Esa-Pekka Salonen
Atención: Este artigo ou apartado precisa dun traballo de revisión.
Cando os problemas se resolvan, retire esta mensaxe, pero non quite esta mensaxe ata que estea todo solucionado. De ser posible, sería mellor substituír este marcador por outro máis específico. (Desde maio de 2017) |
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde maio de 2017.) |
Este artigo ou sección precisa dunha revisión do formato que siga o libro de estilo da Galipedia. Pode axudar a mellorar este artigo e outros en condicións semellantes. |
Este artigo ou sección precisa dunha revisión ortográfica e/ou de gramática (recurso útil: corrector ortográfico en liña de galego). Podes axudarte do revisor ortográfico, activándoo en: Preferencias → Trebellos → Navegación → Ortografía: Activar o revisor ortográfico. Colabora connosco neste artigo e noutros en condicións semellantes para que a Galipedia mellore e medre. |
(2014) | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 30 de xuño de 1958 (66 anos) Helsinqui, Finlandia |
Educación | Academia Sibelius (pt) Helsingin Suomalainen Yhteiskoulu (en) |
Actividade | |
Campo de traballo | Música |
Ocupación | director de orquestra, compositor |
Membro de | |
Xénero artístico | Ópera |
Profesores | Einojuhani Rautavaara e Jorma Panula |
Instrumento | Trompa |
Premios | |
| |
Descrito pola fonte | Biblioteca dixital BEIC Obálky knih, |
Sitio web | esapekkasalonen.com |
Esa-Pekka Salonen (Helsinqui, 30 de xuño de 1958) é un destacado director de orquestra e compositor finlandés. Desde 1992 foi o director principal e musical da Filharmónica dos Ángeles, orquestra coa que fixo o seu debut estadounidense en 1984, até que finalizou o seu contrato en xuño de 2009. Tamén é o director principal e conselleiro artístico da Orquestra Philharmonia de Londres desde a tempada 2008/2009, sendo o principal director convidado de dita formación entre 1985 e 1994.
Carreira musical
[editar | editar a fonte]Formación
[editar | editar a fonte]Salonen estudou trompa, dirección e composición musical na Academia Sibelius de Helsinqui. Un dos seus compañeiros de clase foi o compositor Magnus Lindberg e xuntos formaron un grupo de apreciación da música nova chamado Korvat auki e o conxunto experimental Toimii ("Traballo" en finlandés). Graduado con 19 anos de idade, Salonen proseguiu a súa formación musical estudando dirección de orquestra baixo a tutela de Jorma Panula, Jukka-Pekka Saraste e Osmo Vänskä para logo ir a Italia e asistir aos cursos de dirección impartidos por Franco Donatoni en Siena e Niccolò Castiglioni en Milán. Despois, Salonen estudou co compositor Einojuhani Rautavaara.
Como director
[editar | editar a fonte]A súa primeira experiencia no campo da dirección orquestral chegou en 1979 coa Orquestra Sinfónica da Radio Finesa, cando el aínda se consideraba a si mesmo máis ben un compositor. En 1983, con todo, fíxose cargo da interpretación da Sinfonía n.º 3 de Mahler coa Orquestra Philarmonia de Londres con pouca antelación, cando foi requirido de urxencia para substituír a un indisposto Michael Tilson Thomas, feito que lanzou a súa carreira como director. Posteriormente converteuse no principal director convidado da Philharmonia entre 1985 e 1994.
Foi director principal da Orquestra Sinfónica da Radio Sueca desde 1984 até 1995. A este cargo sumouse o seu compromiso para dirixir como convidado a Orquestra da Ópera Nacional Finlandesa e a Orquestra Filharmónica de Oslo.
