Prensilidade

Algúns primates usan para agarrarse, ademais das mans e os pés, tamén a súa cola prénsil.

A lingua prénsil da xirafa.

A prensilidade é a calidade dun apéndice ou un órgano que ten unha adaptación biolóxica para agarrar ou suxeitar.

De ditos apéndices ou órganos dise que son prénsiles.

Etimoloxía

Os termos prénsil e prensilidade (calidade de prénsil) entraron nas linguas europeas modernas no século XVIII a través do francés préhensile, tomado do latín prehensus, participio pasado de prehendere, "coller", "prender", "atrapar", "capturar".

Vantaxes

A prensilidade é unha adaptación que permitiu ás especies que gozan desta calidade unha gran vantaxe natural na manipulación do seu contorno para a alimentación, a escavación e a defensa. Isto permite a moitos animais, como os primates, usar ferramentas co fin de completar as tarefas que doutro modo sería imposíbel sen a anatomía altamente especializada que posúen. Por exemplo, os chimpancés teñen a capacidade de usar pequenos pauciños para obteren térmites e larvas dunha maneira similar á pesca dos humanos.

Porén, non todos os órganos prénsiles úsanse como ferramentas; a lingua das xirafas, por exemplo, utilízase na alimentación e en condutas de autolimpeza.

Tipos de prensilidade

O binturong (Arctictis binturong).

Polbo común no Aquarium Finisterrae.

Entre os apéndices que poden converterse en prénsiles están:

• Os pés prénsiles evolucionaron moitas veces en multitude de especies.
• As mans dos primates son todas prénsiles en distinto grao.
• As garras dos félidos son tamén prensiles.
• A cola prénsil.
  • Moitos lacertilios (lagartos) existentes teñen colas preénsiles (xecos, camaleóns, e unha especie dos escíncidos). Interpretouse que multitude de animais tiveron que ter colas prénsiles no pasado polas evidencias dos seus fósiles, entre eles varios drepanosáuridos do triásico tardío, e posibelmente o sinápsido do pérmico tardío Suminia.
  • Tamén existen algúns mamíferos que posúen esta característica, como o Arctictis binturong.
• A lingua prénsil, por exemplo, a dos xiráfidos.
• O nariz pénsil, por exemplo, o dos elefantes e os tapires .
• Os labios prénsiles, tales como os
  • do Acipenser fulvescens (esturión lacustre),
  • os orangutáns,
  • o cabalo
  • e os rinocerontes.
• O labio superior, como o que presenta o manatí do Caribe.
• Os tentáculos dos cefalópodos.