Kontinental Hockey League
| ||
| Tipo | liga de hóckey sobre xeo  | |
|---|---|---|
| Liga inferior | Russian Supreme Hockey League (en)  e Russian ice hockey Championship's Supreme League (en) | |
| Número de participantes | 24 | |
| Localización e Datas | ||
| País | Rusia | |
| Vixencia | 2008 – | |
| Calendario da tempada | agosto – | |
| Período de ocorrencia | 1 ano | |
| Outro | ||
| Páxina web oficial | en.khl.ru | |
      | ||
A Kontinental Hockey League (KHL; en ruso: Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ), Kontinental'naya khokkeynaya liga, en galego: Liga Continental de Hóckey) é un campionato internacional profesional de hóckey sobre xeo fundado no ano 2008. Está formado por equipos con sede en Belarús (1), Casaquistán (1), China (1) e Rusia (19), para un total de 22.
A KHL está considerado como a principal competición de hóckey sobre xeo en Europa e Asia, así como a segunda máis forte do mundo despois da National Hockey League norteamericana. A nivel de público, a KHL é a terceira competición europea deste deporte en asistencia de público por partido, tendo unha media de 6 121 espectadores por encontro en liga regular, e a primeira en espectadores totais cun acumulado anual de 5,32 millóns. O título de campión da KHL leva o nome de Copa Gagarin, sendo temén outorgado o título de Campión de Rusia ao equipo deste país mellor clasificado.
Historia
[editar | editar a fonte]O campionato KHL creouse no ano 2008 coa intención de substituír o anterior campionato, a Superliga Rusa, e subir o nivel do hóckey europeo en xeral e o ruso en particular, tentando mellorar unha liga considerada como a segunda mellor do mundo por detrás da NHL.[1] e mesmo competir directamente cos norteamericanos, para o que os equipos realizaron fortes investimentos en xogadores da National Hockey League que motivaron unha disputa entre as dúas ligas que rematou solucionándose coa sinatura de varios acordos sobre fichaxes e drafts. A nova liga contou na súa primeira tempada, a 2008-09, cos 20 equipos que formaban a Super Liga, sumados ao Khimik Voskresensk, que gañara a Vysshaya hokkeinaya liga (Segunda División) a tempada 2007-08. Ademais outros tres equipos estranxeiros apuntáronse para participar: o HC Dinamo Minsk de Belarús, o Dinamo Riga de Letonia, e o Barys Astana de Casaquistán. O 12 de abril de 2008 disputouse o sétimo e definitivo partido das series finais, que finalizou coa vitoria por 1 gol a 0 do Ak Bars Kazan sobre o Lokomotiv Yaroslavl, alzándose o equipo de Kazán como o primeiro campión da Copa Gagarin.
Para a tempada 2009-10 a KHL podería contar con 30 equipos. Entre os clubs convidados pola Liga constan formacións coma o Frölunda HC e Färjestads BK de Suecia, o Oulun Kärpät de Finlandia, o Sokil Kyiv de Ucraína e o EC Red Bull Salzburg de Austria entroutros, aínda que estes non confirmaron o seu ingreso. Para a tempada 2009 participará o Avtomobilist Ekaterinburg de Rusia (que non puido ingresar en 2008 por problemas financeiros).
Formato
[editar | editar a fonte]Desde 2009, a liga está dividida en dúas en conferencias, a Leste e Oeste. Actualmente cada conferencia está formada por doce equipos dividios en dúas divisións de seis equipos cada unha. Cada equipo xoga catro xogos contra cada opoñente da división (20), tres xogos contra cada opoñente de conferencia que non é da división (18) e dous xogos contra cada opoñente que non é da conferencia (24), facendo isto un total de 62 xogos.
Os oito equipos mellor clasificados de cada conferencia clasifícanse para disputar os playoffs polo título de campión. As roldas eliminatorias dispútanse entre equipos da mesma conferencia. Deste xeito, en cada conferencia dispútanse eliminatorias de cuertos de final, semifinais e finais, de onde saen os dous equipos que xogarán a gran final pola Copa Gagarin. Cómpre destacar que os gañadores de cada división obteñen consideración de cabezas de serie. Desta forma, ocupan o primeiro e segundo postos cabeza de serie en función do seu balance en temporada regular. Todas as roldas de playoffs xóganse como series ao mellor de sete encontros.
