Saltar ao contido

Mahmud II

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaMahmud II

Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(ota) محمود ثانى Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento20 de xullo de 1785 Editar o valor en Wikidata
Constantinopla, Turquía Editar o valor en Wikidata
Morte1 de xullo de 1839 Editar o valor en Wikidata (53 anos)
Constantinopla, Turquía Editar o valor en Wikidata
Causa da mortetuberculose Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaMausoleum of Mahmud II (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Sultán do Imperio Otomán
15 de novembro de 1808 – 1 de xullo de 1839
← Mustafa IV (pt) TraducirAbd-ul-Medjid I (pt) Traducir ⊟ Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
RelixiónIslam Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónmonarca Editar o valor en Wikidata
Familia
FamiliaDinastia Otomana (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
CónxuxeBezmiâlem
Hacıye Hoşyar Kadın
Aşubcan Kadın
Pertevniyal Sultan
Nevfidan Kadın Editar o valor en Wikidata
FillosSaliha Sultan
 () Aşubcan Kadın
Mihrimah Sultan
 () Hacıye Hoşyar Kadın
Abd-ul-Medjid I
 () Bezmiâlem
Atiye Sultan
 ()
Adile
 () Zernigar Kadın Efendi
Abd-ul-Aziz
 () Pertevniyal Sultan Editar o valor en Wikidata
PaisAbd-ul-Hamid I Editar o valor en Wikidata  e Nakşidil Editar o valor en Wikidata
IrmánsMustafa IV
Esma
Hibetullah Sultan Editar o valor en Wikidata
Sinatura Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteSvensk Uppslagsbok (pt) Traducir
Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron
Obálky knih, Editar o valor en Wikidata
Musicbrainz: 53bda8e1-048a-4d13-a242-48a47abb569f WikiTree: Osmanlı-7 Editar o valor en Wikidata

Mahmud II (turco otomán: محمود ثانى Mahmud-u s̠ānī, turco otomán: محمود عدلى Mahmud-u Âdlî; turco: İkinci Mahmut), nado en Istambul o 20 de xullo de 1785 e finado na mesma cidade o 1 de xullo de 1839, foi o 30.º sultán do Imperio Otomán dende 1808 ata o seu falecemento.

O seu reinado é recoñecido pola reformas administrativas, militares e fiscais que instituíu, que culminaron co decreto de Tanzimat ("reorganización") levado a cabo polos seus fillos Abdulmejid I e Abdülaziz. A miúdo descrito como o "Pedro o Grande de Turquía",[1] as súas reformas inclúen a abolición en 1926 do conservador corpo dos xanízaros, que eliminou un grande obstáculo contra el e contra as reformas dos seus sucesores no imperio. As reformas que instituíu estiveron caracterizadas por cambios políticos e sociais, que eventualmente provocaron o nacemento da moderna república turca.[2]

A pesar das súas reformas internas, o reinado de Mahmud tamén foi marcado por sublevacións nacionalistas en Serbia e Grecia, que levaron a significativas perdas territoriais do imperio e o nacemento do estado grego.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]
Mahmud II

Ocupou o trono tras unha rebelión militar que custou a vida do Gran Visir Alemdar Mustafa Pasha a mans dos xanízaros e sobrevivir á orde de asasinato polo seu predecesor e irmán Mustafá IV.

Enfrontado a Rusia polo control da marxe dereita do río Danubio despois de que perdese boa parte do territorio ao outro lado do río, durante as guerras napoleónicas aproveitou as debilidades do seu inimigo para obter no Tratado de Bucarest de 1812 as fronteiras a excepción de Besarabia.

Mahmud II reformou as institucións administrativas e o propio exército, influído por un proceso de occidentalización, polo que ordenou a disolución dos xanízaros en 1826, segundo uns pola morte do seu visir e amigo Alemdar Mustafa Pasha, segundo outros para desfacerse dun corpo militar que non respondía ás necesidades militares dos tempos modernos.

Debiu enfrontarse á sublevación de Grecia que, finalmente, trala batalla de Navarino obtivo a independencia en 1830. Durante o seu mandato producíronse outras insurreccións en Serbia, Montenegro e Albania. En 1831, Mehmet Alí, paxá de Exipto, declarou a guerra ao Imperio Otomán, derrotándoo na batalla de Konya e anexionándose a Siria otomá, Creta e o Hijaz. Faleceu en 1839, durante unha segunda guerra contra Exipto.

  1. Rogan, Eugene (4 de outubro de 2002). Outside In: Marginality in the Modern Middle East. I.B.Tauris. p. 15. ISBN 978-1-86064-698-0. 
  2. Karpat, H. Kemal (1959). Turkey's Politics: The Transition to a Multi-Party System (en inglés). Princeton University Press. ISBN 978-0-691-62623-9. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Levy, Avigdor. "The Officer Corps in Sultan Mahmud II's New Ottoman Army, 1826–39". International Journal of Middle East Studies (1971) 2#1 pp: 21-39. online
  • Levy, Avigdor. "The Ottoman Ulema and the military reforms of Sultan Mahmud II". Asian and African Studies 7 (1971): 13-39.
  • Levy, Avigdor. "The Ottoman Corps in Sultan Mahmud II New Ottoman Army". International Journal of Middle East Studies 1 (1971): pp 39
  • Palmer, Alan. The Decline and Fall of the Ottoman Empire (1992) ch 6
  • Uluçay, M. Çağatay (1992). Padişahların Kadınları ve Kızları. Ankara : Türk Tarih Kurumu Basımevı. ISBN 978-9-751-60461-3.