Idomeneo, re di Creta
| Idomeneo, re di Creta Idomeneo, rei de Creta | |
|---|---|
 Fronte do libreto orixinal. | |
| Forma | Ópera |
| Actos e escenas | 3 actos |
| Idioma orixinal do libreto | Italiano |
| Libretista | Giambattista Varesco |
| Fontes literarias | Baseado no libreto Idomenée de Antoine Danchet (1731), composición de André Campra[1] |
| Estrea | 29 de xaneiro de 1781 |
| Teatro da estrea | Cuvilliés-Theater |
| Lugar da estrea | München |
| Duración | 3 horas 30 minutos[2] |
| Música | |
| Compositor | Wolfgang Amadeus Mozart |
| coro | Participación destacable[3] |
| Orquestración | 1 clavicordio 1 timbais 2 frautas 1 piccolo 2 óboes 2 clarinetes 2 fagots 4 trompas 3 trombóns Instr. de corda: * violíns (primeiros e segundos) * violonchelos * violas * contrabaixos |
| Editorial | Imbault 1795 aprox. |
| Personaxes | |
Idomeneo (tenor lírico-spinto) | |
Idomeneo, re di Creta (en galego, Idomeneo, rei de Creta) é unha ópera en tres actos con música de Wolfgang Amadeus Mozart e libreto en italiano de Giambattista Varesco, segundo un texto en francés de Antoine Danchet ao que puxo música André Campra como Idoménée en 1712. Carlos Teodoro, elector de Baviera, fíxolles o encargo a Mozart e Varesco en 1780 para un carnaval de corte. Probablemente elixiu o tema, aínda que puido ter sido Mozart.[6] Foi estreada o 29 de xaneiro de 1781 no Cuvilliés-Theater de München baixo a dirección do propio compositor.
Instrumentación orixinal
[editar | editar a fonte]A partitura de Mozart prevé o emprego de cordas, dúas frautas, un piccolo, dous óboes, dous clarinetes, dous fagots, catro trompas, tres trombóns, timbais. E para os recitativos, clavicordio e violonchelo.
Personaxes
[editar | editar a fonte]| Personaxe | Tesitura | Elenco na estrea, 29 de xaneiro de 1781 (Director: Wolfgang Amadeus Mozart) |
|---|---|---|
| Ilia, princesa de Troia | soprano | Dorothea Wendling |
| Idomeneo (Idomeneus), rei de Creta | tenor | Anton Raaff |
| Idamante (Idamantes), fillo Idomeneo | soprano castrato (posteriormente reescrito para tenor) | Vincenzo dal Prato |
| Elettra (Electra), princesa de Argos | soprano | Elisabeth Wendling |
| Arbace (Arbaces), conselleiro de Idomeneo | tenor | Domenico de' Panzacchi |
| Sumo sacerdote de Neptuno | tenor | Giovanni Valesi |
| Voz do Oráculo de Neptuno | baixo | |
| Dúas mulleres cretenses | soprano e mezzo-soprano | |
| Dous Troianos | tenor e baixo |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Guía visual de la Ópera, Espasa.
- ↑ Riding, Alan; Dunton-Downer, Leslie (2008). Guías visuales Espasa: Ópera (en español) (1.ª ed.). Espasa Calpe, S.A. p. 109. ISBN 978-84-670-2605-4.
- ↑ Roger Alier, Marc Heilbron y Fernando Sans Rivière: La discoteca ideal de la ópera, Editorial Planeta, S. A., 1995. ISBN 84-08-01285-1.
- ↑ La Guía visual de la Ópera, Espasa, sinala mezzosoprano e tenor.
- ↑ José María Martín Triana: El libro de la ópera, segunda reimpresión en "El libro de bolsillo", 1992, Alianza Editorial, ISBN 84-206-0284-1.
- ↑ David Cairns, Mozart and his Operas, 2006, p. 36. University of California Press. ISBN 978-0-520-22898-6
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
A Galipedia ten un portal sobre: Ópera |
Óperas de Wolfgang Amadeus Mozart | ||
|---|---|---|
Die Schuldigkeit des ersten Gebotes (1767) • Apollo et Hyacinthus (1767) • Bastien und Bastienne (1768) • La finta semplice (1769) • Mitridate, re di Ponto (1770) • Ascanio in Alba (1771) • Il sogno di Scipione (1772) • Lucio Silla (1772) • La finta giardiniera (1775) • Il re pastore (1775) • Thamos, König in Ägypten (1779) • Zaide (1780) • Idomeneo (1781) • Die Entführung aus dem Serail (1782) • L'oca del Cairo (1783) • Lo sposo deluso (1784) • Der Schauspieldirektor (1786) • Le nozze di Figaro (1786) • Don Giovanni (1787) • Così fan tutte (1790) • La clemenza di Tito (1791) • Die Zauberflöte (1791) |  | |
|
Este artigo sobre música é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |