Guan Yu
  | |
| Nome póstumo | 壯繆 |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 160 Yanhu District (Dinastía Han) |
| Morte | xaneiro de 220 (59/60 anos) Nanzhang, República Popular da China |
| Causa da morte | homicidio, decapitación |
| Actividade | |
| Ocupación | oficial, oficial do exército |
| Carreira militar | |
| Rango militar | Xeneral |
| Familia | |
| Fillos | Guan Yinping, Guan Ping, Guan Xing |
.svg) | |
| Descrito pola fonte | Obálky knih,  Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Gujin Tushu Jicheng (pt)  |
Guan Yu (en chinés: trad. 關羽; simp. 关羽; pinyin Guān Yǔ), tamén coñecido como Yunchang, vivo entre os anos 160 e 219 d.C., cara o final da dinastía Han, foi un famoso xeneral militar, unha das figuras históricas máis coñecidas da historia antiga chinesa.
Guan Yu foi un personaxe importante no Romance dos Tres Reinos, unha novela semihistórica escrita por Luo Guanzhong a finais da dinastía Yuan (1279–1368). As historias das fazañas de Guan Yu foron romantizadas na novela.
Co paso do tempo a figura de Guan Yu divinizouse dentro da crenza taoísta como o Deus da Guerra e da Prosperidade.[1]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Os primeiros anos de vida de Guan Yu apenas foron rexistrados. Asóciaselle un primeiro alcume de Changcheng ('Longa vida'). As novelas que tratan a súa vida do século XIII narran que naceu en Xie Xiang ('condado de Xie' na actual Shanxi).
Por unha infracción grave, tivo que fuxir a Zhuojun, onde coñeceu a Liu Bei e Zhang Fei e uniuse ao seu exército loitando contra a Revolta dos Turbantes Amarelos.
Máis tarde Liu Bei converteuse nun gobernante en Shandong e fixo xenerais a Guan Yu e Zhang Fei. As historias da súa vida contan que protexeron a Liu Bei de todos os perigos.
Cara o final da súa vida retirouse a Maicheng despois da batalla de Fancheng. Guan Yu foi capturado por Ma Zhong, un subordinado do xeneral de Sun Quan, Pan Zhang, e finalmente, Guan Yu foi asasinado por Sun Quan.
Hai tres tumbas de Guan Yu: a cabeza de Guan Yu foi enterrada en Luoyang; o seu corpo en Dangyang, e un cenotafio foi construído en Chengdu.
O templo de Guanlin en Luoyang é o lugar de descanso final da cabeza de Guan Yu. Despois de que Guan Yu fose decapitado por Sun Quan, a súa cabeza foi enviada a Cao Cao como homenaxe, así como expiación da culpa. Nárrase que Cao Cao deulle a Guan Yu un funeral propio dun heroe.
Cao Cao ordenou que un corpo de madeira fose enterrado coa cabeza para que Guan Yu estivese completo e intacto na morte. Tamén foi unha estrataxema de Cao Cao para romper a alianza entre os estados de Wu e Shu.
Divindade
[editar | editar a fonte]
Guan Yu foi adorado por xeracións en China e no sueste asiático. Guan Gong (Señor Guan) é un nome de divindade de uso común. Foi honrado como un deus da guerra e da riqueza.
Construíronse milleiros de templos de adoración Guan Gong, cada un co título de Templo Guan Di ou Wu Miao (Templo do Guerreiro). O máis grande é o Templo Guan Di en Haizhou.
Dise que hai un santuario para el en todas as comisarías de Hong Kong. Tamén é un deus patrón dos membros das tríades e bandas.
Os comerciantes veneraban a Guan Gong como o deus da riqueza. Crían que Guan Gong os bendiría con boa fortuna e negocios e protexería a súa riqueza.
Guan Yu é admirado por tres relixións principais en China. Para os confucianos, é un sabio guerreiro. Para os taoístas, el é o 'Sagrado Rexedor Guan'. E para os budistas, o Sangharama Bodhisattva.
Os teólogos consideran que a lealdade e xustiza de Guan Yu, conforme aos ideais culturais tradicionais chineses, foron apreciadas polos emperadores, especialmente a partir da dinastía Song (960–1279). Os emperadores de China valoraban moito a lealdade. Querían propagar a obediencia e o respecto de Guan Yu polos seus superiores. Así, o estado de Guan Yu pasou gradualmente de ser un deus xeral a un deus venerado.[2]
Ademais, Romance dos Tres Reinos, escrito no século XIV, afondou na imaxe heroica de Guan Yu. A súa reputación só aumentou co paso dos anos, e as relixións populares chinesas considérano como unha deidade gardiá pola súa valentía e proeza na loita.
Adoitase representar a Guan Yu de pé cunha cara vermella (que simboliza a lealdade) e coas mans que sosteñen a súa arma: a Lámina Media Lúa Verde do Dragón. A estatua de bronce máis grande do mundo de Guan Yu estaba en Jingzhou, 58 metros (190 pés) de alto e 1.100 toneladas (1.200 toneladas). Tivo que ser eliminada porque o seu tamaño superou os estándares do Partido Comunista.
Moitos chineses exhiben unha estatua de bronce de Guan Gong na casa para bendicilas. As estatuas en diferentes poses teñen diferentes significados e funcións:
- Unha estatua de Guan Gong sentado lendo simboliza o éxito académico e o avance profesional.
- De pé coa folla apuntando cara arriba simboliza manter a casa segura.
- Unha estatua de Guan Gong de pé coa súa folla apuntando cara abaixo simboliza expulsar os malos espíritos (enfermidades, problemas, etc.) da casa.
- Unha estatua de Guan Gong montando un cabalo simboliza o éxito inmediatamente despois da chegada. Normalmente úsase como agasallo.
