Saltar ao contido

Iván Raña

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaIván Raña

(2006) Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento10 de xuño de 1979 Editar o valor en Wikidata (45 anos)
Ordes, España Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupacióntriatleta Editar o valor en Wikidata
Deportetríatlon
ciclismo de competición Editar o valor en Wikidata
Adestrado porLuc Van Lierde (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Participou en
2008Xogos Olímpicos de 2008
2004Xogos Olímpicos de 2004
2000Xogos Olímpicos de 2000 Editar o valor en Wikidata
Familia
IrmánsNatalia Raña Fuentes Editar o valor en Wikidata
Twitter: ivanranafuentes Olympic.org: ivan-rana Editar o valor en Wikidata

Iván Raña Fuentes, nado o 10 de xuño de 1979 en Ordes, é un exdeportista galego. Competou principalmente en tríatlon, deporte no que gañou dous diplomas olímpicos (2000 e 2008). Foi campión do mundo en 2002 e dúas veces subcampión (2003 e 2004), subcampión da Copa do Mundo en 2002, dúas veces campión de Europa (2002 e 2003) e subcampión en 2001, catro veces campión de España (2001, 2002, 2004 e 2007) e outras catro subcampión (2003, 2006, 2008 e 2012).

Entre 2012 e 2023 competiu en Ironman, onde logrou varias vitorias e conseguiu completar en seis ocasións consecutivas o esixente Mundial de Kona, cunha sexta posición como mellor resultado en 2013.

Ademais foi campión mundial de ácuatlon en 2001, campión de España en 1999 e dúas veces campión de España de dúatlon (1998 e 2002). Foi tamén ciclista profesional nas filas do Xacobeo Galicia, e entre 2007 e 2019 correu rallys, principalmente no Campionato de Galicia.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Inicios (1979-1995)

[editar | editar a fonte]

Comezou de neno no Club Natación Santiago canda a súa irmá máis vella, Natalia,[1] onde gañou as primeiras competicións.[2] Ademais da natación, a mediados dos anos 90 gañou carreiras pedestres nas categorías cadete e xuvenil (As Pontes en 1994 e 1995),[3][4] de ciclismo (Val do Dubra)[5] e algunhas probas de tríatlon (Os Castros, Celeiro, Festas do Rosario e Narón).[6][7][8][9] No campionato de España de tríatlon de 1995 acadou o cuarto posto na categoría de xuvenil.[10] En 1996, co Club Deportivo Universitario de Santiago de Compostela, proclamouse subcampión galego xuvenil na proba de 3000 metros.[11]

Éxito en categorías inferiores (1996-1999)

[editar | editar a fonte]

En 1996, aínda xuvenil, logrou a súa primeira vitoria absoluta de tríatlon, en Castrelo de Miño, mentres súa irmá Natalia gañaba na categoría feminina.[12][13] En agosto dese ano, tras quedar terceiro na súa categoría na Copa do Rei en Burgos, foi seleccionado para disputar o Campionato do Mundo en Cleveland (Estados Unidos).[14] Quedou cuarto na final B júnior (34º en total).[15] En outubro gañou a terceira edición do Tríatlon de Narón.[16] En 1997 quedou cuarto na categoría júnior no Mundial en Perth (Australia).[17]

En marzo de 1998 proclamouse campión de España de dúatlon en distancia curta.[18] En abril debutou nunha proba da Copa do Mundo no Xapón, e quedou no posto 57.[19] Disputou ese ano dúas probas máis da Copa do Mundo, en Corner Brook (Canadá) e Cancún (México), e en ambas rematou no posto 41 en categoría absoluta).[20][21] Competiu no Campionato Europeo e no Mundial, nos dous casos en categoría júnior, e rematou en 39º e 6º lugar respectivamente.[22][23]

En maio de 1999 disputou unha das probas da Copa de Europa en categoría absoluta, en Graus (España), onde obtivo a 8° posición.[24] En xullo, en Funchal, Madeira (Portugal), proclamouse campión de Europa júnior.[25][26] A seguinte competición foi nunha proba da Copa do Mundo en Tiszaujvaros (Hungría)[27] e en setembro quedou 3° no Campionato do mundo júnior en Montreal (Canadá).[28] En outubro disputou a penúltima proba da Copa do Mundo en Cancún. Logrou o seu primeiro podio internacional como absoluto, ao conseguir o segundo posto.[29] Participou tamén na última proba en Noosa (Nova Zelandia).[30] Ese ano quedou ademais 3° no Campionato de España de Tríatlon e proclamouse campión de España de Ácuatlon.[31][32]

Xogos Olímpicos de Sydney e primeiras vitorias (2000-2001)

[editar | editar a fonte]

En 2000 disputou catro probas da Copa do Mundo. Nas catro logrou ficar entre os 10 primeiros e logrou dous cuartos postos na Illa de Hawai[33] e en Ixigaqui (Xapón).[34] Rematou no sexto lugar na clasificación xeral da Copa. Disputou ademais o Campionato do Mundo e o Campionato de Europa, nos postos 23 e 20, respectivamente.[35][36] En setembro, con 21 anos, acudiu aos Xogos Olímpicos de Sydney, na primeira ocasión en que o tríatlon era deporte olímpico. Rematou en quinta posición, a 46 segundos do vencedor, o canadense Simon Whitfield, e obtivo así un diploma olímpico.[37][38]

En 2001 fichou polo equipo ciclista Grupo Deportivo Supermercados Froiz, co que comezou a disputar carreiras de afeccionados.[39][40] Disputou tres probas da Copa do Mundo de Tríatlon, e nunha delas, en Ixigaqui (Xapón), logrou a vitoria, o que o converteu no primeiro español en conseguilo.[41][42] En xuño proclamouse subcampión de Europa na cidade checa de Karlovy Vary, só por detrás do local Filip Ospalý.[43][44] O 18 de xullo, na cidade canadense de Edmonton, proclamouse campión do mundo de ácuatlon.[45][46] Catro días despois quedou ás portas do podio no Campionato do mundo de tríatlon, ao finalizar cuarto.[47][48] Ese ano logrou o seu primeiro Campionato de España de Tríatlon.[49]

Campión do mundo de tríatlon (2002)

[editar | editar a fonte]

En abril de 2002 proclamouse de novo campión de España de dúatlon.[50] Participou en tres carreiras da Copa do Mundo de Tríatlon e obtivo o mellor resultado na de Ixigaqui, onde foi medalla de prata por detrás do campión do mundo Peter Robertson.[51] En xuño disputou a Volta á Coruña co Club Ciclista Estradense.[52] Na segunda metade de 2002 encadeou a mellor xeira de resultados da súa carreira. Gañou de xeito consecutivo o Campionato Europeo de Tríatlon en Győr,[53][54] o Campionato de España de Tríatlon en Madrid,[55] (puntuable ademais para a Copa de Europa),[56] unha proba da Copa do Mundo en Funchal, Madeira,[57] outra proba da Copa de Europa en Palermo,[58] e coroóuse campión do mundo de tríatlon en Cancún.[59] Completou a proba mexicana nunha hora, 50 minutos e 40 segundos, 26 segundos menos que o segundo clasificado, o australiano Peter Robertson, vencedor da edición anterior.[60] Na Copa do Mundo quedou segundo na clasificación final.

