Saltar ao contido

Espata

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Flor de Calla palustris

En botánica, a espata é unha bráctea ampla ou un par de brácteas que envolven a inflorescencia ou o eixe florífero.[1][2]

Eimoloxía

[editar | editar a fonte]

O termo deriva do latín spatha, e este do grego antigo σπαθή spathḗ, "hipsofilo da palmeira".[3][2]

A inflorescencia está envolvida por unha espata, a miúdo moi grande e vistosa, coloreada de vivs cores ou, ás veces, completamente branca. A espata pode ser monofila ou difila, é dicir, pode estar constituída por unha ou por dúas brácteas.[2]

A espata aparece nalgunhas monocotiledóneas con inflorescencia de tipo espádice, como nas familias das aráceas e as arecáceas (palmeiras).

Nas palmeiras a espata es a miúdo de consistencia bastante dura. Nas aráceas a espata adoita presentar unha aparencia petaloidea, facendo que toda a inflorescencia teña a aparencia dunha soa flor.

  1. espata no Dicionario da RAG.
  2. 2,0 2,1 2,2 Font Quer 1982, p. 405.
  3. Os hipsofilos son, nas sucesións foliares dos caules, as "follas supersiores", situadas entes os monofilose os antofilos ou folls flarais.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Font Quer, P. (1982): Diccionario de Botánica. Barcelona: Editorial Labor, S. A. ISBN 84-3355-804-8.

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]