Saltar ao contido

Pelham Humfrey

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaPelham Humfrey
Biografía
Nacemento1647 Editar o valor en Wikidata
Londres, Reino Unido Editar o valor en Wikidata
Morte14 de xullo de 1674 Editar o valor en Wikidata (26/27 anos)
Windsor, Reino Unido (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupacióncompositor Editar o valor en Wikidata
MovementoMúsica barroca Editar o valor en Wikidata
ProfesoresJean-Baptiste Lully Editar o valor en Wikidata
AlumnosHenry Purcell Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteDictionary of National Biography
Dicionario Musical Riemann (1901–1904)
New International Encyclopedia (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
BNE: XX1774851 Musicbrainz: b12e51c0-5feb-4297-98cb-9bd7005fa2e2 Discogs: 2485163 IMSLP: Category:Humfrey,_Pelham WikiTree: Humfrey-37 Find a Grave: 87237751 Editar o valor en Wikidata
Partitura do himno Hear my crying O God ("Escoita o meu choro, oh, Deus"), de Pelham Humfrey

Pelham Humfrey (variantes do nome: Humphrey e Humphrys), nado en Londres en 1647 e finado en Windsor, Inglaterra, o 14 de xullo de 1674, foi un compositor inglés do Barroco. Foi o primeiro da nova xeración de compositores ingleses marcada polo inicio da Restauración en coller relevancia.[1]

Aos seus dezasete anos, Humfrey xa era moi coñecido polos seus himnos, e o rei enviouno a estudar a París, probabelmente en xaneiro de 1665, onde colleu moitas influencias da música da corte francesa. Nos alicerces da música que escribiu ao seu regreso, tamén demostrou ter asimilado o estilo vocal máis expresivo de Giacomo Carissimi. Máis tarde, sucedeu a Henry Cooke (o seu sogro) no cargo de mestre do coro da Capela Real e tamén se converteu en compositor da corte.

No xornal de Samuel Pepys fanse comentarios críticos acerca do xeito de vestir e mesmo do comportamento en xeral de Humfrey[2].

Malia morrer moi novo, aos 27 anos, Humfrey Morreu exerceu, xunto con Matthew Locke, unha forte influencia sobre os seus compañeiros, entre os que estaban William Turner, Henry Purcell e John Blow. A súa morte tan temperá considérase como unha das traxedias máis grandes na historia de música inglesa. Á súa morte xa producira varios traballos de grande intensidade e o poder expresivo, como é o caso do himno O Lord my God ("Oh, señor, meu Deus")[3].

  1. Cummings, Robert. Biografía de Pelham Humfrey. En www.allmusic.com
  2. Diario de Samuel Pepys. 15 de novembro de 1667.
  3. Catálogo das composicións de Pelham Humfrey. En www.allmusic.com

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Dennison, Peter. Pelham Humfrey. Oxford: Oxford University Press, 1986.
  • Scholes. Percy (1970). Ward, John Owen, ed. The Oxford Companion to Music.Oxford University Press.
  • Madeira, Bruce. "Humfrey, Pelham", Grove Music Online. Ed. L. Macy, grovemusic.comArquivado 16 de maio de 2008 en Wayback Machine..

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]