||||||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||||||||
| Solea senegalensis Kaup, 1858 | |||||||||||||||||||||||||
O linguado do Senegal ou linguado branco[1] (Solea senegalensis) é unha especie de peixe teleósteo da orde dos pleuronectiformes, suborde dos pleuronectoideos e familia dos soleidos,[2]
É unha especie moi semellante ao linguado común (S. solea), que habita nas costas do océano Atlántico oriental, desde as do golfo de Biscaia até as da África central, e tamén se atopa no Mediterráneo occidental.
Na actualidade é obxecto de importante cultivo en acuicultura en Galicia (e noutros países), que está en fase de expansión.
Taxonomía
[editar | editar a fonte]A especie foi descrita en 1858 polo naturalista alemán Johann Jakob Kaup.
Sinónimos
[editar | editar a fonte]Ademais de polo nom,e orixinario, e actualmente válido, que lle impuxo Kaup, a especie coñécese tamén polos sinónimos:[2]
- Solea cleverleyi Gilchrist, 1906
- Solea melanochira Moreau, 1874
Características
[editar | editar a fonte]É moi semellante a Solea solea, o linguado común, do que difire, exteriormente, porque a mancha da aleta pectoral é menos marcada, e na anatomía interna, porque presenta 9 vértebras precaudais, mentres que S. solea ten 10.[3]
Alcanza un tamaño máximo de até os 60 cm,[4] aínda que a media dos exemplares capturados rolda os 45 cm.[5]
A súa aleta dorsal está sustentada por 72 a 95 raios, e a anal, por de 60 a 75. A súa columna vertebral presenta de 44 a 46 vértebras.
O último raio das aletas dorsal e anal están unidas por unha membrana á base da aleta caudal.
A rama supratemporal da liña lateral forma un arco.
A aleta pectoral do lado ocular ou pigmentado presenta unha mancha escura na súa parte distal.
A coloración do lado ocular é parda clara, e a do lado cego, abrancazada.[6]
Bioloxía
[editar | editar a fonte]É un peixe mariño, demersal, oceanódromo, que adoita habitar a profundidades de entre os 12 e os 65 m,[4] en augas subtropicais do Atlántico oriental, entre os 47° N e os 14° N, e entre os 19° W e 1° W.[7]
Predominantemente litoral, vive en fondos areosos ou lamacentos, fóra das zonas costeiras, até os 100 m de profundidade, e en lagoas salobres.
Aliméntase basicamente de invertebrados bentónicos, como larvas de poliquetos e moluscos bivalvos, e tamén de pequenos crustáceos.
Alcanza a madurez sexual cando mide uns 30 cm. A desova ocorre entre os meses de marzo e xuño.[7]
Pesca
[editar | editar a fonte]Solea senegalensis captúrase nas zonas de pesca 27, 34 e 37 (nordeste do Atlántico, Atlántico centro-leste e Mediterráneo, respectivamente).[1]
Ademais, é obxecto dunha importante industria acuícola. (Ver ligazóns externas).
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 Lahuerta e Vázquez (2000), p. 85.
- ↑ 2,0 2,1 Solea senegalensis Kaup, 1858 no WoRMS.
- ↑ "Solea senegalensis". doris.ffessm.fr. Consultado o 2020-03-30.
- ↑ 4,0 4,1 Desoutter, M. (1990): "Soleidae·. pp. 1037-1049. En J. C. Quéro, J. C. Hureau, C. Karrer, A. Post & L. Saldanha, eds. Check-list of the fishes of the eastern tropical Atlantic (CLOFETA). Lisboa: JNICT; Paris: SEI e UNESCO. Vol. 2.
- ↑ Sanches, J. G. (1991): Catálogo dos principais peixes marinhos da República de Guiné-Bissau. Publicações avulsas do I.N.I.P. No. 16.
- ↑ Ben-Tuvia, A. (1990): "A taxonomic reappraisal of the Atlanto-Mediterranean soles Solea solea, S. senegalensis and S. lascaris". J. Fish Biol. 36 (6): 947-960.
- ↑ 7,0 7,1 Solea senegalensis Kaup, 1858 en FishBase.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Linguado do Senegal  |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Desoutter, M. (1990): "Soleidae", pp. 860–865, en C. Levêque, D. Paugy and G. G. Teugels, eds. Faune des poissons d'eaux douces et saumâtres d'Afrique de l'Ouest Tome 2 PDF. Faune Tropicale n° 28. Musée Royal de l'Afrique Centrale, Tervuren, Belgique e O.R.S.T.O.M., París, France.
- Lahuerta Mouriño, F. e Vázquez Álvarez, F. X. (2000): Vocabulario multilingüe de organismos acuáticos. Santiago de Compostela: Xunta de Galicia / Termigal. ISBN 84-453-2913-8.
- van der Land, J.; Costello, M. J.; Zavodnik, D.; Santos, R. S.; Porteiro, F. M.; Bailly, N.; Eschmeyer, W. N. & Froese, R. (2001): "Pisces", en: Costello, M. J. et al., eds.: European register of marine species: a check-list of the marine species in Europe and a bibliography of guides to their identification. Collection Patrimoines Naturels, 50: 357-374. París: Muséum national d'Histoire naturelle. ISBN 2-85653-538-0.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Solea senegalensis na ADW.
- Solea solea (Linnaeus, 1758) en DORIS (en francés)
- Acuicultura. Lenguado en Dibaq Acuicultura (en castelán)
- La industria gallega triplicó en 2010 la producción de lenguado de acuicultura Diario Faro de Vigo, 28-07-2011.
- El sector acuícola gallego apuesta por el lenguado para aumentar su producción Diario La Opinión. Coruña, 14-11-2011.
- Expertos consideran que hay buenas perspectivas para la expansión del lenguado en los próximos años en mispeces.com 15-12-2014.