En 1989, Salonen foi convidado a dirixir a Orquestra Filharmónica dos Ánxeles durante unha xira de concertos polo Xapón. O éxito desta xira foi tal que ao seu regreso ofrecéuselle a posibilidade de ser o principal director convidado da formación californiana. Con todo, os problemas surxidos entre o daquela director titular da orquestra, André Previn, coa xerencia da mesma -provocados en boa medida pola designación de Salonen como director encargado de realizar a xira nipoa- precipitaron que Previn renunciase á titularidade da mesma ese mesmo ano, co que o camiño quedou despexado para o mozo Salonen. Antes de acabar 1989 Salonen foi anunciado como novo director titular da agrupación californiana nun cargo que se faría efectivo a partir do 1992. Durante os dezasete anos nos que se mantivo á fronte desta orquestra, Salonen realizou múltiples xiras por todo o planeta e fixo a súa aparición coa mesma nos principais eventos musicais internacionais. Grazas a unha novidosa programación, a orquestra californiana converteuse nunha das formacións máis progresistas e modernas dos EEUU, á parte de destacar polo seu incomparábel nivel técnico e artístico. No ano 2009, Salonen cedeu o seu posto de titular a outro colega novo, o venezolano Gustavo Dudamel, e inmediatamente foi nomeado director laureado da orquestra.
No ano 2008, Salonen comezara o seu novo compromiso como director titular da Philharmonia Orchestra de Londres, cargo que mantén na actualidade (2018). En 2009, Salonen debutou como director operístico na Metropolitan de Nova York e rexeitou a oferta de dirixir o ciclo completo d'O Anel de Wagner en Bayreuth.
Salonen é recoñecido pola súa dedicación a interpretar e gravar música contemporánea. A súa gravación da estrea mundial da Sinfonía nº 3 de Witold Lutosławski gañou o Gramophone Award de 1985 pola Mellor Gravación Contemporánea. Espírito inquedo e dotado dunha interesante personalidade intelectual, Esa-Pekka Salonen é un dos mellores directores de orquestra actuais e unha das figuras con máis rápida progresión artística surxida nas dúas últimas décadas. Director de estilo e xesto preciosista, Salonen parece centrar o seu eixe interpretativo sobre a base dunha precisión que en ocasións pode resultar un tanto fría para os oídos acostumados a unhas lecturas máis vivificantes. Con todo, as súas maneiras baixo a batuta son de todo convincentes tanto en concepto como en mando. O seu extenso repertorio abarca a práctica totalidade de estilos desde o Clasicismo até a música do século XX, aínda que existen unha serie de compositores moi ligados á súa personalidade interpretativa, como son Bartók, Hindemith, Messiaen e, especialmente, Stravinskii. Por outro lado, a música contemporánea ocupa o lugar máis destacado da súa programación e Salonen móstrase coma un dos directores máis comprometidos do panorama internacional en relación á obra do seu tempo. Salonen é un director obsesionado coa democratización musical e unha das súas constantes ao longo da súa traxectoria foi a de acercar a música a todo tipo de estratos sociais.
Como compositor
[editar | editar a fonte]Entre as composicións de Salonen están ...auf den ersten blick und ohne zu wissen... (1980, un concerto para saxofón con título tomado d'O proceso de Franz Kafka), Floof para soprano e conxunto (1982, sobre textos de Stanisław Lem) e a obra orquestral L.A. Variations (1996). A fin de dedicar máis tiempo á composición, Salonen colleu un ano sabático da dirección no 2000, tempo durante o cal escribiu unha obra para trompa soa (Concert Étude, obra para o concurso de Lieksa Brass Week), Dichotomie para piano, Mania para a cellista Anssi Karttunen e sinfonietta, e Gambit, unha peza orquestral que foi un regalo de aniversario para o seu colega e amigo Magnus Lindberg.
En 2001, Salonen compuxo Foreign Bodies, a súa obra máis grande en termos de orquestración, que inclúe música do movemento inicial de Dichotomie. Outra obra orquestral, Insomnia, seguiu en 2002, e outra, Wing On Wing, en 2004. Wing On Wing inclúe partes para dous sopranos e exemplos distorsionados da voz do arquitecto Frank Gehry e tamén a dun peixe.
Como aparenta nas interpretacións de obras vangardistas tales como o Concerto Motocicleta de Jan Sandström, Esa-Pekka Salonen representa un afastamento das aproximacións ideolóxicas e dogmáticas á composición e ve a creación musical como profundamente psíquica. Nas notas do libro do CD de Deutsche Grammophon Wing On Wing, cítao dicindo: «A expresión musical é expresión corporal, non hai expresión cerebral abstracta na miña opinión. Todo sae do corpo.» Un tema recorrente na súa música é a fusión ou relación do mecánico e o orgánico.
Feitos relevantes na súa carreira
[editar | editar a fonte]- 1981 - Termina a súa primeira obra a gran escala, ...auf den ersten Blick und ohne zu wissen....
- 1983 - Co-funda a Orquestra de Cámara Avanti! en Finlandia con Jukka-Pekka Saraste.
- 1985 - É nomeado director principal da Orquestra Sinfónica da Radio Sueca.
- 1992 - É nomeado director musical da Orquestra Filharmónica dos Ánxeles.
- 1995-1996 - Director Artístico do Festival de Helsinqui.
- 1997 - Estrea de LA Variations nos Ánxeles.
Obras clave
[editar | editar a fonte]- 1982 - Floof, para grupo de cámara.
- 1996 - LA Variations, para orquestra.
- 1999 - Five Images after Sappho, para soprano e grupo de cámara.
- 2000 - Dichotomie, para piano.
- 2000 - Mania, para cello, orquestra ou ensamble.
- 2004 - Wing on Wing, para dous sopranos e orquestra.
Discografía
[editar | editar a fonte]Gravacións máis coñecidas
[editar | editar a fonte]- Esa-Pekka Salonen: Concerto for Alto Saxophone; Floof; Meeting; Nachtleider; Mimo II; Yta I; Yta II; Yta IIb; Yta III – Pekka Savijoki; Anu Komsi; Kari Krikku; Jukka Tiensuu; Jorma Valjakka; Mikael Helasvuo; Tuija Hakkila; Anssi Karttunen; Finnish Radio Symphony Orchestra; Avanti! Chamber Orchestra; Esa-Pekka Salonen – Finlandia 0927 43815 2
- Bartók: Piano Concertos 1, 2, and 3 (Yefim Bronfman, piano) (Grammy Award); Sony Classical SBK89732
- Esa-Pekka Salonen: Five Images After Sappho; Gambit; Giro; LA Variations; Mania – Dawn Upshaw; Anssi Karttunen; Los Angeles Philharmonic Orchestra; London Sinfonietta; Esa-Pekka Salonen – Sony SK89158
- Esa-Pekka Salonen: Foreign Bodies; Insomnia; Wing on Wing – Anu Komsi; Piia Komsi; Finnish Radio Symphony Orchestra; Esa-Pekka Salonen – Deutsche Grammophon 477 5375
- John Corigliano: Red Violin – Joshua Bell, solo violin; Philarmonia Orchestra; Sony Classical SK63010
- Arnold Schoenberg: Violin Concerto in D Minor, Jean Sibelius: Violin Concerto – Hilary Hahn, solo violin; Swedish Radio Symphony Orchestra – Deutsche Grammophon B0011WMWUW – Grammy Award for Best Instrumental Soloist(s) Performance (with orchestra)[59]
- Henri Dutilleux: Correspondances; Tout un monde lointain; The shadows of time – Barbara Hannigan; Anssi Karttunen; Orchestre Philharmonique de Radio France – Deutsche Grammophon 0289 479 1180 7
- Esa-Pekka Salonen: Out of Nowhere; Nyx and Violin Concerto; Leila Josefowicz; Finnish Radio Symphony Orchestra; Esa-Pekka Salonen; Deutsche Grammophon B008W5TDP8
Los Angeles Philarmonic
[editar | editar a fonte]Deutsche Grammophon
[editar | editar a fonte]- Bartók: Suite, The Miraculous Mandarin
- Mussorgsky: St. John's Night on the Bare Mountain (original version)
- Salonen: Helix
- Salonen: Piano Concerto (Yefim Bronfman, piano)
- Shostakovich (orchestration by Gerard McBurney): Prologue to Orango—Ryan McKinny (Veselchak, bass-baritone), Jordan Bisch (Voice from the Crowd/Bass, bass), Michael Fabiano (Zoologist, tenor), Eugene Brancoveanu (Orango, baritone), Yulia Van Doren (Susanna, soprano), Timur Bekbosunov (Paul Mash, tenor), Los Angeles Master Chorale (Grant Gershon, Music Director) (world premiere recording)