Subcampionatos do mundo (2003-2004)

[editar | editar a fonte]

Entre maio e xuño de 2003 participou en dúas probas da Copa de Europa, quedando segundo na primeira delas nos Azores, por detrás de Filip Ospalý,[61] e vencendo a outra, en Charleville, Francia.[62] A continuación gañou por segundo ano consecutivo o Campionato Europeo de Tríatlon, en Karlovy Vary, outra vez por diante do checo Ospalý, segundo tamén o ano anterior.[63] A finais de xullo, na vila húngara de Tiszaujvaros, proclamouse subcampión do mundo de relevos por equipos, formando equipo con Clemente Alonso e José Merchán.[64] Participou logo en cinco probas da Copa do Mundo, logrando a vitoria na disputada en Madeira,[65] e quedando segundo na clasificación final da Copa. Ademais a principios de setembro logrou o subcampionato de España de tríatlon, por detrás de Eneko Llanos e xusto por diante de Javier Gómez Noya.[66] Finalmente disputou o Campionato do mundo na vila neozelandesa de Queenstown. Tras facer uns tempos discretos nos sectores de natación e ciclismo, comezou a remontar na carreira a pé e marcou o mellor tempo da sección, o que lle valeu para chegar á meta en segunda posición final, por detrás de Peter Robertson.[67][68]

En abril de 2004 quedou noveno no Campionato Europeo celebrado en Valencia e en maio, en Madeira, revalidou o subcampionato mundial, ao perder o ouro no sprint final fronte ao neozelandés Bevan Docherty.[69][70] A principios de agosto proclamouse campión de España, por diante de Gómez Noya.[71] A continuación viaxou a Atenas, para participar nos seus segundos Xogos Olímpicos. A pesar das altas expectativas e de ser considerado o favorito, quedou moi afastado das medallas e diplomas, chegando á meta na posición 23 despois dunha mala carreira, especialmente na sección de bicicleta.[72][73]

Problemas físicos e baixada de rendemento (2005-2007)

[editar | editar a fonte]

Comezou 2005 con novo adestrador, José Rioseco, adestrador tamén de Gómez Noya,[74] e disputou tres probas da Copa do Mundo con malos resultados: abandonou por molestias físicas en Honolulu, e rematou moi lonxe dos postos de cabeza en Mazatlán (México) e Madrid. Despois de non poder participar no Campionato de España por ter rompido o nariz nunha caída, disputou en agosto o Campionato Europeo, onde só puido ser 11º.[75] En setembro disputou o Campionato do mundo no Xapón, pero non puido rematar a proba debido a numerosos problemas físicos.[76]

Iván Raña en Madrid en 2010

Entre e marzo e maio de 2006 competiu en tres probas da Copa do Mundo, mellorando os resultados do ano anterior, e logrando un 6º e un 7º posto. A continuación volveu subir ao máis alto do podio, ao gañar a Copa de Europa de Sanremo.[77] A principios de xuño quedou segundo, só por detrás do seu compañeiro e amigo Gómez Noya,[78] na proba da Copa do Mundo celebrada en Madrid, o seu primeiro podio nun tríatlon mundial en máis de dous anos.[79] A finais de mes, no Campionato de Europa celebrado na vila francesa de Autun, non puido rematar debido a problemas musculares.[80] Correu a mesma sorte no Campionato do mundo celebrado en Lausana, abandonando na última sección.[81] Poucos días despois proclamouse subcampión de España, por detrás de Gómez Noya,[82] e pechou o ano en Cancún, cun noveno posto na proba da Copa do Mundo e un cuarto no Campionato do mundo de relevos por equipos.[83][84]

Comezou 2007 cun sexto posto no prestixioso Dúatlon de Gernika[85] e en maio disputou con pouco éxito a terceira proba da Copa do Mundo, en Lisboa, onde finalizou 26º.[86] Mellorou na seguinte proba da Copa, en Madrid, onde volveu subir ao podio en terceira posición, por detrás de Filip Ospalý e Javier Gómez Noya.[87] Nas seguintes probas da Copa do Mundo quedou 5º (Salford),[88] 6º (Pequín)[89] e 7º (Rodas),[90] mentres que abandonou na de Cancún, rematando o campionato en novena posición. Tamén tivo que abandonar no Campionato de Europa en Copenhague e no Campionato do Mundo en Hamburgo.[91] Con todo, en setembro dese ano gañou o seu cuarto Campionato de España de Tríatlon.[49]

Xogos Olímpicos de Pequín (2008)

[editar | editar a fonte]

Nas primeiras probas que disputou en 2008 logrou resultados discretos (18º no Europeo,[92][93] abandono na Copa do Mundo en Madrid[94] e 19º no Campionato Mundial),[95][96] pero mellorou o seu rendemento nas seguintes citas da Copa do Mundo, logrando un cuarto posto en Des Moines,[97] un sexto en Hamburgo[98] e a vitoria na cidade tirolesa de Kitzbühel.[99] Foi a súa primeira vitoria na Copa dende 2003 e ocorreu a menos dun mes dos Xogos Olímpicos de Pequín.[100] Tanto el como Gómez Noya acudiron á cita olímpica como claros candidatos a lograr a primeira medalla galega e española en tríatlon. Con todo, quedaron ás portas dos metais, chegando Raña en quinta posición á meta, xusto por detrás do ferrolán e case medio minuto do gañador, o alemán Jan Frodeno.[101][102][103] Rematou a tempada proclamándose subcampión de España de tríatlon[104] e subindo ao terceiro caixón do podio na Copa do Mundo en Lorient, o que lle deu a sétima praza na clasificación final da Copa.

Paso ao ciclismo profesional (2009)

[editar | editar a fonte]

A finais do 2008 ofreceuse ó equipo ciclista Xacobeo Galicia para formar parte do equipo, e tras estudar a oferta Álvaro Pino, decidiu a súa contratación, co que pasou a formar parte dese equipo profesional[105]. Debutou como ciclista profesional en febreiro de 2009, na Challenge de Mallorca, onde sufriu unha caída na primeira etapa, que lle ocasionou unha luxación de clavícula.[106] Posteriormente disputou varias probas ciclistas, entre elas a Volta a Murcia,[107] a Volta a Portugal,[108] o Gran Premio Paredes,[109] a Volta a Madrid[110] ou a Volta a Chihuahua, en México,[111][112] sen demasiada fortuna. En outubro o Xacobeo anunciou que non lle renovaba o contrato[113] e a finais de ano Raña fixo pública a súa volta ao tríatlon.[114] Con todo, en setembro xa volvera brevemente ao tríatlon para disputar o Campionato de España en Cangas do Morrazo, onde rematou quinto.[115]

Volta ao tríatlon (2010-2012)

[editar | editar a fonte]

Volveu ao tríatlon internacional en marzo de 2010, na proba da Copa do Mundo de Mooloolaba, en Australia, onde rematou en sétima posición, a preto de dous minutos do vencedor, Bradley Kahlefeldt.[116][117] Dúas semanas despois comezou a súa participación no Campionato do mundo, renomeado agora como Series Mundiais, e reconvertido nunha serie de carreiras ao longo do ano, en vez da proba única que se disputaba anteriormente. Disputou as sete carreiras da tempada, sen conseguir chegar á meta entre os 10 primeiros en ningunha delas. En 2011 obtivo resultados similares nas Series Mundiais, mentres que os seus mellores resultados déronse na Copa do Mundo, cun cuarto posto en Ixigaqui,[118] un quinto en Huatulco,[119] un sétimo en Guatapé[120] e un sexto en Auckland.[121]

