Manuel Fandiño Ricart
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1896 Santiago de Compostela, España |
Morte | 1978 (81/82 anos) |
Actividade | |
Ocupación | sindicalista, político |
Familia | |
Irmáns | Alfonso Fandiño Ricart |
Manuel Fandiño Ricart, nado en Santiago de Compostela en 1896 e finado na mesma cidade en 1978, foi un militante anarcosindicalista galego. Era irmán de Alfonso e Antonio, tamén militantes anarcosindicalistas e de Coralia e Maruxa, coñecidas en Compostela como "As dúas Marías".
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Pintor de santos de profesión, comezou a destacar entre o movemento obreiro compostelán en 1917, cando dirixiu a folga xeral que rematou coa dimisión do alcalde liberal Luís Blanco Rivero, e posteriormente, xunto con Ezequiel Rey Turnes, posibilitou a adhesión de numerosas sociedades de oficio locais á CNT. En 1925 foi elixido Secretario Xeral da Confederación Rexional Galaica, cargo que ocupou até 1930. Durante a Segunda República estivo como secretario liberado da Federación Rexional de Industria Pesqueira, domiciliada en Vigo até 1935 e en Marín até o golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 que deu lugar á guerra civil española. O xuíz militar emitiu unha requisitoria para a súa presentación e a de José Santiago Torres, José Paz Freiría, Ezequiel Collazo Ferreira, Germán Rodríguez, Mariano Pintos Diéz, Andrés Cordero Berastegui, Robustiano Collazo Álvarez e Indalecio Rodríguez o 26 de agosto.[1]
Mantívose agochado no seu domicilio até 1945. Ao ano seguinte, coa reconstitución da CRG, foi de novo elixido Secretario, substituíndo ao coruñés Félix Álvarez Arganzúa. Foi detido o 11 de abril de 1947. Foi reclamado polo Xulgado Militar de Vigo en xullo de 1947.[2] Xulgado, foi condenado e pasou cinco anos no cárcere de El Dueso (Santoña).
Notas
[editar | editar a fonte]Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Fernández, Eliseo; Pereira, Dionisio (2004). O anarquismo na Galiza. Santiago de Compostela: Positivas. pp. 104–105. ISBN 84-87783-79-1.