Saltar ao contido

Ponte de Cernadela

Ponte de Cernadela
Localización
Coordenadas42°14′22″N 8°26′54″O / 42.239444444444, -8.4483333333333
RíoRiofrío
ConcelloMondariz
ProvinciaPontevedra
Características
Construciónséculo XV (restauracións no s. XVII e XVIII), orixe S. I
Lonxitude70 m
Ancho4,5 m
TipoOrixe: romana, románico-gótico
MaterialPedra

A ponte de Cernadela é unha ponte que cruza o río Tea ao seu paso polo lugar do Ceo en Cernadela, na parroquia de Riofrío no concello pontevedrés de Mondariz. De orixe romana, a ponte actual data do século XV, con sucesivas restauracións.

A ponte desde un globo aerostático.

A primeira ponte constrúese para salvar o río Tea durante o dominio romano da Gallaecia. Testemuño disto é a aparición de restos de cerámica e dunha estela antropomórfica da época no ano 1958, cunha inscrición da Vía XVIII (itinerario de Antonino Pío), que unía dúas das capitais da Gallaecia: Bracara Augusta (hoxe Braga) con Asturica Augusta (hoxe Astorga). A ponte actual é practicamente o deseño do século XV, con importantes restauracións nos séculos XVII e XVIII, polo que xa non se perciben os riscos romanos orixinais. Nos últimos séculos construción serviu ademais de paso cara ás diferentes feiras.

O río Tea ao seu paso por Cernadela.

Coma as outras grandes pontes do Tea (dos Remedios, das Partidas e de Fillaboa), a ponte arrodéase de lendas e rituais ancestrais como o bautismo anticipado.

Descrición

[editar | editar a fonte]

Ponte en arco de fábrica de cantaría de perpiaño de granito. Conta con cinco arcos de volta perfecta, agás o central (e maior), que é oxival ou apuntado medio punto, a excepción do central, que é oxival. O taboleiro, algo alombado, ten unha lonxitude total de 70 m. Nas dúas pías a carón do arco central apuntado áchanse dous tallamares augas arriba, para cortar a corrente e estabilizar a ponte xa que o caudal do Tea é importante e adoita ter enchentes no inverno. Aínda se conserva a calzada orixinal de laxes e os peitorís de granito.

Augas arriba existe unha praia fluvial en plena Rede Natura 2000 (do río Tea). Consérvanse tamén restos da antiga calzada que levaba á ponte. Tamén existen á beira da ponte vellas edificacións que servían coma pousadas e fornecedoras das carruaxes que transitaban pola ruta. Preto da ponte áchase tamén un gran muíño de auga con tres infernos (Muíño do Cubo).

Conservación

[editar | editar a fonte]

O estado de conservación da ponte é moi bo. O concello de Mondariz dirixiuse en 2012 á Xunta de Galicia para iniciar os trámites legais para incluír a ponte na categoría de Bens de Interese Cultural xunto cos gravados rupestres de Gargamala, un dos máis espectaculares de Galicia e o máis importante de toda a comarca do Condado[1].

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]