Na primeira metade de 2012 disputou varias probas da Copa do Mundo e do Campionato do mundo, sen lograr rematar entre os 10 primeiros en ningunha delas. A finais de maio chegou ao tríatlon de Madrid, cuarta proba do Mundial, con posibilidades de lograr unha praza para os que serían os seus cuartos Xogos Olímpicos. Con todo, tras rematar 44º, a praza olímpica española que estaba en xogo foi para José Miguel Pérez, que rematou varios postos por riba de Raña.[122] En setembro proclamouse de novo subcampión de España, en Pontevedra,[123] e en outubro quedou oitavo na derradeira proba do Mundial, a Gran Final de Auckland.[124]

Ironman (2013-actualidade)

[editar | editar a fonte]

A partir de entón as súas aparicións nas competicións da ITU foron esporádicas, pasando a centrar a súa carreira nas probas de Ironman. En novembro disputou a primeira edición do Medio Ironman de Lanzarote, logrando a vitoria cun tempo de 4:07'36".[125][126] Dúas semanas despois debutou nunha proba de Ironman (longa distancia), en Cozumel, chegando á meta en primeiro lugar, cun tempo de 8:15'07".[127] En abril de 2013 volveu ao Campionato do mundo de tríatlon, para participar na segunda cita, en San Diego, rematando en 17ª posición[128] e ao mes seguinte disputou a terceira, en Huatulco (México), onde remato décimo.[129] En xullo disputou o Ironman de Zúrich, logrando e medalla de prata e o pase ao Campionato do Mundo de Ironman, que se celebra anualmente en Hawai.[130] Antes da gran cita, participou no Campionato do Mundo de Medio Ironman de Las Vegas, onde quedou 14º.[131] O Mundial de Hawai celebrouse o 12 de outubro en Kona, e Raña rematou sexto, cun tempo de 8:23'43", a pouco máis de dez minutos do vencedor, o belga Frederik Van Lierde.[132] Tras a competición afirmou que fora a carreira máis dura que correra na súa vida.[133]

En marzo de 2014 rematou en quinta posición no Medio Ironman de Monterrey,[134] e a continuación disputou dúas probas do Mundial de tríatlon, en Auckland e Londres, cuns discretos 24º e 29º lugares respectivamente.[135][136] En xuño venceu no Ironman de Austria, logrando ademais baixar das oito horas, cun tempo de 7:48'43".[137] Como preparación para a cita de Kona, disputou a Volta ciclista a Galicia, nas filas do Club Ciclista Cambre, rematando no posto 43.[138][139] A continuación viaxou a Hawai para disputar o seu segundo Mundial de Ironman. Tras un mal sector de bicicleta rematou 17º.[140]

En 2015 quedou segundo no Ironman de Suráfrica, por detrás de Van Lierde.[141] En abril disputou a Clásica de Pascua, co Club Ciclista Padronés, como preparación para o Ironman[142][143] e en maio competiu no Medio Ironman de Mallorca, onde quedou sexto.[144] Non puido revalidar a vitoria do ano pasado en Austria, tendo que conformarse esta vez co bronce.[145] En setembro disputou a Volta ciclista a Galicia, rematando no mesmo posto que o ano anterior, 43º.[146] En outubro participou no seu terceiro Mundial de Ironman, en Hawai e, aínda que fixo bos tempos na auga e na carreira a pé, a sección de ciclismo volveu ser o seu maior obstáculo, polo que rematou no posto 12º. Completou a proba en 8:34'27", a case 20 minutos do vencedor, Jan Frodeno.[147]

Jonas Breinlinger, Uxío Abuín e Iván Raña na Copa de Europa de Tríatlon, en Madrid en 2016.

Comezou a tempada 2016 no Brasil, no Medio Ironman de Palmas, onde rematou en quinta posición.[148] En maio volveu disputar un tríatlon de distancia olímpica, na Copa de Europa de Madrid, onde ademais recibiu unha homenaxe de parte da Federación Española de Tríatlon. Correu descalzo a sección a pé e rematou a proba en sexta posición.[149][150] Tamén quinto rematou tres semanas despois no Ironman de Lanzarote, resultado co que logrou o pase Mundial de Hawai.[151] En agosto correu o Medio Ironman de Budapest, obtendo a sétima posición.[152] En outubro disputou o Mundial de Ironman por cuarto ano consecutivo, logrando o 9º posto final tras remontar dende o 23º na sección de carreira a pé.[153] En 2017 quedou décimo no Medio Ironman do Perú,[154] 15º no Ironman de Austria[155] e abandonou no Tríatlon de Rotterdam, última proba das Series Mundiais de 2017 e última vez que Raña competiu na distancia olímpica.[156][157] En agosto quedou cuarto no Medio Ironman de Austria[158] e en outubro disputou de novo o Mundial de Ironman en Kona, logrando o undécimo posto cun tempo de 8:24'43".[159] En novembro quedou terceiro no Ironman de Cozumel, cun tempo de 7:58'39", co que case logrou a clasificación para o Mundial de 2018.[160]

En maio de 2018 quedou segundo no Ironman de Lanzarote, cun tempo de 8:58'37", a seis minutos do italiano Alessandro Degasperi.[161] En xuño participou no prestixioso Tríatlon de Zarautz, pero foi descualificado por cruzar o carril coa bicicleta.[162] En outubro disputou o seu sexto Campionato do mundo de Ironman, logrando completalo de novo, aínda que obtendo a peor posición das súas seis participacións, 25º.[163] Mellorou os seus tempos a nado e en bicicleta respecto ás edicións anteriores pero empeorou no sector do maratón.[164] Cerrou a tempada no Ironman de Cozumel, onde volveu subir ao podio en terceira posición.[165]

En marzo de 2019 disputou o Medio Ironman de Campeche, en México, e en abril o de Marbella, quedando 13º no primeiro e tendo que abandonar no segundo, por unha lesión no tendón de Aquiles.[166][167] Os mesmos problemas co tendón obrigárono a abandonar en maio no Ironman de Lanzarote.[168] En xuño, no día do seu 40º aniversario, volveu disputar un tríatlon en Galicia despois de 8 anos sen facelo. Foi no II Tríatlon Mar de Muros, chamado ese ano Trofeo Iván Raña na súa honra, e logrou a vitoria por diante de Brais Otero e Nico Domínguez.[169] En xullo quedou oitavo no Tríatlon de Austria, un resultado co que non conseguiu o seu obxectivo de clasificarse para o Mundial de Kona.[168] Volveuno tentar dúas semanas despois en Zürich, pero viuse obrigado a sumar un novo abandono.[170] Tras isto, xunto ao seu novo adestrador, o belga Luc van Lierde, decidiu parar de competir uns meses.[171] O 12 de outubro participou en Pontevedra no primeiro ProTour, unha nova competición organizada pola Federación Española de Tríatlon, pero non logrou clasificarse para a final.[172]

Rallys

[editar | editar a fonte]

Tras facer de "coche cero" o ano anterior, en 2007 disputou o Rally Botafumeiro, tendo como copiloto a seu irmán José Manuel, que xa disputara anteriormente algún rally como copiloto de Antonio, outros dos irmáns. Correron a proba santiaguesa cun Mitsubishi Lancer Evo IX que lles prestou Pedro Burgo[173] e remataron na 17ª posición. Repetiu participación en 2010, chegando á meta en sétimo lugar, a 7 minutos e medio do vencedor, Víctor Senra.[174] Despois de disputar algunha proba do campionato canario, en 2017 competiu cun Ford Fiesta R2T en dúas probas do Campionato de España de Rallys: o Rally Sierra Morena, onde chegou á meta no último lugar con Cándido Carrera como copiloto,[175] e o Rally de Ourense, onde foi excluído por non conseguir cambiar unha ventá rota a tempo.[176]

