Nicolao V, papa
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xullo de 2017.) |
  | |
| Nome orixinal | (la) Nicolaus PP. V |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | (it) Tomaso Parentucelli p. 15 de novembro de 1397 Sarzana (República de Xénova) |
| Morte | 24 de marzo de 1455 (57 anos) Roma (Estados Pontificios) |
| Causa da morte | cirrose hepática |
| Lugar de sepultura | Basílica de San Pedro Grutas vaticanas |
 208º Papa | |
| 6 de marzo de 1447 – 24 de marzo de 1455 ← Uxío IV – Calisto III ⊟ | |
.svg){kind=small} Cardeal presbítero Santa Susana (pt)  | |
| 16 de decembro de 1446 – 6 de marzo de 1447 ← Antonio Panciera (pt) – Filippo Calandrini (pt) ⊟ | |
| Bishop of Bologna (en) | |
| 27 de novembro de 1444 – 6 de marzo de 1447 ← Ludovico Trevisano (pt) – Jean de Podio (en) ⊟ Diocese: diocese of Bologna (en) | |
| Datos persoais | |
| Relixión | Igrexa católica |
| Educación | Universidade de Boloña |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Roma Estados Pontificios |
| Ocupación | sacerdote católico (1422–), bibliotecario, bispo católico |
| Empregador | Universidade de Boloña |
| Participou en | |
| 4 de marzo de 1447 | conclave de 1447 |
 | |
| Descrito pola fonte | Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron New Encyclopedic Dictionary (en) Biblioteca dixital BEIC |
   | |
Tommaso Parentucelli, nado cara a 1398 en Sarzana (Italia) e finado en Roma en marzo de 1455, baiso o nome Nicolao V, foi o papa n.º 208 da Igrexa católica de 1447 a 1455. Puxo fin ao cisma do antipapa Fiz V. Libre de todo nepotismo, era pequeno e de frouxa constitución física. A súa mirada aguda non xeraba a obediencia; era máis un home de letras que home de acción. A súa gran xenerosidade, o seu gusto pola arte e as súas eleccións políticas difíciles válenlle non obstante de ser considerado como un dos papas máis brillantes.
Pontificado
[editar | editar a fonte]Construtor de fortificacións e restaurador de igrexas, comeza o seu pontificado embelecendo a gran cidade (empezará a construción do Pazo do Vaticano desexando que sexa o maior pazo do mundo), e invitando aos pintores, os arquitectos e ante todo os escritores. Home do Renacemento, imbuído do espírito humanista, fundou a Biblioteca Apostólica Vaticana en 1448 e fomentou a tradución de clásicos como Diodoro, Tucídides, Homero e Estrabón.
Sendo papa dedicase en Roma a establecer novos equilibrios políticos e internacionais. Pola bula Romanus Pontifex [1], póusase en árbitro dos imperios españoL e portugués e alcance a autoridade universal do pontífice, incluído a cristianización dos pobos indíxenas e musulmáns. Durante o seu reinado intentou convocar os reis cristiáns a unha cruzada para evitar a inminente caída de Constantinopla en mans dos turcos, pero a súa chamada foi ignorada e a cidade caeu en 1453.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ (en inglés) Romanus Pontifex (páxina consultada o 20/10/2009)
| Control de autoridades |
|
|---|
|
Este artigo sobre Papas é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |