Festival de Banda Deseñada de Angoulême
O Festival de Banda Deseñada de Angoulême, (Festival International de la Bande Dessinée) é unha reunión de autores, editores e lectores de cómics, celebrada anualmente dende 1974 na cidade francesa de Angoulême, que constitúe unha importante referencia tanto para os propios franceses como para o propio sector do cómic.
Historia
[editar | editar a fonte]A finais de 1972, ao pé do cómic Dez millóns de imáxenes, nace a idea de organizar un encontro anual dedicado ao medio. O 25 de xaneiro de 1974 inaugúrase o festival, cuxo cartel é obra de Hugo Pratt; ao encontro acudiron importantes autores, como André Franquin, Burne Hogarth e Harvey Kurtzman. Nos anos setenta o festival afianzase como un evento de magnitude internacional, ao que egrexios debuxantes como Hergé, Will Eisner, Moebius, Enki Bilal ou Jacques Tardi; ao mesmo tempo, o concello de Angulema comprométese na tarefa de facer da cidade un centro do cómic mundial, con iniciativas tales como a creación do Taller-escola de BD, en 1982.
Premios
[editar | editar a fonte]O Festival concede varios premios, que recompensan, en diferentes categorías, os mellores traballos do ano anterior editados en Francia. O xurado escolle aos ganadores de entre unha previa selección de nomeados, non superior a sete. Os premios son entregados a tarde do primeiro día do Festival, no teatro de Angulema.
O Festival concede premios en 14 categorías diferentes, entre os cales os máis destacados son:
- Gran Premio: concedido a un autor polo conxunto da súa obra. Á produción deste autor dedícase cada ano o Festival, con abundantes exposicións, mesas redondas e actividades doutro tipo sobre a súa obra.
- Premio Alph-Art ao mellor álbum
- Premio ao debuxo
- Premio ao guión
- Premio ao primeiro álbum
Palmarés
[editar | editar a fonte]Gran Premio
[editar | editar a fonte]- 1974 - André Franquin
- 1975 - Will Eisner
- 1976 - Pellos
- 1977 - Jijé
- 1978 - Jean-Marc Reiser
- 1979 - Marijac
- 1980 - Fred
- 1981 - Moebius
- 1982 - Paul Gillon
- 1983 - Jean-Claude Forest
- 1984 - Jean-Claude Mezières
- 1985 - Jacques Tardi
- 1986 - Jacques Lob
- 1987 - Enki Bilal
- 1988 - Philippe Druillet
- 1989 - René Petillon
- 1990 - Max Cabanes
- 1991 - Marcel Gotlib
- 1992 - Frank Margerin
- 1993 - Gérard Lauzier
- 1994 - Nikita Mandryka
- 1995 - Philippe Vuillemin
- 1996 - André Juillard
- 1997 - Daniel Goossens
- 1998 - François Boucq
- 1999 - Robert Crumb
- 2000 - Florence Cestac
- 2001 - Martin Veyron
- 2002 - François Schuiten
- 2003 - Régis Loisel
- 2004 - Zep
- 2005 - Georges Wolinski
- 2006 - Lewis Trondheim
- 2007 - José Muñoz
Premio Alph-Art ao mellor álbum
[editar | editar a fonte]- 1976 - L'Empire des soleils noirs (Godard / Ribeira)
- 1977 - Légende et réalité de Casque d'or (Anne Goetzinger)
- 1978 - Alix. O espectro de Cartago (Jacques Martin)
- 1981 - Paracuellos (Carlos Giménez) e Silencio (Comès), ex aequo
- 1982 - Kate (Cosey)
- 1983 - Alack Sinner (Muñoz / Sampayo)
- 1984 - Marcel Labrume, À la recherche des guerres perdues (Attilio Micheluzzi)
- 1985 - A febre de Urbicanda (Schuiten / Peeters)
- 1986 - A muller do mago (Charyn / Boucq)
- 1987 - Vic Valence, Une nuit chez Tennessee (Jean-Pierre Autheman)
- 1988 - Jonathan Cartland, Los supervivientes de la sombra (Harlé / Blanc-Dumont)
- 1989 - Théodore Poussin, Marie-Vérité (Yann / Le Gall)
- 1990 - Gazoline et la planète rouge (Jano)
- 1991 - O camiño de América (Baru / Thévenet)
- 1992 - Couma acó (Edmond Baudoin)
- 1993 - Basil et Victoria, Jack (Edith /Yann)
- 1994 - La historia del cuervo con bambas (Fred)
- 1995 - O caderno azul (André Juillard)
- 1996 - A autopista do sol (Baru)
- 1997 - Qui a tué l'idiot? (Nicolas Dumonteuil)
- 1998 - Léon la Came, Laid, pauvre et malade (Chomet / De Crécy)
- 1999 - Monsieur Jean, Vivons heureux en attendant la mort (Dupuy /Berberian)
- 2000 - Ibicus (Pascal Rabaté)
- 2001 - L'enquête corse (René Petillon)
- 2002 - Isaac o pirata (Christophe Blain)
- 2003 - Jimmy Corrigan (Chris Ware)
- 2004 - Os combates cotidiáns (Manu Larcenet)
- 2005 - Poulet aux prunes (Marjane Satrapi)
- 2006 - Notes pour une histoire de guerre (Gipi)
Premio Alph-Art ao mellor álbum estranxeiro
[editar | editar a fonte]Este premio só se concedeu nos anos 1976-1978 e 1986-2001.
- 1976 - A balada do mar salgado]] (Hugo Pratt)
- 1977 - Les Mâitres du Tonnerre (Hans Kresse)
- 1978 - Alack Sinner (Muñoz / Sampayo)
- 1986 - Torpedo 1936 (Abulí / Bernet)
- 1987 - Un verán indio (Hugo Pratt / Milo Manara)
- 1988 - Maus (1ª parte) (Art Spiegelman)
- 1989 - Watchmen (Alan Moore / Dave Gibbons)
- 1990 - Manuel Montano (Miguelanxo Prado / Luna)
- 1992 - Calvin and Hobbes (Bill Watterson)
- 1993 - Maus (2ª parte) (Art Spiegelman)
- 1994 - Trazo de xiz (Miguelanxo Prado)
- 1995 - Jonas Fink. La infancia (Vittorio Giardino)
- 1996 - Bone. O bosque sen retorno (Jeff Smith)
- 1997 - O silencio de Malka (Zentner / Pellejero)
- 1998 - Sarajevo (Joe Kubert)
- 1999 - Cages (Dave McKean)
- 2000 - Passage en douce (Helena Klackocar)
- 2001 - Le canard qui aimait les poules (Carlos Nine)
Premio Tornasol
[editar | editar a fonte]- 1998 : Ikar (René Follet / Makyo)
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte] |
Commons ten máis contidos multimedia sobre: Festival de Banda Deseñada de Angoulême |
