Estilo protocorintio

Esquifos típico do período protocorintio. Pódese observar a corola de raios triangulares na súa base.

Coñécese como estilo protocorintio á forma orixinal de produción cerámica que se desenvolveu en Corinto durante o período orientalizante de Grecia, entre os anos 730 a. C. a 620 a. C.

Periodización

A etapa protocorintia, xurdida no 730 a. C., pode ser dividida en catro partes:

• Protocorintio antigo: 730 a. C. -700 a. C.
• Protocorintio medio: 700 a. C. -650 a. C.
• Protocorintio tardío: 650 a. C. -630 a. C.
• Transición ao corintio: 630 a. C. -620 a. C.

Protocorintio antigo

Nestes momentos aparecen novas formas de vasos, dos cales se usan especialmente dous para marcar a cronoloxía do período protocorintio segundo a evolución das súas formas. Estes dous novos vasos son o aríbalo e a cótila (cunca pequena e profunda de dúas asas).

O aríbalo é un vaso de orixe chipriota que evolucionará desde unha forma globular a ovoide para, novamente, recuperar a súa forma globular orixinal cara ao 600 a. C. Nos aríbalos comezan a apreciarse a técnica das figuras negras, invención corintia. A evolución da cótila marcarase pola súa decoración, pasando dun vernizado completo até ser substituído por unha serie de liñas horizontais paralelas, con alternancia de bandas claras e escuras.

Protocorintio medio

Aparecen nos vasos a técnica das figuras negras coas modalidades de silueta e de contorno. Como motivos decorativos adoitan aparecer na base dos vasos unha corola de raios triangulares; no ombreiro móstranse bandas de flores e no corpo o tema central. En bandas estreitas adoitan representarse figuras dacabalo ou temas de caza.

A obra máis representativa deste período é o aríbalo MacMillan, situado actualmente no Museo Británico de Londres.

Protocorintio tardío

É un período de aumento da produción cerámica e de redución da súa calidade. Os aríbalos fanse máis esveltos e aparecen novas formas como o olpe. O vaso máis característico deste momento é o olpe Chigi, cuxo autor puidese ser o mesmo que o do aríbalo MacMillan.

Transición ao corintio

É unha etapa de declive. O ornamento resólvese rapidamente, a decoración de bandas desaparece para cubrir toda a superficie do vaso cunha ou dúas figuras. Aparece un novo tipo de vaso, o alabastrón, que substitúe ao aríbalo.

Predecesor: Período Xeométrico

Periodo protocorintio 730 a. C. - 620 a. C.

Sucesor: Periodo corintio

Véxase tamén

• Cerámica da Grecia antiga / Cerámica grega
• Período orientalizante

Bibliografía

• Carmen Guiral Pelegrín, Mar Zarzalejos Prieto e Mª Pilar San Nicolás Pedraz, Historia de la cultura material del mundo clásico, p.113. UNED (2015), ISBN 978-84-362-7033-4.