Na temporada 2012−13, introduciuse a Copa Nadezhda (Copa da Esperanza), un torneo de consolación para os equipos que non se clasificaron para os playoffs. O equipo gañador do torneo gaña a primeira selección xeral no Draft da KHL. O torneo ten como obxectivo estender a temporada e axudar a manter o interese no hockey nas cidades destes equipos.[2]
Equipos
[editar | editar a fonte]Xogadores
[editar | editar a fonte]Por nacionalidade
[editar | editar a fonte]A nacionalidade dun xogador é ás veces ambigua por diversas razóns. Para a táboa que se presenta a continuación, a nacionalidade "determínase en función do último país que o xogador representou nunha competición internacional. Se un xogador nunca xogou para un equipo nacional, xeralmente elíxese o país de nacemento como a nacionalidade do xogador, a menos que haxa probas sólidas que indiquen o contrario".[3] Para os xogadores nados en antigas repúblicas soviéticas, a situación adoita ser máis complexa debido á dobre cidadanía e a naturalización. O xogadores non rusos representan ao redor do 30-35% dos xogadores da KHL, sendo na súa maioría centroeuropeos, nórdicos e norteamericanos. Cómpre destacar que os equipos rusos están limitados a un máximo de cinco xogadores estranxeiros por equipo.[4]
| País (equipos actuais) | 2012–13 | 2013–14 | 2014–15 | 2015–16 | 2016–17 | 2017–18 | 2018–19 | 2019–20 | 2020–21 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Austria |
– | – | – | – | – | – | – | – | 1 |
 Belarús (1 equipo) |
33 | 43 | 50 | 41 | 38 | 39 | 35 | 49 | 50 |
 Bélxica |
– | – | – | – | 1 | – | – | – | – |
 Canadá |
32 | 63 | 51 | 35 | 53 | 51 | 58 | 60 | 47 |
 China (1 equipo) |
– | – | – | – | 3 | – | 2 | – | – |
 Croacia |
1 | 4 | 4 | 4 | 6 | 2 | 1 | – | – |
 República Checa |
45 | 47 | 29 | 35 | 35 | 33 | 28 | 20 | 23 |
 Dinamarca |
– | 1 | 2 | 4 | 3 | 5 | 6 | 4 | 3 |
 Finlandia (1 equipo) |
40 | 37 | 51 | 48 | 51 | 42 | 45 | 46 | 54 |
 Francia |
– | – | 1 | 1 | 2 | – | 3 | 1 | 1 |
 Alemaña |
1 | 2 | 2 | 1 | – | – | – | 2 | 3 |
 Italia |
– | – | – | 2 | 2 | – | – | – | – |
 Israel |
– | – | – | – | – | 1 | – | – | – |
 Casaquistán (1 equipo) |
33 | 37 | 34 | 40 | 37 | 38 | 33 | 38 | 30 |
 Letonia (1 equipo) |
35 | 34 | 29 | 34 | 33 | 33 | 29 | 35 | 34 |
 Lituania |
– | – | – | – | – | 2 | 1 | 1 | – |
 Noruega |
3 | 3 | 3 | 1 | – | 1 | – | – | – |
 Rusia (19 equipos) |
569 | 599 | 613 | 657 | 678 | 661 | 596 | 586 | 659 |
 Eslovaquia |
53 | 44 | 32 | 28 | 28 | 24 | 24 | 6 | 6 |
 Eslovenia |
– | 2 | 4 | 4 | 4 | 4 | 3 | – | – |
 Corea do Sur |
1 | 1 | – | – | – | – | – | – | – |
 Suecia |
24 | 21 | 27 | 26 | 23 | 25 | 24 | 30 | 33 |
 Suíza |
– | – | – | – | 1 | – | – | 1 | – |
 Ucraína |
12 | 17 | 2 | 2 | 4 | 2 | – | – | – |
 Estados Unidos |
14 | 21 | 26 | 20 | 25 | 20 | 20 | 14 | 17 |
| Total | 896 | 976 | 960 | 983 | 1 027 | 983 | 908 | 893 | 961 |
Estatísticas de xogadores
[editar | editar a fonte]Récords nunha temporada
[editar | editar a fonte]Liga regular
[editar | editar a fonte]A seguinte é unha lista cos mellores rexistros acadados por xogadores de forma individual.[5]
| Récord | Nome | Temporada | |
|---|---|---|---|
| Puntos | 85 | Sergei Mozyakin (Magnitogorsk)
|
2016–17 |
| Goles | 48 | Sergei Mozyakin (Magnitogorsk)
|
2016–17 |
