Saltar ao contido

Microtus

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Microtus é un xénero de mamíferos placentarios da orde dos roedores, suborde dos miomorfos, superfamilia dos muroideos, familia dos cricétidos e subfamilia dos arvicolinos,[1][2] que comprende máis de 62 especies propias de Eurasia e Norteamérica, coñecidas en galego como trilladeiras,[3][4][5] e, ás veces, como cortas.[6][7] [8][9]

Taxonomía

[editar | editar a fonte]

Descrición

[editar | editar a fonte]

O xénero foi descrito en 1798 polo naturalista alemán Franz von Paula Schrank,[1][2] na súa obra Favna Boica. Durchgedachte Geschichte der in Baiern einheimischen und zahmen Thiere . Nüremberg: Stein'schen Buchharddung.

Etimoloxía

[editar | editar a fonte]

O nome científico Microtus eta formado polo elementos do latín científico micr- e -otus, derivados das voces do grego antigo μικρός micrós, "pequeno", "curto", e οὗς, ὡτός oữs, ṓtós, "orella", respectivamente. Literalmente: "os que teñen as orellas pequenas".

Sinónimos

[editar | editar a fonte]

Ademais de polo nome actualmente válido, o xénero foi coñecido polos sinónimos:[1][2]

  • Agricola Blasius, 1857
  • Ammomys Bonaparte, 1831
  • Arbusticola Shidlovsky, 1919
  • Arvalomys Chaline, 1974
  • Aulacomys Rhoads, 1894
  • Bicunedens Hodgson, 1863
  • Campicola Schulze, 1890
  • Campicoloma Strand, 1928
  • Chilotus Baird, 1857
  • Euarvicola Acloque, 1899
  • Herpetomys Merriam, 1898
  • Iberomys Chaline, 1972
  • Isodelta Cope, 1871
  • Meridiopitymys Chaline, 1974
  • Micrurus Major, 1877
  • Oecomicrotus Rabeder, 1981
  • Orthriomys Merriam, 1898
  • Pallasiinus Kretzoi, 1964
  • Parapitymys Chaline, 1978
  • Pinemys Lesson, 1836
  • Psammomys Le Conte, 1830
  • Steneocranius Trouessart, 1904
  • Sumeriomys Argyropulo, 1933
  • Suranomys Chaline, 1972
  • Sylvicola Fatio, 1867
  • Tetramerodon Rhoads, 1894
  • Tibercola Koenigswald, Fejfar & Tchernov, 1992
  • Tyrrhenicola Major, 1905
Clasificación segundo Mammals Species of the World.[1]
Xénero Microtus, Schrank, 1798.
(Subxénero) Especie
Microtus (Microtus), Schrank, 1798. Microtus agrestis, Linnaeus, 1761.Microtus anatolicus, Krystufek e Kefelioglu, 2001.Microtus arvalis, Pallas, 1778.Microtus cabrerae, Thomas, 1906.Microtus dogramacii, Krystufek e Kefelioglu, 1999.Microtus guentheri, Danford e Alston, 1880.Microtus ilaeus, Thomas, 1912.Microtus irani, Thomas, 1921.Microtus levis, Miller, 1908.Microtus paradoxus, Ognev e Heptner, 1928.Microtus qazvinensis, Golenishchev, 2003.Microtus schidlovskii, Agyropulo, 1933.Microtus socialis, Pallas, 1773.Microtus tatricus, Kratochvil, 1952.Microtus transcaspicus, Saturnin, 1905.
Microtus (Terricola),
Fatio, 1867.
Microtus bavaricus, Konig, 1962. - Microtus brachycercus, Lehman, 1961. - Microtus daghestanicus, Shidlovsky, 1919. - Microtus duodecimcostatus, de Sélys-Longchamps, 1839. - Microtus felteni, Malec e Storch, 1963. - Microtus gerbei, Gerbe, 1879. - Microtus liechtensteini, Wettstein, 1927. - Microtus lusitanicus, Gerbe, 1879. - Microtus majori, Thomas, 1906. - Microtus multiplex, Fatio, 1905. - Microtus savii, de Sélys-Longchamps, 1838. - Microtus schelkovnikovi, Saturnin, 1907. - Microtus subterraneus, de Sélys-Longchamps, 1836. - Microtus thomasi, Barrett-Hamilton, 1903.
Microtus (Mynomes), Rafinesque, 1817. Microtus breweri, Baird, 1857. - Microtus canicaudus, Miller, 1897. - Microtus montanus, Peale, 1848 - Microtus oregoni, Bachman, 1839. - Microtus pennsylvanicus, Ord, 1815. - Microtus townsendii, Bachman, 1839.
Microtus (Alexandromys), Ognev, 1914. Microtus clarkei, Hinton, 1923. - Microtus evoronensis, Kovalskaya e Sokolov, 1980. - Microtus fortis, Büchner, 1889. - Microtus kikuchii, Kuroda, 1920. - Microtus limnophilus, Büchner, 1889. - Microtus maximowiczii, Schrenk, 1859. - Microtus middendorffii, Poljakoff, 1881. - Microtus mongolicus, Radde, 1861. - Microtus montebelli, Milne-Edwards, 1872. - Microtus mujanensis, Orlov e Kovalskaya, 1978. - Microtus oeconomus, Pallas, 1776. - Microtus sachalinensis, Vasin, 1955.
Microtus (Stenocranius), Kastschenko, 1901. Microtus gregalis, Pallas, 1779.
Microtus (Pitymys), Mcmurtrie, 1831. Microtus oaxacensis, Goodwin, 1966. - Microtus pinetorum, Le Conte, 1830. - Microtus quasiater, Coues, 1874.
Microtus (Pedomys), Baird, 1857. Microtus ochrogaster, Wagner, 1842.
Incertae sedis Microtus abbreviatus, Miller, 1899. - Microtus californicus, Peale, 1848. - Microtus chrotorrhinus, Miller, 1894. - Microtus guatemalensis, Merriam, 1898. - Microtus longicaudus, Merriam, 1888. - Microtus mexicanus, Saussure, 1861. - Microtus miurus, Osgood, 1901. - Microtus richardsoni, De Kay, 1842. - Microtus umbrosus, Merriam, 1898. - Microtus xanthognathus, Leach, 1815.

Características

[editar | editar a fonte]

As especies deste xénero son roedores de pequeno tamaño, corpo repoludo, fociño romo, ollos relativamente pequenos, orellas moi curtas (a miúdo agochadas entre a pelaxe), e cola curta, con pouco pelo e aneis moi patentes, que se alimentan de vexetación verde no verán, e de grans, sementes, raíces e cascas de plantas leñosas noutras épocas do ano.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Wilson & Reeder 2005.
  2. 2,0 2,1 2,2 Microtus Schrank, 1798 no ITIS
  3. trilladeira dos prados (Microtus agrestis) no Vocabulario forestal (galego-español-inglés) do Servizo de Normalización Lingüística da Universidade de Santiago de Compostela.
  4. Díaz d'a Silva & Cartelle 2007, pp. 164-166.
  5. VV.AA. 1995, pp. 252-255.
  6. Díaz d'a Silva & Cartelle 2007, p. 164.
  7. VV.AA. 1995, p. 257.
  8. Daviña 1999, pp. 121-122.
  9. Daviña 2000, pp. 1140-1142.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]