- Shostakovich: Symphony No. 4 in C minor, Op. 43
DG Concerts - recorded live at Walt Dsiney Concert Hall
[editar | editar a fonte]- Beethoven: Symphony No. 5
- Beethoven: Symphony No. 7
- Beethoven: Symphony No. 8
- Beethoven: Overture, Leonore No. 2
- Debussy: La Mer
- Falla: El amor brujo
- Anders Hillborg: Eleven Gates (world premiere recording)
- Hindemith: Symphonic Metamorphoses on Themes of Weber
- Husa: Music for Prague 1968
- Ligeti: Concert românesc
- Lutosławski: Concerto for Orchestra
- Lutosławski: Symphony No. 4
- Mosolov: Iron Foundry
- Pärt: Symphony No. 4, "Los Angeles" (world premiere recording)
- Prokofiev: Suite from Romeo & Juliet
- Ravel: Ma Mère l'Oye
- Ravel: Piano Concerto for the Left Hand in D (Jean-Yves Thibaudet, piano)
- Salonen: Helix
- Sibelius: Symphony No. 2 in D major for orchestra, Op. 43
- Shostakovich: Music from Lady Macbeth of Mtensk District
- Shostakovich: Suite from The Nose
- Stravinsky: The Firebird
- Wagner: Die Meistersinger von Nürnberg, Prelude
- Wagner: Die Meistersinger von Nürnberg, "Was duftet doch der Flieder" (Bryn Terfel, bass-baritone)
- Wagner: Die Walküre, The Ride of the Valkyries
- Wagner: Die Walküre, Wotan's Farewell and Magic Fire Music (Bryn Terfel, bass-baritone)
- Wagner: Lohengrin, Prelude to Act III
- Wagner: Tannhäuser, "O du, mein holder Abendstern" (Bryn Terfel, bass-baritone)
ECM
[editar | editar a fonte]- Pärt: Symphony No. 4, "Los Angeles"
Nonesuch
[editar | editar a fonte]- Adams: Naïve and Sentimental Music
Ondine
[editar | editar a fonte]- Saariaho: Du cristal ...
- Saariaho: ... à la fumée (Petri Alanko, alto flute; Anssi Karttunen, cello)
Philips Classics
[editar | editar a fonte]- Bartók: Violin Concerto No. 2 (Viktoria Mullova, violin)
- Stravinsky: Violin Concerto (Viktoria Mullova, violin)
Sony Classical
[editar | editar a fonte]- Bach: Transcriptions (by Elgar, Mahler, Schoenberg, Stokowski, Webern)
- Bartók: Concerto for Orchestra
- Bartók: Music for Strings, Percussion, and Celesta
- Bartók: Concerto for Piano No. 1, Sz. 83 (Yefim Bronfman, piano)
- Bartók: Concerto for Piano No. 2, Sz. 95 (Yefim Bronfman, piano)
- Bartók: Concerto for Piano No. 3, Sz. 119 (Yefim Bronfman, piano)
- Bruckner: Symphony No. 4, "Romantic"
- Debussy: Prélude à l'après-midi d'un faune (Janet Ferguson, flute)
- Debussy: La Mer
- Debussy: Images pour orchestre
- Debussy: Trois nocturnes (Women of the Los Angeles Master Chorale)
- Debussy: Le martyre de St. Sébastien (Fragments symphoniques)
- Debussy: La damoiselle élue (Dawn Upshaw, soprano; Paula Rasmussen, mezzo-soprano; Women of the Los Angeles Master Chorale)
- Goldmark: Concerto for Violin and Orchestra (Joshua Bell, violin)
- Hermann: Excerpts, Torn Curtain
- Hermann: Overture, North by Northwest
- Hermann: Prelude, The Man Who Knew Too Much
- Hermann: Suite, Psycho
- Hermann: Suite, Marnie
- Hermann: Suite, Vertigo
- Hermann: Suite, Fahrenheit 451
- Hermann: Suite, Taxi Driver