| Asistencias | 65 | Nikita Gusev (SKA)
|
2018–19 |
| Tiros a porta | 253 | Darren Dietz (Barys)
|
2018–19 |
| Plus/minus | 48 | Vladislav Gavrikov (SKA)
|
2018–19 |
| Penalty minutes | 374 | Darcy Verot (Chekhov)
|
2009–10 |
| Vitorias | 38 | Jakub Kovář (Avtomobilist)
|
2018–19 |
| Shutouts | 13 | Alexei Murygin (Yaroslavl)
|
2015–16 |
Playoffs
[editar | editar a fonte]| Récord | Nome | Temporada | |
|---|---|---|---|
| Puntos | 33 | Sergei Mozyakin (Magnitogorsk)
|
2013–14 |
| Goles | 15 | Evgenii Dadonov (SKA)
|
2014–15 |
| Danis Zaripov (Magnitogorsk)
|
2016–17 | ||
| Asistencias | 20 | Sergei Mozyakin (Magnitogorsk)
|
2013–14 |
| Chris Lee (Magnitogorsk)
|
2016–17 | ||
| Tiros a porta | 82 | Evgeny Kuznetsov (Chelyabinsk)
|
2012–13 |
| Plus/minus | 16 | Dominik Graňák (Dynamo Moscova)
|
2012–13 |
| Chris Lee (Magnitogorsk)
|
2016–17 | ||
| Penalty minutes | 69 | Maxim Goncharov (Ufa)
|
2015–16 |
| Vitorias | 16 | Alexander Yeryomenko (Dynamo Moscova)
|
2011–12, 2012–13 |
| Vasily Koshechkin (Magnitogorsk)
|
2013–14 | ||
| Mikko Koskinen (SKA)
|
2014–15 | ||
| Emil Garipov (Kazan)
|
2017–18 | ||
| Ilya Sorokin (CSKA Moscova)
|
2018–19 | ||
| Shutouts | 7 | Lars Johansson (CSKA Moscova)
|
2020–21 |
Récords en toda a carreira
[editar | editar a fonte]Liga regular
[editar | editar a fonte]| Récord | Nome | Anos | |
|---|---|---|---|
| Puntos | 756 | Sergei Mozyakin (Atlant, Magnitogorsk)
|
2008–2021 |
| Goles | 351 | Sergei Mozyakin (Atlant, Magnitogorsk)
|
2008–2021 |
| Asistencias | 434 | Vadim Shipachyov (Cherepovets, SKA, Dynamo)
|
2008–2021 |
| Partidos xogados | 685 | Sergei Mozyakin (Atlant, Magnitogorsk)
|
2008–2021 |
| Plus/minus | 224 | Alexander Radulov (Ufa, CSKA)
|
2008–2016 |
| Penalty minutes | 1050 | Yevgeni Artyukhin (SKA, Atlant, CSKA, Novosibirsk, Dynamo, Vityaz)
|
2008–2021 |
| Vitorias | 271 | Vasily Koshechkin (Togliatti, Magnitogorsk, Cherepovets)
|
2008–2021 |
| Shutouts | 71 | Vasily Koshechkin (Togliatti, Mognitogorsk, Cherepovets)
|
2008–2021 |
Playoffs
[editar | editar a fonte]| Récord | Nome | Anos | |
|---|---|---|---|
| Puntos | 172 | Sergei Mozyakin (Atlant, Magnitogorsk)
|
2008–2021 |
| Goles | 68 | Sergei Mozyakin (Atlant, Magnitogorsk)
|
2008–2021 |
| Asistencias | 104 | Sergei Mozyakin (Atlant, Magnitogorsk)
|
2008–2021 |
| Partidos xogados | 161 | Yevgeny Biryukov (Magnitogorsk, Ufa)
|
2008–2021 |
| Plus/minus | 52 | Danis Zaripov (Kazán, Magnitogorsk)
|
2008–2021 |
| Penalty minutes | 312 | Grigori Panin (Kazán, CSKA, Ufa)
|
2008–2021 |
| Vitorias | 71 | Vasily Koshechkin (Togliatti, Magnitogorsk, Cherepovets)
|
2008–2021 |
| Shutouts | 16 | Ilya Sorokin (CSKA)
|
2015–2020 |
Estatísticas de equipos
[editar | editar a fonte]Desde a súa fundación en ano 2008 teñen xogado 35 equipos diferentes na KHL, con 32 deles conseguindo nalgunha ocasión clasificarse para os play-offs. Dos 24 equipos actuais, tan só o Metallurg Novokuznetsk e o Khimik Voskresensk nunca conseguiron disputar as eliminatorias pola Copa Gagarin. Actualmente, ningún deses dous equipos forman parte da competición. A táboa mostra a clasificación final da liga regular de todos os equipos, coa súa actuación nos play-offs indicada por medio de cores. Os equipos están ordenados en función dos seus mellores resultados no campionato.
