Proteólise
A proteólise é a degradación de proteínas ou ben por medio de encimas específicos, chamados proteases, ou ben por medio de dixestión intramolecular.
Proceso de degradación
[editar | editar a fonte]Se as protreínas se degradan durante a dixestión, participan proteases específicas como a tripsina, a quimotripsina, as carboxipeptidases e a elastase.
A degradación intracelular lévaa a cabo un complexo multiencimático denominado proteasoma, que actúa no citosol. Trátase dunha estrutura cilíndrica formada por proteases con dous extremos con complexos proteicos que alimentan a cámara interna do cilindro ao recoñeceren as proteínas. As proteínas que van ser degradadas foron previamente marcadas cunha pequena proteína chamada ubiquitina.
A proteólise ten varias funcións para a célula, entre elas:
- Eliminación de metionina no extremo N-terminal tras a tradución.
- Eliminación das secuencias sinal de péptidos despois do seu transporte a través da membrana.
- Separación de proteínas virais que se traducen desde un ARN mensaxeiro monocistrónico.
- Dixestión de proteínas dos alimentos como fonte de aminoácidos.
- Conversión de proteínas inactivas (proencimas, cimóxenos, prehormonas) nas súas formas funcionais finais.
- Degradación de ciclinas e outras proteínas requiridas para a progresión no ciclo celular.
A proteólise pode realizarse tamén no interior dos orgánulos chamados lisosomas, por medio dunhas proteases específicas chamadas catepsinas, das que hai uns 50 tipos diferentes. O pH óptimo para a súa actuación é de 5, e esta acidez obtense grazas a unha bomba de protóns. A degradación lisosomal recicla os aminoácidos das proteínas que non son anómalas, por exemplo, as que se encontran na membrana, ou se incorporaron á célula por endocitose. Non elimina proteínas "incorrectas". Son moi importantes en procesos como a regresión do útero tras o parto, que en 9 días pasa de pesar 2 kg a 50 g, ou na eliminación das membranas interdixitais durante o desenvolvemento fetal.
A proteólise tamén se usa moito en investigación e técnicas de diagnóstico.
Efecto proteolítico dalgúns velenos
[editar | editar a fonte]Algúns velenos, tales como aqueles producidos por certas especies de serpes, poden tamén producir proteólise. Estes velenos son de feito, fluídos dixestivos que evolucionaron de modo que comezan a actuar no exterior do corpo do animal. Os velenos proteolíticos poden causar un amplo espectro de efectos tóxicos,[1] tales como:
- citotóxicos (morte celular)
- hemotóxicos (afectación sanguínea)
- miotóxicos (afectación muscular)
- hemorráxicos (sangrado)
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Hayes WK. 2005. Investigación en los roles y variaciones de los venenos de serpiente. Arquivado 15 de setembro de 2019 en Wayback Machine. Loma Linda University.
