Saltar ao contido

Episkepsis

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Episkepsis (en grego: ἐπίσκεψις; romanizado.: episkepsis, literalmente "coidado, inspección"; pl. ἐπισκέψεις, episképsiis) era un distrito fiscal do Imperio Bizantino Medio (séculos X-XIII).[1] Nun sentido estritamente técnico, referíase a un dominio ou outras propiedades, incluíndos nalgúns casos vilas ou cidades enteiras, destinadas ao sustento de membros da familia imperial, casas nobres ou igrexas e mosteiros.

Como demostrou o historiador Paul Magdalino, estas epíscepses situáronse, na súa maioría dos casos, nas costas costeiras do mar Exeo, que comprendían a mellor terra cultivable do Imperio, ou en zonas fértiles do interior como Tracia e Tesalia.[2] A partir do século XII, tamén pasou a referirse ás partes financeiras dos themas.

O termo tamén denotaba a administración diaria dalgunhas propiedades, especialmente a propiedade imperial, e no século XII referíase ás divisións fiscais dos themas.[1]

Como institución, a episkepsis existía xa no século IX, ao mencionar aos episketitas -os responsables do devandito territorio- en función do oikeiakon, un sekreton creado por Basilio II.[3] Aínda que ao longo da súa existencia, na historia bizantina, designou as posesións imperiais,[3] estes predios ou leiras podían ser clasificadas en tres tipos: imperiais, persoais (dos nobres) e eclesiásticas. Algúns dos exemplos destes territorios pertencían a Macedonia, Mileto e Alopekai.[4]

Unha episkepsis podíase transformar nunha kouratoria en caso de estabilidade e aumento dos ingresos.[5] Por exemplo, Seleukia foi unha episkepsis durante o século X, pero máis tarde constituíu a gran kouratoria de Tarso.[5]

  1. 1,0 1,1 Kazhdan (1991), p. 717.
  2. Magdalino (2002), pp. 164–168, 234–235.
  3. 3,0 3,1 Cooper & Decker (2012), p. 89.
  4. Harvey (2002), p. 69.
  5. 5,0 5,1 Cooper & Decker (2012), p. 92.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]