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[a]: Inclúe as participacións do Dynamo Moscova antes da súa fusión co HC MVD en 2010
[b]: Non participou na tempada 2011-12 a causa do accidente aéreo que o 7 de setembro de 2011 matou a todo o equipo
[2020]: Semifinais de conferencia canceladas debido á pandemia de COVID-19
Datos de asistencia
[editar | editar a fonte]Dende a súa creación no 2008, a KHL foi acadando unha maior popularidade que se traduciu nun aumento na asistencia do público aos pavillóns, producíndose un aumento de case 1 000 espectadores na audiencia media dende a tempada inaugural até a temporada 2012−13 a pesar de producirse un aumento no número de equipos. A continuación preséntanse os datos de asistencia total e media aos partidos da KHL por tempada.[6][7][8][9]
| Tempada | Asistencia total | Asistencia media |
|---|---|---|
| 2008–09 | 3 886 948 | 6 233 |
| 2009–10 | 4 223 698 | 6 264 |
| 2010–11 | 4 293 271 | 6 944 |
| 2011–12 | 4 320 908 | 6 861 |
| 2012–13 | 4 775 086 | 6 912 |
| 2013–14 | 5 190 133 | 6 614 |
| 2014–15 | 6 066 093 | 7 405 |
| 2015–16 | 5 875 645 | 7 065 |
| 2016–17 | 5 892 889 | 7 210 |
| 2017–18 | 5 318 175 | 7 005 |
| 2018–19 | 5 644 804 | 7 544 |
| 2019–20 | 5 118 949 | 6 854 |
Palmarés
[editar | editar a fonte]
*Na primeira tempada, o Salavat Yulaev Ufa foi o campión da liga regular, mais a Copa Continental aínda non era entregada.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Across the Pond (NHL.com)[Ligazón morta]
- ↑ "Cup of Hope". khl.ru. 22 January 2013. Arquivado dende o orixinal o 02 de abril de 2015. Consultado o 07 de decembro de 2021.
- ↑ "QuantHockey FAQ: How is player nationality determined?". quanthockey.com.
- ↑ "KHL - 2012-2013". Consultado o 7 de decembro de 2021.
- ↑ "Kontinental Hockey League Records". Arquivado dende o orixinal o 27 de setembro de 2011. Consultado o 08 de maio de 2013.
- ↑ "Attendance figures in European hockey leagues 2009-2010". Arquivado dende o orixinal o 07 de xaneiro de 2014. Consultado o 08 de maio de 2013.
- ↑ "Attendance in Europe and health of the fan culture 10/11". Arquivado dende o orixinal o 23 de febreiro de 2014. Consultado o 08 de maio de 2013.
- ↑ "Regular-Season average attendance Europe & Asia 2011-2012". Arquivado dende o orixinal o 19 de marzo de 2013. Consultado o 08 de maio de 2013.
- ↑ "Regular-Season average league attendance Europe & Asia 2012-2013". Arquivado dende o orixinal o 21 de febreiro de 2014. Consultado o 08 de maio de 2013.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
A Galipedia ten un portal sobre: Hóckey sobre xeo |
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]
|
Este artigo sobre deporte é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |
