Mesado

Cociña con mesado de mármore.

O mesado é un complemento liso que se coloca enriba dos mobles das cociñas e os baños.

Características

Adoitan ser soportes ríxidos ao deber soportar as altas temperaturas que adquiren os utensilios de cociña tras a cocción dos alimentos. Tamén teñen que soportar eventuais golpes, rascaduras e cortes e, por último, resistir os elevados pesos de potas, olas e outros recipientes. Ademais, deben ser duradeiros, resistentes á auga e á graxa. O mesado actúa na cociña como mesa de traballo na que se preparan os alimentos e prepáranse os pratos e cubertos iñantes de levalos á mesa.

No lavabo, serve para apoiar os obxectos necesarios para o aseo como o xabón de mans e outros artigos de toucador. Os materiais máis habituais dos que está feito son o mármore, o granito, o cristal ou a resina.

Materiais

Entre os materiais máis habituais dos mesados atópanse:

• Pedra. Son moi duros e resistentes, en especial os de granito, e a diferenza do resto de materiais, permiten tanto o corte directo sobre a súa superficie como os obxectos moi quentes. Os mesados de mármore non son tan duros e ráianse con máis facilidade, pero son máis decorativos.
• Compostos macizos. Divídense en dous grandes grupos:
  • Composites de cuarzo. Estes materiais son tamén moi duros e resistentes, coa vantaxe de presentar unha superficie máis homoxénea e con maior variedade de cores, aínda que as súas características fluctúan segundo as distintas patentes.
  • Composites acrílicos, como o corian. Presentan a vantaxe de ser moldeábeis e carecen de xuntas visíbeis, pero son máis fáciles de raiar (dureza equivalente á madeira) e son sensíbeis a obxectos moi quentes.
• Madeira maciza. É moi apreciada, sobre todo, a de faia. Os mesados de madeira forman cociñas moi decorativas, con moitas posibilidades á hora de elixir o ton: cerdeira, nogueira, wengué, carballo, pradairo etc. Teñen o inconveniente da súa elevada porosidade, o seu perigo de rascaduras e pouca resistencia a produtos corrosivos.
• Aceiro. É o tipo de mesado máis hixiénico, por iso utilízanse moito no sector da hostalaría. O principal inconveniente é que calquera salpicadura deixa bastante pegada e ráianse con moita facilidade. Distínguese ademais pola súa resistencia á calor e pola súa compatibilidade cos alimentos, non se destingue e é resistente aos ácidos.
• Mesados de formica: trátase de mesados a base de múltiples láminas de distintos materiais até obter un compacto liso, pódense imitar dende as madeiras máis nobres até os aluminios máis brillantes, pasando por mármores, pedras ou lousas.
• Porcelánico. Este material é unha mestura de cerámicas compactas e cociñadas a altas temperaturas. O seu proceso de fabricación achégalle robustez e sobre todo unha porcentaxe de absorción case nula, dúas características claves na durabilidad das encimeras.
• Laminado. Os mesados laminados están feitos de material sintético recuberto de plástico cunha suave superficie, que adoita ser moi fácil de limpar. Existen gran variedade de cores, e o seu mantemento é sinxelo. Un inconveniente é que non son demasiado resistentes ás gretas e poden xurdir problemas á hora de reparalos.

Os cantos dos mesados poden ser cadrados, é dicir cos seus extremos en ángulo recto ou arredondados. Tamén poden adoptar formas biseladas, en chaflán ou en forma de pico frauta arredondado.

• 
  Mesado de granito.
• 
  Mesado de madeira.
• 
  Mesado laminado.
• 
  Mesado de aceiro.