Hiragana

O hiragana (ひらがな, 平仮名, literalmente "kana liso") é un silabario xaponés, un dos catro sistemas de escrita xaponesa (os outros son katakana, kanji e rōmaji).
Utilízase para:

• Palabras xaponesas para as que non hai signos kanji, por exemplo partículas como kara から e sufixos como ~san さん.
• Cando o que escribe non coñece o kanji dunha palabra, ou a maioría dos lectores non o coñece, ou a palabra en kanji queda moi formal.
• Verbos e inflexións do adxectivo, por exemplo: tabemashita, 食べました (neste uso, o hiragana denomínase okurigana 送り仮名).
• Dar a pronuncia do kanji para lectores que non a coñecen (neste uso, o hiragana denomínase furigana 振り仮名).

Cada hiragana representa unha sílaba (tecnicamente, unha mora). A presenza do hiragana entre caracteres chineses normalmente identifica un texto como xaponés.

Romanización Hepburn do Hiragana

A pronunciación de Hepburn en inglés soaba, para os xaponeses, como Hebon. Entón chámase Rōmaji de tipo Hebon. Hai outro tipo de rōmaji. Chámase Rōmaji de tipo Kunrei. Actualmente o tipo Hebon é máis común, aínda que algunha xente utiliza o tipo Kunrei.

De ter unha fonte con caracteres xaponeses, podes ver a seguinte táboa de hiragana xunto coa súa romanización Hepburn. Os kana non empregados hoxe en día amósanse en vermello.

あ a	い i	う u	え e	お o	(ya)	(yu)	(yo)
か ka	き ki	く ku	け ke	こ ko	きゃ kya	きゅ kyu	きょ kyo
さ sa	し shi	す su	せ se	そ so	しゃ sha	しゅ shu	しょ sho
た ta	ち chi	つ tsu	て te	と to	ちゃ cha	ちゅ chu	ちょ cho
な na	に ni	ぬ nu	ね ne	の no	にゃ nya	にゅ nyu	にょ nyo
は ha	ひ hi	ふ fu	へ he	ほ ho	ひゃ hya	ひゅ hyu	ひょ hyo
ま ma	み mi	む mu	め me	も mo	みゃ mya	みゅ myu	みょ myo
や ya		ゆ yu		よ yo
ら ra	り ri	る ru	れ re	ろ ro	りゃ rya	りゅ ryu	りょ ryo
わ wa	ゐ wi (actualmente うぃ)		ゑ we (actualmente うぇ)	を o/wo
				ん n
が ga	ぎ gi	ぐ gu	げ ge	ご go	ぎゃ gya	ぎゅ gyu	ぎょ gyo
ざ za	じ ji	ず zu	ぜ ze	ぞ zo	じゃ ja	じゅ ju	じょ jo
だ da	ぢ ji	づ zu	で de	ど do
ば ba	び bi	ぶ bu	べ be	ぼ bo	びゃ bya	びゅ byu	びょ byo
ぱ pa	ぴ pi	ぷ pu	ぺ pe	ぽ po	ぴゃ pya	ぴゅ pyu	ぴょ pyo

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Titor para escribir o hiragana, en inglés