- Hindemith: Mathis der Maler (symphony)
- Hindemith: Symphonic Metamorphosis on Themes of Weber
- Hindemith: The Four Temperaments (Emanuel Ax, piano)
- Lutosławski: Symphony No. 1
- Lutosławski: Symphony No. 2
- Lutosławski: Symphony No. 3
- Lutosławski: Symphony No. 4
- Lutosławski: Piano Concerto (Paul Crossley, piano)
- Lutosławski: Chantefleurs et Chantefables (Dawn Upshaw, soprano)
- Lutosławski: Fanfare for Los Angeles Philharmonic
- Lutosławski: Les espaces du sommeil (John Shirley-Quirk, baritone)
- Mahler: Symphony No. 3 (Anna Larsson, contralto; Ralph Sauer, trombone; Donald Green, posthorn; Martin Chalifour, violin; Paulist Boy Choristers of California, Women of the Los Angeles Master Chorale)
- Mahler: Symphony No. 4 (Barbara Hendricks, soprano)
- Mahler: Das Lied von der Erde (Plácido Domingo, tenor; Bo Skovhus, baritone)
- Marsalis: All Rise (Wynton Marsalis, trumpet; Lincoln Center Jazz Orchestra; Paul Smith Singers; Northridge Singers of California State University; Morgan State University Choir)
- Prokofiev: Violin Concertos Nos. 1 and 2 (Cho-Liang Lin, violin)
- Revueltas: Homenaje a Federico García Lorca
- Revueltas: La noche de los mayas
- Revueltas: Ocho por radio
- Revueltas: Sensemayá
- Revueltas: Ventanas for Large Orchestra
- Revueltas: First Little Serious Piece
- Revueltas: Second Little Serious Piece
- Salonen: Gambit
- Salonen: Giro
- Salonen: LA Variations
- Shostakovich: Piano Concerto No. 1 (Yefim Bronfman, piano; Thomas Stevens, trumpet)
- Shostakovich: Piano Concerto No. 2 (Yefim Bronfman, piano)
- Shostakovich: Quintet for piano & string Op 57 (Yefim Bronfman, piano, Juilliard String Quartet)
- Sibelius: Finlandia
- Sibelius: The Swan of Tuonela
- Sibelius: Valse Triste
- Sibelius: Concerto for Violin and Orchestra (Cho-Liang Lin, violin)
- Sibelius: Concerto for Violin and Orchestra (Joshua Bell, violin)
- Sibelius: En saga
- Sibelius: Kullervo Symphony, Op. 7 (Marianna Rorholm, mezzo-soprano; Jorma Hynninen, baritone; Helsinki University Men's Chorus)
- Sibelius: Lemminkäinen Legends, Op 22 (Four Legends from the Kalevala)
- Stravinsky: Violin Concerto (Cho-Liang Lin, violin)
Philharmonia
[editar | editar a fonte]- Dmitri Shostakovich: Prologue to "Orango" (World Premiere Recording) and Symphony No 4
- Gustav Mahler: Symphony No 9
- Gustav Mahler: Symphony No 6
- Hector Berlioz: Symphonie Fantastique, Ludwig van Beethoven: Leonore Overture
- Arnold Schoenberg: Gurrelieder
- Franz Liszt: Piano Concertos 1 & 2 and Sonata in B minor (Emanuel Ax, piano)
- Sergei Rachmaninov: Piano Concertos 2 & 3 (Yefim Bronfman, piano)
- Magnus Lindberg: Cantigas, Cello Concerto, Parada, & Fresco (Anssi Karttunen, cello)
- Igor Stravinsky: The Firebird & The Rite of Spring
- György Ligeti: Le Grand Macabre
- György Ligeti: Vocal Works (The King's Singers)
- Arnold Schoenberg: Piano Concerto Op 42, Franz Liszt: Piano Concertos 1 & 2 (Emanuel Ax, piano)
- Igor Stravinsky: Petrouchka & Orpheus
- Igor Stravinsky: Le sacre du printemps & Symphony in Three Movements
