Integración por cambio de variábeis
En cálculo, a integración por cambio de variábeis, tamén coñecida como integración por substitución, [1] é un método para avaliar integrais e antiderivadas. É a contrapartida da regra da cadea para a diferenciación, e pode considerarse que usa a regra da cadea "ao revés".
Cambio dunha única variábel
[editar | editar a fonte]Introdución (integrais indefinidas)
[editar | editar a fonte]Consideremos un caso sinxelo que utiliza integrais indefinidas.
Calcular [2]
Facemos Isto significa que ou como forma diferencial, Agora:
onde é unha constante arbitraria de integración.
Este procedemento utilízase con frecuencia, mais non todas as integrais teñen unha forma que permita a súa aplicación. En todo caso, o resultado debe verificarse diferenciando e comparando co integrando orixinal.
Para as integrais definidas, tamén se deben axustar os límites de integración, mais o procedemento é o mesmo na súa maior parte.
Enunciado para integrais definidas
[editar | editar a fonte]Sexa unha función diferenciábel cunha derivada continua, onde é un intervalo. Supoñamos que é unha función continua. Entón: [3]
En notación de Leibniz, a substitución produce:
Isto produce a ecuación .
A fórmula úsase para transformar unha integral noutra integral que sexa máis fácil de calcular.
Exemplos: Antiderivadas (integrais indefinidas)
[editar | editar a fonte]O cambio de variábeis pódese usar para determinar as antiderivadas. Escollemos unha relación entre e determinamos a correspondente relación entre e diferenciando, e realizamos as substitucións. Tentamos que este cambio produza unha integral máis simple de resolver como integral inmediata.
Exemplo 1
[editar | editar a fonte]Considere a integral:
Facemos a substitución e diferenciando esa ecuación temos e por tanto Polo tanto:
onde é a constante de integración.
Exemplo 2: Antiderivada da tanxente
[editar | editar a fonte]A función tanxente pódese integrar mediante a substitución expresándoa en termos de seno e coseno: .
Usando a substitución dá e
Exemplos: Integrais definidas
[editar | editar a fonte]Ao avaliar integrais definidas por cambio de variábel, pódese calcular a antiderivada completamente primeiro e despois aplicar as condicións de contorno.
Exemplo 1
[editar | editar a fonte]Considere a integral:
Facemos a substitución e derivando obtemos e daí temos Polo tanto:
Onde o límite inferior foi substituído en dando e o límite superior danto .
Exemplo 2: Substitución trigonométrica
[editar | editar a fonte]Para a integral podemos facer o seguinte. Aplicamos a substitución , e derivando temos , un cambio útil porque Temos así:
A integral resultante pódese calcular mediante a integración por partes ou unha fórmula de dobre ángulo, seguido dunha substitución máis.
Substitución por varias variábeis
[editar | editar a fonte]Tamén se pode usar a substitución ao integrar funcións de varias variábeis.
Aquí, a función de substitución (v1,...,vn) = φ(u1, ..., un) debe ser inxectiva e continuamente derivábel, e as diferenciais transfórmanse como:
onde det(Dφ)(u1, ..., un) denota o determinante da matriz jacobiana de derivadas parciais de φ no punto (u1, ..., un). Esta fórmula expresa o feito de que o valor absoluto do determinante dunha matriz é igual ao volume do paralelotopo expandido polas súas columnas ou filas.
Máis precisamente, a fórmula do cambio de variábeis está indicada no seguinte teorema:
Aplicación en probabilidade
[editar | editar a fonte]O cambio de variábeis pódese usar para responder á seguinte pregunta importante en probabilidade: dada unha variábel aleatoria X con densidade de probabilidade pX e outra variábel aleatoria Y tal que Y= ϕ(X) para unha ϕ, inxectiva (un a un), cal é a densidade de probabilidade de Y ?
É máis doado responder a esta pregunta respondendo primeiro a unha pregunta lixeiramente diferente: cal é a probabilidade de que Y tome un valor nalgún subconxunto S en particular? Denotamos esta probabilidade P(Y ∈ S). Por suposto, se Y ten densidade de probabilidade pY, entón a resposta é:
mais isto non é realmente útil porque non coñecemos pY; que é o que estamos tentando atopar. Podemos avanzar considerando o problema na variábele X. Temos que Y toma un valor en S sempre que X toma un valor en logo:
O cambio de variábel de x a y dá:
Ao combinar isto coa nosa primeira ecuación temos:
- así:
No caso en que X e Y dependen de varias variábeis non correlacionadas (isto é, e ), pódese atopar por substitución en varias variábeis comentado anteriormente. O resultado é:
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Swokowski 1983, p. 257
- ↑ Swokowski 1983, p. 258
- ↑ Briggs & Cochran 2011, p. 361
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Integración por cambio de variábeis |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Briggs, William; Cochran, Lyle (2011). Calculus /Early Transcendentals (Single Variable ed.). Addison-Wesley. ISBN 978-0-321-66414-3.
- Ferzola, Anthony P. (1994). Euler and differentials. The College Mathematics Journal 25. pp. 102–111. JSTOR 2687130. doi:10.2307/2687130. Arquivado dende o orixinal o 2012-11-07. Consultado o 2008-12-24.
- Fremlin, D.H. (2010). Measure Theory, Volume 2. Torres Fremlin. ISBN 978-0-9538129-7-4..
- Hewitt, Edwin; Stromberg, Karl (1965). Real and Abstract Analysis. Springer-Verlag. ISBN 978-0-387-04559-7..
- Katz, V. (1982). Change of variables in multiple integrals: Euler to Cartan. Mathematics Magazine 55. pp. 3–11. JSTOR 2689856. doi:10.2307/2689856.
- Rudin, Walter (1987). Real and Complex Analysis. McGraw-Hill. ISBN 978-0-07-054234-1..
- Swokowski, Earl W. (1983). Calculus with analytic geometry (alternate ed.). Prindle, Weber & Schmidt. ISBN 0-87150-341-7.
- Spivak, Michael (1965). Calculus on Manifolds. Westview Press. ISBN 978-0-8053-9021-6..
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]O Galilibros ten un manual sobre: Integration#The_Substitution_Rule |
- Integration by substitution en Encyclopedia of Mathematics
- Area formula en Encyclopedia of Mathematics