Saltar ao contido

Nó de trevo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Como facer un nó de trevo (vídeo)

O nó trevo, nó de trevo ou nó trifolio é o exemplo máis sinxelo dun nó non trivial. Pódese obter unindo os dous extremos, dando como resultado un lazo anoado. Do mesmo xeito que o nó simple, o nó trevo é fundamental para o estudo da teoría matemática de nós, onde ten diversas aplicacións en topoloxía e xeometría.[1]

O nó chámase así polo seu parecido coas follas do trevo.

Descrición

[editar | editar a fonte]

O nó de trevo pódese definir coas seguintes ecuacións paramétricas:

·

Calquera deformación continua da curva anterior tamén é considerada un nó de trevo. En concreto, calquera curva isotópica nun nodo de trevo tamén se considera un nodo de trevo. Ademais, a imaxe especular (ou espellada) dun nó de trevo tamén se considera un trevo. En topoloxía e teoría de nós, o trevo normalmente defínese usando un diagrama de nós en lugar dunha ecuación paramétrica explícita.

Na xeometria alxébrica, o trevo tamén pode ser obtido como a intersección en C2 da esfera tridimensional unitaria S3 coa curva plana complexa de ceros do polinomio complexo z2   w3 (unha parábola semicúbica).

Se un extremo dunha cinta ou faixa se xira tres veces e despois se pega ao outro, o bordo do papel forma un nó de folla de trevo.[2]

Simetría

[editar | editar a fonte]

O nó de trevo é quiral, no sentido de que se pode distinguir da súa propia imaxe especular. As dúas variantes resultantes coñécense como trevo zurdo e trevo destro. Non é posíbel deformar continuamente un trevo zurdo nun trevo destro, ou viceversa. (É dicir, os dous trevos non son isotópicos). Aínda que o nó trevo é quiral, tamén é invertíbel, o que significa que non hai distinción entre un trevo orientado no sentido antihorario e un trevo orientado no sentido horario. É dicir, a quiralidade dun trevo depende só da forma en que se producen os cruces, non da orientación da curva.

O nó da man convértese nun nó de trevo xuntando os extremos.

Non trivialidade

[editar | editar a fonte]

O nó de trevo non é trivial, o que significa que non é posible "desatar" un nó de trevo en tres dimensións sen cortalo. Desde un punto de vista matemático, isto significa que un nó trevo non é isotópico a un círculo, que é o nó trivial. En particular, non hai unha secuencia de movementos de Reidemeister que desata un trevo.

Probar isto require construír un nodo invariante que distinga o trevo do nodo trivial. O invariante máis sinxelo que fai isto é a propiedade de ser tricolorizábel ou non: o trevo é tricolorizábel, pero o nó trivial non. Ademais, practicamente todos os invariantes de nós polinómicos distinguen o trevo dun nodo trivial, como a maioría dos invariantes de nodos relevantes.

Clasificación

[editar | editar a fonte]

Na teoría dos nós, o nó de trevo é o primeiro nó non trivial, e é o único nó con tres cruces. É un nodo primo, e aparece como 3_1 en notación de Alexander-Briggs. A notación de Dowker para o trevo é 4 6 2, e a notación de Conway para o trevo é [3].

O trevo pódese describir como o nó toral (2,3). Tamén é o nó que se obtén ao pechar a trenza σ13.

O trevo é un nó alternado. Non obstante, non é un nó de corte, o que significa que non restrinxe un disco bidimensional suave á bola de catro dimensións; unha forma de probalo é notar que a súa sinatura non é cero. Outra proba é que o teu polinomio de Alexander non cumpre a condición de Fox-Milnor.

O trevo é un nó fibrado, o que significa que o seu complemento é un feixe de fibras no círculo . No modelo trevo como o conxunto de pares de números complexos tales que e , este paquete de fibras ten o mapa de Milnor como a súa fibración, e un toro cun burato como superficie da fibra.

invariantes

[editar | editar a fonte]

O polinomio de Alexander do nó de trevo éː

e o polinomio de Conway éː

[3]

O polinomio de Jones é ː

e o polinomio de Kauffman do trevo éː

O grupo do nó do trevo vén dado pola presentación

ou, equivalentemente,

Este grupo é isomorfo ao grupo de trenzas de tres cordas.

Na relixión e na cultura

[editar | editar a fonte]
Artigo principal: Shamrock.

Como o nó non trivial máis sinxelo, o nó trevo é un motivo común en iconografía e artes visuais. Por exemplo, a forma común do símbolo triquetra é un trevo, como algunhas versións do Valknut. Tamén é un símbolo usado empregado por San Patricio como metáfora da Trindade, debido a que xa era unha planta e un número (o tres) significativo para os nativos da illa.

Galería de fotos

[editar | editar a fonte]
  1. "Trefoil Knot". Consultado o 30-09-2014. 
  2. Shaw, George Russell (MCMXXXIII). Knots: Useful & Ornamental, p.11. ISBN 978-0-517-46000-9.
  3. "3 1 - Knot Atlas" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 30 de agosto de 2013. Consultado o 2017-02-06. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]