En 2018 correu o Rally da Coruña e o Rally de Noia, ambos con José Antonio Sánchez como copiloto, e rematando en 28ª e 27ª posición respectivamente. Ao ano seguinte disputou cinco probas da tempada 2019 do Campionato de Galicia de Rally, sendo o seu mellor posto o 10º obtido no Rally San Froilán.[177]

Retirada

[editar | editar a fonte]

En setembro de 2021 anunciou a súa retirada[178] do deporte profesional, aínda que dixo que seguiría a competir de xeito afeccionado. En setembro de 2023 converteuse no primeiro español en entrar no Hall of Fame do World Triathlon.[179]

Mellores resultados

[editar | editar a fonte]

Tríatlon

[editar | editar a fonte]

Campionatos do mundo

[editar | editar a fonte]
Lugar Posición Data Título
Cleveland 34 (júnior) 1996
Australia Perth 4 (júnior) 16.09.1997
Suíza Lausana 6 (júnior) 30.08.1998
Montreal 3 (júnior) 12.09.1999 Bronce Bronce
Australia Perth 23 30.04.2000
Édmonton 4 22.07.2001
Cancún 1 10.11.2002 Ouro Ouro
Queenstown 2 6.12.2003 Prata Prata
Portugal Madeira 2 9.5.2004 Prata Prata
Suíza Lausana retirouse 03.09.2006
Alemaña Hamburgo retirouse 02.09.2007
Vancouver 19 08.06.2008

Campionatos do mundo de relevos por equipos

[editar | editar a fonte]
Lugar Posición Data Marca Título
Hungría Tiszaujvaros 2 31.07.2003 00:21'34" Prata Prata
Cancún 4 01.11.2006 00:19'51"

Xogos Olímpicos

[editar | editar a fonte]
Lugar Posto Data Título
Australia Sidney 5 16.09.2000 Diploma olímpico
Grecia Atenas 23 26.08.2004
República Popular da China Pequín 5 19.08.2008 Diploma olímpico

Resultados na Copa do Mundo

[editar | editar a fonte]
Lugar Posto Data Marca Título
Ixigaqui 57 12.04.1998 2:05'54"
Corner Brook 41 02.08.1998 2:09'35"
Cancún 41 27.09.1998 2:00'42"
Hungría Tiszaujvaros 50 08.08.1999 1:55'25"
Cancún 2 10.10.1999 1:48'01" Prata Prata
Australia Noosa 34 07.11.1999 1:51:40"
Río de Xaneiro 10 26.03.2000 1:47:00"
Hawai 4 01.04.2000 1:53:46"
Ixigaqui 4 09.04.2000 1:48:26"
Corner Brook 5 30.07.2000 1:56:37"
Gamagori 13 15.04.2001 1:49:14"
Ixigaqui 1 22.04.2001 1:46:17" Ouro Ouro
Francia Rennes 4 13.05.2001 1:46:12"
San Petesburgo 13 27.04.2002 1:54:55"
Ixigaqui 2 19.05.2002 1:49:44" Prata Prata
Gamagori 6 09.06.2002 1:50:35"
Portugal Funchal 1 13.10.2002 1:46'11" Ouro Ouro
San Petesburgo abandonou 26.04.2003
Hungría Tiszaujvaros 38 03.08.2003 1:51'36"
Nova York 8 10.08.2003 1:47'32"
España Madrid 4 21.09.2003 1:50'05"
Portugal Madeira 1 19.10.2003 1:46'22" Ouro Ouro
Grecia Atenas 25 25.10.2003 1:57'38"
Salford 8 25.07.2004 1:57'17"
Honolulu abandonou 16.04.2005
Mazatlán 35 24.04.2005 1:55'11"
España Madrid 13 05.06.2005 1:56'18"
Aqaba 6 10.03.2006 1:49'09"
Australia Mooloolaba 15 26.03.2006 1:52'45"
Mazatlán 7 07.05.2006 1:51'50"
España Madrid 2 04.06.2006 1:53'17" Prata Prata
Corner Brook 5 23.07.2006 1:55'40"
Cancún 9 05.11.2006 1:48'29"
Portugal Lisboa 26 05.05.2007 1:55'22"
España Madrid 3 03.06.2007 1:56'08" Bronce Bronce
Des Moines 10 17.06.2007 1:51'51"
Salford 5 29.07.2007 1:52'33"
República Popular da China Pequín 6 16.09.2007 1:49'23"
España Madrid non rematou 25.05.2008
Alemaña Hamburgo 6º 06.07.2008 1:48'00"
Austria Kitzbühel 1 20.07.2008 1:45'23" Ouro Ouro
Francia Lorient 3 27.09.2008 1:51'10" Bronce Bronce
Australia Mooloolaba 7 27.03.2010 1:53'16"
Hy-Vee 17 13.06.2010 1:51'47"
Australia Mooloolaba 36 26.03.2011 1:54'05"
Ixigaqui 4 17.04.2011 1:50'55"
Monterrey 12 08.05.2011 1:48'04"
Hungría Tiszaujvaros 32 13.08.2011 1:51'13"
Huatulco 5 09.10.2011 2:02'01"
Guatapé 7 06.11.2011 57'40"
Auckland 6 20.11.2011 2:02'14"
Australia Mooloolaba 34 24.03.2011 1:56'59"
Huatulco 13 06.05.2012 2:04'22"
Huatulco 10 19.05.2013 2:05'34"

Campionatos de Europa

[editar | editar a fonte]
Lugar Posición Data Marca Título
Austria Velden 39 (júnior) 04.08.1998 2:02'09"
Portugal Funchal 1 (júnior) 22.05.1999 1:00'35" Ouro Ouro
Países Baixos Stein 20 08.07.2000 1:56'47"
República Checa Karlovy Vary 2 23.06.2001 2:04'01" Prata Prata
Hungría Győr 1 07.07.2002 1:47'46" Ouro Ouro
República Checa Karlovy Vary 1 21.06.2003 1:56'08" Ouro Ouro
España Valencia 9 18.04.2004 1:49'35"
Suíza Lausana 11 20.08.2005 1:57'10"
Francia Autun retirado 24.06.2006
Dinamarca Copenhaguen retirado 01.07.2007
Portugal Lisboa 18 10.05.2008 1:56'00"
Galicia Pontevedra 39 25.06.2011 1:54'04"
Eilat 16 21.04.2012 1:58'15"

Ironman

[editar | editar a fonte]

Campionatos do mundo de Ironman

[editar | editar a fonte]
Ano Lugar Posto Data Marca
2013 Kona 6 12.10.2013 8:23'43"
2014 Kona 17 11.10.2014 8:38'59"
2015 Kona 12 10.10.2015 8:34'27"
2016 Kona 9 08.10.2016 8:21'51"
2017 Kona 11 14.10.2017 8:24'43"
2018 Kona 25 13.10.2018 8:27'52"

Resultados en probas de Ironman

[editar | editar a fonte]
Lugar Posición Data Marca Título
Cozumel 1 25.11.2012 8:15'07" Ouro Ouro
Suíza Zürich 2 28.07.2013 8:40'55" Prata Prata
Austria Klagenfurt 1 29.06.2014 7:48'43" Ouro Ouro
Porto Elizabeth 2 29.03.2015 8:30'44" Prata Prata
Austria Klagenfurt 3 28.06.2015 8:08'25" Bronce Bronce
España Lanzarote 5 21.05.2016 8:50'09"
Austria Klagenfurt 15 21.05.2017 9:03'29"
Cozumel 3 26.11.2017 7:58'39" Bronce Bronce
España Lanzarote 2 26.05.2018 8:58'37" Prata Prata
Cozumel 3 18.11.2018 8:12'19" Bronce Bronce
España Lanzarote retirado 25.05.2019

Campionatos do mundo de Medio Ironman

[editar | editar a fonte]
Ano Lugar Posto Data Marca
2013 Las Vegas 14 09.09.2013 4:03'00"

Resultados en probas de Medio Ironman

[editar | editar a fonte]
Lugar Posición Data Marca Título
España Lanzarote 1 09.11.2013 4:07'36" Ouro Ouro
Monterrey 5 16.03.2014 3:55'57"
España Alcúdia 6 09.05.2015 4:02'56"
Palmas 5 10.04.2016 4:03'13"
Hungría Budapest 7 30.07.2016 3:46'04"
Lima 10 23.04.2017 4:01'28"
Austria Zell am See 4 26.11.2017 4:08'10"
Campeche 13 17.03.2019 4:14'36"
España Marbella retirado 27.04.2019

Ácuatlon

[editar | editar a fonte]

Campionatos do mundo de ácuatlon

[editar | editar a fonte]
Lugar Posición Data Marca Título
Edmonton 1 18.07.2001 23'09" Ouro Ouro

Rallys

[editar | editar a fonte]

Campionato de España de Rally

[editar | editar a fonte]
Ano Equipo Vehículo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Posición Puntos
2017 RMC Motorsport Ford Fiesta R2T SRM
44 		CNR VDD OUR
Ret 		FRR PRA VLL CAN MED RCM - -

Campionato de Galicia de Rally

[editar | editar a fonte]
Ano Equipo Vehículo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Posición Puntos
2007 Mitsubishi Lancer Evo IX COC
 RDN ALB NAR CON LUG BXL BOT
17 		- -
2010 Mitsubishi Lancer Evo IX CDU COC RDN CDN SDC LUG OBL BOT
7 		- -
2018 PTC Escuela Mitsubishi Lancer Evo IX COR
28 		RDN
27 		RBX CDN SDC BOT RBS LUG ULL
 - -
2019 PTC Escuela Mitsubishi Lancer Evo IX COR
13 		RDN
18 		RBX CDN SDC BOT
11 		RBS
18 		LUG
10 		MAL 69º 81

Galardóns e recoñecementos

[editar | editar a fonte]

Obras

[editar | editar a fonte]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ "Entrevista a Natalia Raña" (en castelán). 27 de xullo de 2015. Consultado o 8 de abril de 2020. 
  2. ↑ "El Club Natación Santiago está preparado para los nuevos éxitos". La Voz de Galicia (en castelán). 9 de novembro de 1995. p. 57. 
  3. ↑ "Esteban Ríoseco rompió todos los pronósticos en As Pontes". La Voz de Galicia (en castelán). 20 de marzo de 1994. p. 44. 
  4. ↑ "Jesús Rego ganó la carrera de As Pontes". La Voz de Galicia (en castelán). 22 de marzo de 1995. p. 49. 
  5. ↑ "Éxito en el Mountain Bike de Val do Dubra". La Voz de Galicia (en castelán). 3 de novembro de 1994. p. 62. 
  6. ↑ "David Castro, en gran forma, ganó el triatlón Os Castros". La Voz de Galicia (en castelán). 18 de xullo de 1994. p. 31. 
  7. ↑ "Xabier Isasti se impuso con autoridad en el triatlón disputado en Celeiro". La Voz de Galicia (en castelán). 8 de xuño de 1995. p. 45. 
  8. ↑ "Javier Isasti ganó el trofeo Fiestas del Rosario". La Voz de Galicia (en castelán). 2 de outubro de 1995. p. 54. 
  9. ↑ "Xavier Isasti, del Hércules Coruña, se proclamó en Narón campeón gallego absoluto". La Voz de Galicia. 24 de setembro de 1995. p. 67. 
  10. ↑ "David Castro, subcampeón de España de triatlón.". La Voz de Galicia (en castelán). 8 de xuño de 1995. p. 62. 
  11. ↑ "Lluvia de medallas del CDU". La Voz de Galicia (en castelán). 5 de xuño de 1996. p. 61. 
  12. ↑ "Victoria del júnior Iván Raña en un triatlón". La Voz de Galicia (en castelán). 18 de xuño de 1996. p. 59. 
  13. ↑ Benito, Raúl (19 de xuño de 1996). "Un deportista muy completo". La Voz de Galicia (en castelán). p. 61. 
  14. ↑ "Iván Raña al Campeonato del Mundo de Triatlón". La Voz de Galicia (en castelán). 6 de agosto de 1996. p. 47. 
  15. ↑ "Resultados Cleveland 1996". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 8 de abril de 2020. 
  16. ↑ "Raña venció en el Triatlón de Narón". La Voz de Galicia (en castelán). 2 de outubro de 1996. p. 60. 
  17. ↑ "Resultados Perth 1997". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 8 de abril de 2020. 
  18. ↑ "Duatlón: Iván Raña, campeón de España en distancia corta". La Voz de Galicia (en castelán). 16 de marzo de 1998. p. 49. 
  19. ↑ "Resultados Ishigaki 1998". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 8 de abril de 2020. 
  20. ↑ "Resultados Corner Brook 1998". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 8 de abril de 2020. 
  21. ↑ "Resultados Cancún 1998". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 8 de abril de 2020. 
  22. ↑ "Resultados Velden 1998". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 8 de abril de 2020. 
  23. ↑ "Resultados Lausana 1998". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 8 de abril de 2020. 
  24. ↑ "Resultados Graus 1999". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  25. ↑ "Resultados Funchal 1999". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  26. ↑ "Iván Raña se proclama campeón de Europa junior". La Voz de Galicia (en castelán). 4 de xullo de 1999. p. 64. 
  27. ↑ "Resultados Tiszaujvaros 1999". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  28. ↑ "Resultados Montreal 1999". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  29. ↑ "Resultados Cancún 1999". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  30. ↑ "Resultados Noosa 1999". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  31. ↑ "Palmarés Campionato de España de Tríatlon" (PDF). triatlon.org. Arquivado dende DE ESPAÑA DE TRIATLÓN.pdf o orixinal |url= incorrecto (Axuda) (PDF) o 16 de xullo de 2012. Consultado o 13 de novembro de 2020. 
  32. ↑ "Histórico Campionato de España de Ácuatlon" (PDF). triatlon.org (en castelán). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 28 de setembro de 2018. Consultado o 13 de novembro de 2020. 
  33. ↑ "Resultados Big Island 2000". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  34. ↑ "Resultados Ixigaqui 2000". www.triathlon.com (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  35. ↑ "Resultados Perth 2000". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  36. ↑ "Resultados Stein 2000". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  37. ↑ "Iván Raña acaba quinto en los Juegos de Sídney". La Voz de Galicia (en castelán). 17 de setembro de 2019. Consultado o 9 de abril de 2020. 
  38. ↑ "Resultados de Sydney 2000". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  39. ↑ "Raña al Froiz". La Voz de Galicia (en castelán). 30 de xaneiro de 2001. p. 11. 
  40. ↑ Barreiros, Pedro J. (2 de xullo de 2001). "El supermán gallego". La Voz de Galicia (en castelán). p. 40. 
  41. ↑ Reigosa, M. (24 de abril de 2001). "Raña se instala en la élitemundial al ganar en Japón". La Voz de Galicia (en castelán). 
  42. ↑ "Resultados Ixigaqui 2001". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  43. ↑ "Resultados Karlovy Vary 2001". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  44. ↑ "Iván Raña se proclama subcampeón". La Voz de Galicia (en castelán). 24 de xuño de 2001. p. 48. 
  45. ↑ "Iván Raña, campeón del mundo en Edmonton". La Voz de Galicia (en castelán). 20 de xullo de 2001. p. 40. 
  46. ↑ "Resultados ácuatlon Edmonton 2001". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  47. ↑ "Iván Raña finalizó cuarto en el Mundial de Edmonton". La Voz de Galicia (en castelán). 24 de xullo de 2001. p. 44. 
  48. ↑ "Resultados tríatlon Edmonton 2001". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  49. ↑ 49,0 49,1 "Iván Raña se alza con su cuarto título de campeón de España de triatlón". 20 minutos (en castelán). 23 de setembro de 2007. Consultado o 14 de abril de 2020. 
  50. ↑ Gómez, Pablo (15 de abril de 2002). "El ordense Iván Raña consigue el Campeonato de España de Duatlón". La Voz de Galicia (en castelán). p. 53. 
  51. ↑ "Resultados Ixigaqui 2002". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  52. ↑ "El Hierros Diego cosecha una discreta actuación en la contrarreloj de A Coruña". La Voz de Galicia (en castelán). 23 de xuño de 2002. p. 12. 
  53. ↑ "Resultados Győr 2002". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  54. ↑ "Ya es el nº1 de Europa" (en castelán). 1 de outubro de 2002. Consultado o 9 de abril de 2020. 
  55. ↑ "Iván Raña revalida el título de campeón nacional". La Voz de Galicia (en castelán). 8 de setembro de 2002. p. 46. 
  56. ↑ "Resultados Madrid 2002". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  57. ↑ "Resultados Funchal 2002". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  58. ↑ "Resultados Palermo 2002". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  59. ↑ "Iván Raña, nuevo campeón del mundo de triatlón". El Mundo (en castelán). 11 de novembro de 2002. Consultado o 9 de abril de 2020. 
  60. ↑ "Resultados Cancún 2002". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 9 de abril de 2020. 
  61. ↑ "Resultados Praia da Vitória 2003". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 14 de abril de 2020. 
  62. ↑ "Resultados Charleville 2003". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 14 de abril de 2020. 
  63. ↑ "Resultados Karlovy Vary 2003". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 14 de abril de 2020. 
  64. ↑ "Resultados Tiszaujvaros 2003". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 14 de abril de 2020. 
  65. ↑ "Resultados Madeira 2003". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 14 de abril de 2020. 
  66. ↑ "Gómez Noya, tercero en el Campeonato de España". La Voz de Galicia (en castelán). 7 de setembro de 2003. p. 49. 
  67. ↑ "Iván Raña, subcampeón del mundo" (en castelán). 7 de decembro de 2003. Consultado o 14 de abril de 2020. 
  68. ↑ "Resultados Queenstown 2003". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 14 de abril de 2020. 
  69. ↑ "Iván Raña pierde el oro en el sprint" (en castelán). 10 de maio de 2004. Consultado o 14 de abril de 2020. 
  70. ↑ "Resultados Madeira 2004". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 14 de abril de 2020. 
  71. ↑ "El triatlón gallego manda en la víspera de los Juegos". La Voz de Galicia (en castelán). 8 de agosto de 2004. Consultado o 14 de abril de 2020. 
  72. ↑ "Iván Raña defrauda en triatlón". El País (en castelán). 26 de agosto de 2004. Consultado o 14 de abril de 2020. 
  73. ↑ "Resultados Atenas 2004". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 14 de abril de 2020. 
  74. ↑ "José Rioseco, con 78 años, bate el récord del Mundo de dos mil obstáculos". La Voz de Galicia (en castelán). 29 de xuño de 2019. Consultado o 14 de abril de 2020. 
  75. ↑ "Raña finaliza undécimo en un Campeonato de Europa dominado por los franceses". La Voz de Galicia (en castelán). 20 de agosto de 2005. Consultado o 14 de abril de 2020. 
  76. ↑ "El año maldito de Iván Raña". La Voz de Galicia (en castelán). 11 de setembro de 2005. Consultado o 14 de abril de 2020. 
  77. ↑ "Iván Raña, tras vencer en San Remo: "Tengo que mejorar en natación para no quedar cortado en Madrid"" (en castelán). 21 de maio de 2006. Consultado o 14 de abril de 2020. 
  78. ↑ "Dos prodigios gallegos en Hawái". La Voz de Galicia (en castelán). 13 de outubro de 2018. Consultado o 24 de abril de 2020. 
  79. ↑ "Gómez Noya e Iván Raña se exhiben en el Triatlón de Madrid". El Mundo (en castelán). EFE. 4 de xuño de 2006. Consultado o 14 de abril de 2020. 
  80. ↑ "Iván Raña y Gómez Noya aspiran al oro en Lausana". El Mundo (en castelán). 2 de setembro de 2006. Consultado o 14 de abril de 2020. 
  81. ↑ "Resultados Lausana 2006". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 14 de abril de 2020. 
  82. ↑ "Gómez Noya adorna su gran año con el Campeonato de España". La Voz de Galicia (en castelán). 17 de setembro de 2006. Consultado o 14 de abril de 2020. 
  83. ↑ "Resultados Copa do Mundo Cancún 2006". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 14 de abril de 2020. 
  84. ↑ "Resultados Cancún Relevos 2006". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 14 de abril de 2020. 
  85. ↑ "Gómez Noya gana la prestigiosa prueba de Gernika". La Voz de Galicia (en castelán). 14 de abril de 2007. Consultado o 14 de abril de 2020. 
  86. ↑ "Resultados Lisboa 2007". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 14 de abril de 2020. 
  87. ↑ "Gómez Noya e Iván Raña, segundo y tercero en la Copa del Mundo de triatlón de Madrid" (en castelán). 3 de xuño de 2007. Consultado o 14 de abril de 2020. 
  88. ↑ "Resultados Salford 2007". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 14 de abril de 2020. 
  89. ↑ "Resultados Pequín 2007". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 14 de abril de 2020. 
  90. ↑ "Resultados Rodas 2007". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 14 de abril de 2020. 
  91. ↑ "O ferrolán Javier Gómez Noya, subcampión do mundo de triatlón". El progreso. 2 de setembro de 2007. Arquivado dende o orixinal o 04 de maio de 2019. Consultado o 14 de abril de 2020. 
  92. ↑ "Gómez Noya finaliza séptimo, víctima de la estrategia gala" (en castelán). 11 de maio de 2008. Consultado o 15 de abril de 2020. 
  93. ↑ "Resultados Lisboa 2008". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 15 de abril de 2020. 
  94. ↑ "Gómez Noya, 'rey' en Madrid". El Correo Gallego (en castelán). 26 de maio de 2008. Consultado o 15 de abril de 2020. 
  95. ↑ "Javier Gómez Noya se consagra en Vancouver como el mejor triatleta del mundo". RTVE (en castelán). 9 de xuño de 2008. Consultado o 15 de abril de 2020. 
  96. ↑ "Resultados Vancouver 2008". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 15 de abril de 2020. 
  97. ↑ "Resultados Des Moines 2008". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 15 de abril de 2020. 
  98. ↑ "Resultados de Hamburgo 2008". www.triathlon.org/ (en inglés). Consultado o 15 de abril de 2020. 
  99. ↑ "Resultados de Kitzbühel 2008". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 15 de abril de 2020. 
  100. ↑ "Iván Raña se impone en Kitzbühel" (en castelán). 20 de xullo de 2008. Consultado o 15 de abril de 2020. 
  101. ↑ "Decepción en triatlón". El País (en castelán). 19 de agosto de 2008. Consultado o 15 de abril de 2020. 
  102. ↑ "Gómez Noya y Raña se quedan a las puertas del metal". Marca (en castelán). 20 de agosto de 2008. Consultado o 15 de abril de 2020. 
  103. ↑ "Resultados Pequín 2008". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 15 de abril de 2020. 
  104. ↑ "El extremeño Tovar se proclama campeón de España de Triatlón" (en castelán). 15 de setembro de 2008. Consultado o 15 de abril de 2020. 
  105. ↑ Raña se pasa al ciclismo profesional Arquivado 19 de xaneiro de 2012 en Wayback Machine., El Correo Gallego, 3/12/08
  106. ↑ "Iván Raña tropieza al salir del agua" (en castelán). 9 de febreiro de 2009. Consultado o 17 de abril de 2020. 
  107. ↑ "Vuelta a Murcia: Iván Raña: “Fue una etapa estresante pero estoy muy contento”" (en castelán). 4 de marzo de 2009. Consultado o https://www.esciclismo.com/actualidad/carretera/9883.html. 
  108. ↑ "Clasificación Volta a Portugal 2009" (en castelán). Consultado o 17 de abril de 2020. 
  109. ↑ "El Xacobeo disputa el Gran Premio Paredes, que arranca hoy en Lugo". La Voz de Galicia (en castelán). 14 de maio de 2009. Consultado o 17 de abril de 2020. 
  110. ↑ "Vuelta a Madrid: Iván Raña quiere sacar provecho a sus meses de experiencia en el ciclismo" (en castelán). 16 de xullo de 2019. Consultado o 17 de abril de 2020. 
  111. ↑ Ferreiro, Mariluz (11 de outubro de 2009). "El bautismo ciclista de Iván Raña". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 17 de abril de 2020. 
  112. ↑ "Iván Raña buscó la fortuna, y casi la topa, en la Ruta de la Plata". El Correo Gallego (en castelán). 11 de outubro de 2009. Consultado o 17 de abril de 2020. 
  113. ↑ "El Xacobeo da la baja a ocho corredores". Marca (en castelán). 27 de outubro de 2009. Consultado o 17 de abril de 2020. 
  114. ↑ "Iván Raña deja el ciclismo para volver al triatlón". Marca (en castelán). 11 de decembro de 2009. Consultado o 17 de abril de 2020. 
  115. ↑ Alonso, Paulo (21 de setembro de 2009). "Gómez Noya se pasea por Cangas". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 17 de abril de 2020. 
  116. ↑ "Iván Raña, séptimo en Australia en su regreso a la élite internacional" (en castelán). 28 de marzo de 2010. Consultado o 17 de abril de 2020. 
  117. ↑ "Resultados Mooloolaba 2010". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 17 de abril de 2020. 
  118. ↑ "Resultados Ixigaqui 2011". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 17 de abril de 2020. 
  119. ↑ "Resultados Huatulco 2011". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 17 de abril de 2020. 
  120. ↑ "Resultados Guatapé 2011". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 17 de abril de 2020. 
  121. ↑ "Resultados Auckland 2011". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 17 de abril de 2020. 
  122. ↑ "Iván Raña no irá a los Juegos". Marca (en castelán). 27 de maio de 2012. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  123. ↑ Soto, Nino (10 de setembro de 2012). "El Campeonato de España de Triatlón tiene sabor gallego". La Voz de Galicia (en castelán). p. 38. 
  124. ↑ "Resultados de Auckland 2012". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 20 de abril de 2020. 
  125. ↑ "Iván Raña se impuso en el Ironman de Lanzarote" (en castelán). 10 de novembro de 2012. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  126. ↑ "Iván Raña vence en el Ironman 70.3 Lanzarote". La Voz de Galicia (en castelán). 10 de novembro de 2012. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  127. ↑ "Ivan Raña gana el Ironman de Cozumel" (en castelán). 26 de novembro de 2012. Arquivado dende o orixinal o 31 de maio de 2020. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  128. ↑ "Alistair Brownlee vence en San Diego" (en castelán). 21 de abril de 2013. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  129. ↑ "Antón Ruanova sexto e Iván Raña décimo en Huatulco". La Voz de Galicia (en castelán). 20 de maio de 2013. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  130. ↑ "Una plata con rumbo a Hawai". La Voz de Galicia (en castelán). 29 de xullo de 2013. p. 45. 
  131. ↑ Bruquetas, Antón (10 de setembro de 2013). "Saleta Castro acabó quinta en Wisconsin y Raña fue decimocuarto en Las Vegas". La Voz de Galicia (en castelán). p. 41. 
  132. ↑ "IVÁN RAÑA, SEXTO NO CAMPIONATO DO MUNDO DE IRONMAN EN HAWAI". 13 de outubro de 2013. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  133. ↑ Bruquetas, Antón (18 de outubro de 2013). ""Nunca llegué tan hundido"". La Voz de Galicia (en castelán). p. 52. 
  134. ↑ "Las estrellas ITU siguen cosechando triunfos en las pruebas Ironman" (en castelán). 17 de marzo de 2014. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  135. ↑ "Resultados Auckland 2014". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 20 de abril de 2020. 
  136. ↑ "Resultados Londres 2014". www.triathlon.org (en inglés). Consultado o 20 de abril de 2020. 
  137. ↑ "Iván Raña se exhibe en el Ironman de Klagenfurt" (en castelán). 29 de xuño de 2014. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  138. ↑ "Iván Raña ultima el asalto a Kona en la Vuelta a Galicia." (en castelán). 22 de setembro de 2014. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  139. ↑ "Aitor González levouse a XIII Volta a Galicia". 22 de setembro de 2014. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  140. ↑ "Iván Raña: “Acabé el Ironman de Hawaii por respeto”" (en castelán). 13 de outubro de 2014. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  141. ↑ "Iván Raña claudica ante Van Lierde en el Ironman de Sudáfrica". Faro de Vigo. 30 de marzo de 2015. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  142. ↑ "Clásica de Pascua: El portugués Macedo bate a Merino y Sardá (Clasificación COMPLETA)" (en castelán). 13 de abril de 2015. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  143. ↑ "Iván Raña vuelve al ciclismo para ganar el Ironman de Hawaii" (en castelán). 13 de abril de 2015. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  144. ↑ "Ivan Raña, sexto en el Thomas Cook Ironman 70.3 Mallorca" (en castelán). 9 de maio de 2015. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  145. ↑ "Iván Raña tercero en el IRONMAN Austria" (en castelán). 28 de xuño de 2015. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  146. ↑ "Clasificación Volta a Galicia 2015" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 31 de maio de 2020. Consultado o 21 de abril de 2020. 
  147. ↑ "Iván Raña, 12º en el Ironman de Hawaii: una maratón para soñar" (en castelán). 13 de outubro de 2015. Arquivado dende o orixinal o 31 de maio de 2020. Consultado o 21 de abril de 2020. 
  148. ↑ "Iván Raña quinto en el Ironman 70.3 Palmas" (en castelán). 10 de abril de 2016. Consultado o 21 de abril de 2020. 
  149. ↑ Bruquetas, Antón (2 de maio de 2015). "Iván Raña se da un homenaje". Consultado o 21 de abril de 2020. 
  150. ↑ "Resultados Madrid 2016". www.triathlon.org/ (en inglés). Consultado o 21 de abril de 2020. 
  151. ↑ "Iván Raña, quinto en el Ironman de Lanzarote". Faro de Vigo (en castelán). 21 de maio de 2016. Consultado o 21 de abril de 2020. 
  152. ↑ "Raña: Hizo muchísimo calor, estupendo para adaptarse a la sensación de agonía" (en castelán). 31 de xullo de 2016. Consultado o 21 de abril de 2020. 
  153. ↑ Ortega, Alberto (9 de outubro de 2016). "Frodeno repite victoria en Kona y Raña remonta" (en castelán). Consultado o 21 de abril de 2020. 
  154. ↑ "Iván Raña inicia la temporada con un décimo puesto en el Ironman de Perú" (en castelán). 24 de abril de 2017. Consultado o 21 de abril de 2020. 
  155. ↑ "www.triatlonnoticias.com" (en inglés). Jan Frodeno arrasa en el Ironman Austria. Eneko Llanos segundo. Consultado o 24 de abril de 2020. 
  156. ↑ "Iván Raña y Uxío Abuín estarán en la gran final de Rotterdam" (en castelán). 6 de setembro de 2017. Consultado o 21 de abril de 2020. 
  157. ↑ "Resultados Rotterdam 2017". www.triathlon.org (en castelán). Consultado o 21 de abril de 2020. 
  158. ↑ "Boris Stein se lleva el 70.3 Zell am See-Kaprun, gran test para Iván Raña culminado con una enorme remontada a pie" (en castelán). 27 de agosto de 2017. Consultado o 21 de abril de 2020. 
  159. ↑ "Patrick Lange, nuevo campeón del mundo de Ironman". La Vanguardia (en castelán). 15 de outubro de 2017. Consultado o 21 de abril de 2020. 
  160. ↑ "Iván Raña, terceiro en Cozumel". Faro de Vigo. 27 de novembro de 2017. Consultado o 21 de abril de 2020. 
  161. ↑ "ESPECTACULAR SEGUNDO POSTO DE IVÁN RAÑA NO IRONMÁN DE LANZAROTE, CON SALETA CASTRO NA CUARTA POSICIÓN" (en castelán). 27 de maio de 2018. Consultado o 24 de abril de 2020. 
  162. ↑ "Nota muy alta para el Zarauzko Triatloia" (en castelán). 12 de xuño de 2018. Consultado o 21 de abril de 2020. 
  163. ↑ "Gómez Noya, undécimo en un Ironman de récord en Hawái". La Vanguardia (en castelán). 14 de outubro de 2018. Consultado o 24 de abril de 2020. 
  164. ↑ Alonso, Paulo (15 de outubro de 2018). "«Fui más fuerte de lo que debía»". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 24 de abril de 2020. 
  165. ↑ "Iván Raña, otra vez 3º en el Ironman de Cozumel" (en castelán). 18 de novembro de 2018. Consultado o 24 de abril de 2020. 
  166. ↑ "Iván Raña, 13º, y Víctor Arroyo, 11º, en el Ironman 70.3 de Campeche" (en castelán). 18 de marzo de 2019. Consultado o 24 de abril de 2020. 
  167. ↑ "Iván Raña ya sabe en qué Ironman buscará su clasificación para el Mundial de Kona" (en castelán). 28 de abril de 2019. Consultado o 24 de abril de 2020. 
  168. ↑ 168,0 168,1 "Iván Raña, 8º en el Ironman de Austria" (en castelán). 7 de xullo de 2019. Consultado o 24 de abril de 2020. 
  169. ↑ "Iván Raña arrasa no seu Triatlón muradán para celebrar o seu 40 aniversario". 11 de xuño de 2019. Consultado o 24 de abril de 2020. 
  170. ↑ "Doblete suizo en el Ironman de Zurich" (en castelán). 21 de xullo de 2019. Consultado o 24 de abril de 2020. 
  171. ↑ "Raña: "En 2020 intentaré estar en Kona; con 40 años, estoy entero y trabajando muy bien con Van Lierde"" (en castelán). 12 de outubro de 2019. Consultado o 24 de abril de 2020. 
  172. ↑ "Anna Godoy e Mario Mola, vencedores na espectacular posta en escena do Pro Tour de tríatlon". Pontevedra Viva. 12 de outubro de 2019. Consultado o 24 de abril de 2020. 
  173. ↑ "Iván Raña competirá junto a su hermano en el rali Botafumeiro". La Voz de Galicia (en castelán). 17 de novembro de 2007. Consultado o 24 de abril de 2020. 
  174. ↑ "Resultados Rally Botafumeiro de 2010". www.ewrc-results.com (en inglés). Consultado o 24 de abril de 2020. 
  175. ↑ "Raña se muestra orgulloso de ser último por primera vez en su carrera" (en castelán). 22 de marzo de 2017. Consultado o 24 de abril de 2020. 
  176. ↑ "Complicado Rally de Ourense para los pilotos Sportech" (en castelán). 13 de xuño de 2017. Arquivado dende o orixinal o 31 de maio de 2020. Consultado o 24 de abril de 2020. 
  177. ↑ "Resultados de Iván Raña en rallys". ewrc-results (en inglés). Consultado o 24 de abril de 2020. 
  178. ↑ "Javier Gómez Noya". Instagram. 16 de setembro de 2021. Consultado o 2021-09-17. 
  179. ↑ "El triatleta gallego Iván Raña se convierte en el primer deportista español que entra en el “Hall of Fame” de World Triathlon" (en castelán). 21 de setembro de 2023. Consultado o 17 de decembro de 2023. 
  180. ↑ "Iván Raña, premiado como el mejor triatleta". La Voz de Galicia (en castelán). 27 de novembro de 2001. p. 38. 
  181. ↑ "Iván Raña, premio de la Federación al mejor del año". La Voz de Galicia (en castelán). 1 de decembro de 2002. p. 49. 
  182. ↑ "Raña y Teresa Portela, los mejores gallegos del 2003". La Voz de Galicia (en castelán). 11 de febreiro de 2004. Consultado o 14 de abril de 2020. 
  183. ↑ "Buyo, Raña y Costas, premiados en las Distinciones al Mérito deportivo". La Voz de Galicia (en castelán). 28 de xuño de 2014. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  184. ↑ "Javier Gómez Noya e Iván Raña recibirán la Orden Olímpica" (en castelán). 26 de novembro de 2019. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  185. ↑ Espiño, Diego (27 de novembro de 2019). "Javier Gómez Noya e Iván Raña recibirán a Orde Olímpica do COE". Pontevedra Viva. Consultado o 20 de abril de 2020. 
  186. ↑ "Paseo de Iván Raña Fuentes, Ordes". Consultado o 20 de abril de 2020. 
  187. ↑ "Piscina climatizada "Iván Raña Fuentes"". Consultado o 20 de abril de 2020. 
  188. ↑ "Presentado "Instinto Raña", la biografía escrita del polifacético triatleta" (en castelán). EFE. 29 de marzo de 2017. Consultado o 2 de maio de 2020. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Iván_Raña&oldid=6711250»