- André Jolivet: Concerto No 2 for trumpet & Concertino for trumpet, string orchestra & piano, Henri Tomasi: Concerto for trumpet & orchestra (Wynton Marsalis, trumpet)
- Olivier Messiaen: Turangalîla-Symphonie, Witold Lutosławski: Symphony No 3 (Los Angeles Philharmonic Orchestra, Paul Crossley, piano, John Shirley-Quirk, baritone)
- Jean Sibelius: Symphony No 5 Op 82 & Pohjola's Daughter Op 49
Oslo Philharmonic
[editar | editar a fonte]- Grieg: Peer Gynt, with Barbara Hendricks, Sony Classical Masters, SK 44528, 1993
Berlin Philharmonic Orchestra
[editar | editar a fonte]- Sergei Prokofiev: Romeo & Juliet
Finnish Radio Symphony Orchestra
[editar | editar a fonte]- Kaija Saariaho: La Passion de Simone (Dawn Upshaw, soprano, Tapiola Chamber Choir)
- Magnus Lindberg: Piano Concerto & Kraft (Toimii Ensemble)
- Kaija Saariaho: Château de l'âme, Graal Théâtre & Amers (BBC Symphony Orchestra, Avanti! Chamber Orchestra, Finnish Radio Chamber Choir, Dawn Upshaw, soprano, Gidon Kremer, violin, Anssi Karttunen, cello)
- Magnus Lindberg: Kinetics (Pekka Savijoko, alto saxophone)
- Magnus Lindberg: Metalwork, Ablauf, Twine, Kinetics, & Jeax d‘Anches
- Magnus Lindberg: Kinetics, Esa-Pekka Salonen: Concerto for Alto Saxophone & Orchestra, Jouni Kaipainen: Sinfonia (BBC Symphony Orchestra, Pekka Savijoki, alto saxophone)
Swedish Radio Symphony Orchestra
[editar | editar a fonte]- Igor Stravinsky: The Rake's Progress (Barbara Hendricks, soprano, Håkan Hagegård, actor, Greg Fedderly, tenor)
- Carl Nielsen: Violin Concerto, Jean Sibelius: Violin Concerto (Philharmonia Orchestra, Cho-Liang Lin, violin)
- Carl Nielsen: Symphony No. 1 and Little Suite (Stockholm Chamber Orchestra)
- Arvo Pärt: Credo (Hélène Grimaud, piano)
- Anders Hillborg: Clarinet Concerto, Liquid Marble, & Violin Concerto (Martin Fröst, clarinet, Anna Lindal, violin)
- Luigi Dallapiccola: Il Prigioniero & Canti di Prigiona
- Magnus Lindberg: Action, Situation, Signification, & Kraft (Toimii Ensemble)
- Clang & Fury Anders Hillborg: Muoocaaeyiywcoum, Lamento, Celestial Mechanics, & Haut-Posaune (Stockholm Chamber Orchestra, Eric Ericson Chamber Choir, Kari Kriikku, clarinet, Christian Lindberg, trombone, Anna Lindal, violin, Martin Fröst, clarinet)
- Igor Stravinsky: Oedipus Rex (Eric Ericson Chamber Choir)
- Lars-Erik Larsson: God in Disguise, Pastoral Suite, & Violin Concerto (Arve Tellefsen, violin, Hillevi Martinpelto, soprano, Håkan Hagegård, baritone)
- Carl Nielsen: Flute Concerto, Clarinet Concerto, Rhapsody Overture, Saul & David, & Springtime in Funen (Håkan Rosengren, clarinet, Per Flemström, flute)
- Franz Berwald: Symphonies 3 & 4 (Los Angeles Philharmonic Orchestra)
- Wilhelm Stenhammar: Serenade Op 31, Midwinter Op 24, & Chitra Op 43
- Esa-Pekka Salonen: Mimo II (Bengt Rosengren, óboe)
- Carl Nielsen: Symphonies 3 & 6 (Pia-Marie Nilsson, soprano, Olle Persson, baritone)
- A Nordic Festival: Hugo Alfvén: Swedish Rhapsody No 1 Midsommarvaka & Bergakungen, Jean Sibelius: Valse Triste & Finlandia, Edvard Grieg: Sigurd Jorsalfar, Jón Leifs: Geysir, Carl Nielsen: Maskarade, Armas Järnefelt: Berceuse
