Garrano
Os garranos (Equus ferus atlanticus) son équidos que habitan no norte da Península Ibérica. Son coñecidos tamén como burras. Na serra da Groba consérvase o exemplar de garrano máis xenuíno,[Cómpre referencia] e nos últimos anos ten evolucionado en alzada e cor da capa polo control humano que se fai na festa dos curros e o número baixo de garañóns. A capa dominante segue a ser a castaña e a alzada a máis baixa de todas as razas de garranos de Portugal, norte de España e sur de Francia. De todos os garranos existentes na área xeográfica do norte peninsular as burras da Serra da Groba son os de menor alzada.[Cómpre referencia]
Importancia
[editar | editar a fonte]Probablemente foron representados na arte parietal dende hai 30 000 anos xunto con outras razas.[1] Da Serra da Groba foron os exemplares que se colleron para crear a raza Cabalo de pura raza galega, que nun primeiro momento se chamou Cabalo Galego do Monte, cando se creou polo Real decreto 1682/1997 a raza equina en perigo de extinción, única raza de cabalo autóctono, e que levou a crear unhas características raciais que hoxe se utilizan no Rexistro de Pura Raza Galega.
Coñecida a evolución dos últimos anos dos garranos na Serra da Groba, e dada a importancia destes animais que son a única reserva de cabalos salvaxes do Atlántico e a maior manda de garranos que hai en liberdade de Europa e un dos poucos lugares onde se pode velos en liberdade e sen necesidade de intervención humana para sobrevivir, é polo que se está tentando analizar o gran tesouro biolóxico e cultural para que se coñezan algunhas características particulares e entre todos buscar que non se perdan nin os animais nin as tradicións ligadas a eles, e pór en valor as burras da Groba, garranos milenarios que aínda subsisten.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Manso de la Torre, Xilberte (2019). "A xenética dos garranos da Groba. Unha análise necesaria". Revista do Instituto de Estudos Miñoráns.Manso de la Torre, Xilberte&rft.date=2019&rft.genre=article&rft.jtitle=Revista do Instituto de Estudos Miñoráns&rft_val_fmt=info:ofi/fmt:kev:mtx:journal" class="Z3988">
- Manso de la Torre, Xilberte (2020). "Os garranos e os paxaros: Simbiose mutualista na Serra da Groba". Revista do Instituto de Estudos Miñoráns.Manso de la Torre, Xilberte&rft.date=2020&rft.genre=article&rft.jtitle=Revista do Instituto de Estudos Miñoráns&rft_val_fmt=info:ofi/fmt:kev:mtx:journal" class="Z3988">
- Manso de la Torre, Xilberte (2020). "As burras da Serra da Groba e as condicións determinantes na etoloxía e a evolución da cor da capa. Diferenzas e semellanzas con outros garranos". Revista do Instituto de Estudos Miñoráns (19): 47–70.Manso de la Torre, Xilberte&rft.date=2020&rft.genre=article&rft.issue=19&rft.jtitle=Revista do Instituto de Estudos Miñoráns&rft.pages=47-70&rft_id=https://www.calameo.com/read/006231724c4e2b6a7affd&rft_val_fmt=info:ofi/fmt:kev:mtx:journal" class="Z3988">
- Martínez Soto, Rloy; Verde, Cándido; Xosé Álvarez, Andrés; Centelles García, Bruno; Manso de la Torre, Xilberte; Villar Pedreira, Xosé Lois (2018). "O Proxecto Equus: un novo paradigma nas escenas de caza da arte rupestre galega e do norte de Portugal". Revista do Instituto de Estudos Miñoráns.Mart�nez Soto, Rloy; Verde, Cándido; Xosé Álvarez, Andrés; Centelles Garc�a, Bruno; Manso de la Torre, Xilberte; Villar Pedreira, Xosé Lois&rft.date=2018&rft.genre=article&rft.jtitle=Revista do Instituto de Estudos Miñoráns&rft_val_fmt=info:ofi/fmt:kev:mtx:journal" class="Z3988">[2]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Manso 2019.
- ↑ "Copia arquivada" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 12 de outubro de 2022. Consultado o 12 de outubro de 2022.
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Garrano |