- Carl Nielsen: Symphony No. 4 and Helios Overture
- Carl Nielsen: Symphony No. 5 and Masquerade Overture
Avanti! Chamber Orchestra
[editar | editar a fonte]- The Virtuoso Clarinet (Kari Kriikku, clarinet)
- Magnus Lindberg: De Tartuffe, Je crois, Linea d’ombra, Zona, & Ritratto
- Aarre Merikanto: 10 Pieces for Orchestra, Paavo Heininen: Musique d’été Op 11, Magnus Lindberg: Rittrato (other conductors: Jukka-Pekka Saraste and Ari Angervo)
London Sinfonietta
[editar | editar a fonte]- Magnus Lindberg: Away, Amanhacendo Liberdade, Circle Wind, Deusa, Sky Dance, Asa Delta, Rapaziada, Nightflower, Save the Earth (Endymion (ensemble))
- Paul Hindemith: Kammermusik No 3 Op 36 No 2, Aarre Merikanto: Konzertstück, Magnus Lindberg: Zona, Bernd Alois Zimmermann: Canto di Speranza (Anssi Karttunen, cello)
- Toru Takemitsu: To the Edge of Dream, Toward the Sea, Vers, L’Arc-en-Ciel, Palma, & Folios for Guitar
- Igor Stravinsky: Pulcinella, Octet, Renard, & Ragtime
- Olivier Messiaen: Des canyons aux étoiles, Couleurs de la cité céleste, & Oiseaux exotiques (Paul Crossley, piano)
- Igor Stravinsky: Concerto for piano & wind instruments, Capriccio for piano & orchestra, Movements for piano & orchestra, & Symphonies of wind instruments (Paul Crossley, piano)
Stockholm Chamber Orchestra
[editar | editar a fonte]- Arnold Schoenberg: Transfigured Night Op 4 & String Quartet No 2 (Faye Robinson, soprano)
- Pär Lindgren: Fragments of a Circle, Bowijaw, Shadows that in the Darkness Dwell, & Guggi-guggi for trombone & tape
- Igor Stravinsky: Apollon Musagète, Concerto in D, & Cantata (London Sinfonietta, (orchestra & chorus), Ulf Forsberg, violin, Yvonne Kenny, soprano, John Aler, tenor)
- Franz Joseph Haydn: Symphonies 22, 78 & 82
- Richard Strauss: Prelude to Capriccio Op 85, Concertino for clarinet, bassoon & string orchestra, & Metamorphosen (Paul Meyer (clarinetist), Knut Sonstevold, bassoon)
Stockholm Sinfonietta
[editar | editar a fonte]- A Swedish Serenade: Dag Wirén: Serenade for Strings Op 11, Lars-Erik Larsson: Little Serenade for Strings Op 12, Lille Bror Söderlundh: Concertino for oboe & strings, Ingvar Lidholm: Music for Strings
Staatskapelle Dresden
[editar | editar a fonte]- Robert Schumann: Piano Concerto in A minor Op 54, Clara Schumann: 3 Lieder Op 12 & Am Strande, Johannes Brahms: Sonata for cello & piano No 1 Op 38 & 2 Rhapsodies Op 79 (Hélène Grimaud, piano)
Finnish National Opera
[editar | editar a fonte]- Kaija Saariaho: L'Amour d'loin (Peter Sellers, director, Dawn Upshaw, soprano, Monica Groop, mezzo-soprano, Gerald Finley, baritone)
Outras gravacións de obras de Salonen
[editar | editar a fonte]- Leila Josefowicz, violin, plays Salonen: Lachen verlernt
- Gloria Cheng, piano, plays Salonen: Yta II, Three Preludes, & Dichotomie
- Lin Jiang, horn and Benjamin Martin, piano, play Salonen: Hornmusic 1
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Esa-Pekka Salonen |