DC-SIGN
PDB 1k9i | |
CD209
| |
Identificadores | |
Símbolo | CD209 |
Símbolos alt. | CDSIGN, CLEC4L, DC-SIGN, DC-SIGN1 |
Entrez | 30835 |
HUGO | 128353 |
OMIM | |
RefSeq | NP_001138365 |
UniProt | Q9NNX6 |
Outros datos | |
Locus | Cr. 19 (7.74 – 7.75) |
DC-SIGN (do inglés Dendritic Cell-Specific Intercellular adhesion molecule-3-Grabbing Non-integrin ) tamén chamada CD209 (cluser de diferenciación 209) é unha proteína que en humanos está codificada no xene CD209 do cromosoma 19.[1]
DC-SIGN é unha lectina tipo C receptora presente na superficie de macrófagos e células dendríticas. Nos macrófagos DC-SIGN recoñece e únese ao carbohidrato manosa, unha clase de padróns moleculares asociados a patóxenos ou PAMP que se atopan frecuentemente en virus, bacterias e fungos. Esta interacción de unión de ligandos activa a fagocitose.[2] En células dendríticas preplasmocitoides e mieloides DC-SIGN media o rodamento da célula dendrítica no endotelio dos vasos sanguíneos e a activación das células T CD4 , e o recoñecemento de haptenos de patóxenos.
Función
[editar | editar a fonte]DC-SIGN é unha lectina tipo C e ten unha alta afinidade pola molécula ICAM3.[3] Únese a varios microorganismos ao recoñecer glicoproteínas que conteñen moitas manosas nas súas envoltas e funciona especialmente como receptor de varios virus como o VIH e o virus da hepatite C.[4][5][6] A unión ao DC-SIGN pode promover que o VIH ou o virus da hepatite C infecten as células T desde as células dendríticas.[5][6] Deste modo, a unión ao DC-SIGN é un proceso esencial na infección polo VIH.[7] Xoga tamén un papel no inicio da infección polo virus do dengue.[8]
Nos pasos iniciais da infección polo virus da inmunodeficiencia humana (VIH) a proteína gp120 do VIH causa a cointernalización da molécula DC-SIGN e da propia partícula vírica (virión) na célula dendrítica. A célula dendrítica migra despois a un órgano linfoide, onde a reciclaxe do complexo DC-SIGN/virión VIH na periferia da célula facilita a infección polo VIH das células T CD4 pola interacción entre DC-SIGN e ICAM3.[9]
Ademais de funcionar como unha molécula de adhesión celular, un recente estudo tamén demostrou que o DC-SIGN pode iniciar a inmunidade innata ao modular os receptores de tipo Toll,[10] aínda que os detalles do mecanismo polo momento non se coñecen. O DC-SIGN, xunto con outras lectinas tipo C está implicado no recoñecemento de tumores polas células dendríticas. O DC-SIGN é tamén unha diana de enxeñería potencial para as vacinas contra o cancro baseadas en células dendríticas.[11]
Familia xénica
[editar | editar a fonte]DC-SIGN/CD209 é unha "lectina C" animal, unha ampla e diversa familia de proteínas que se encontran tanto en procariotas coma en eucaiotas, a maioría das cales son lectinas funcionais, o que significa que se unen a ligandos carbohidratos, e a súa afinidade na unión de ligandos necesita calcio (de aí que sexan "lectinas C"). Entre as lectinas C animais, unha subfamilia chamada grupo ASGR (receptores de asialoglicoproteínas) contén varias sub-sub-familias, moitas das cales son importantes na inmunidade innata.
Un agrupamento de xenes presente en humanos e ratos contén tres membros da clase de "Receptores DC", así chamados debido á súa homoloxía con DC-SIGN. Destes, CD23 non se expresa nas células dendríticas senón que é característico da superficie celular de linfocitos B, e a LSectina (CLEC4G) exprésase no endotelio sinusoidal hepático. O terceiro grupo de xenes consiste en múltiples parálogos de CD209. Así, tanto os primates coma o rato teñen moitos parálogos de CD209 máis estreitamente ralacionados entre si dentro da especie que coas súas contrapartes ortólogas noutras especies. Os primates superiores teñen polo menos tres xenes DC-SIGN, que son DC-SIGN, DC-SIGNL1 e DC-SIGNL2, aínda que non todos eles están presentes en todas as especies; DC-SIGNL2 non foi detectado en humanos. Informouse de oito parálogos de DC-SIGN no rato de laboratorio da cepa C57BL/6; que reciben os nomes DC-SIGN, DC-SIGNR2...DC-SIGNR8. O DC-SIGNR6 é un pseudoxene. Os xenes etiquetados "DC-SIGN" en humanos e ratos non son, pois, ortólogos únicos, aínda que lembran uns a outros en canto a súa funcionalidade e por seren expresados nas células dendríticas. Outros membros do grupo de xenes CD209 do rato son expresados diferencialmente en distintos tipos de células. Por exemplo, DC-SIGNR1 exprésase principalmente en macrófagos nas zonas marxinais do bazo e na medula ósea e ganglios linfáticos.[12]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Curtis BM, Scharnowske S, Watson AJ (September 1992). "Sequence and expression of a membrane-associated C-type lectin that exhibits CD4-independent binding of human immunodeficiency virus envelope glycoprotein gp120". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 89 (17): 8356–60. PMC 49917. PMID 1518869. doi:10.1073/pnas.89.17.8356.
- ↑ McGreal E, Miller J, Gordon S (2005). "Ligand recognition by antigen-presenting cell C-type lectin receptors". Curr Opin Immunol 17 (1): 18–24. PMID 15653305. doi:10.1016/j.coi.2004.12.001.
- ↑ Khoo US, Chan KY, Chan VS, Lin CL (August 2008). "DC-SIGN and L-SIGN: the SIGNs for infection". J. Mol. Med. 86 (8): 861–74. PMID 18458800. doi:10.1007/s00109-008-0350-2.
- ↑ Lozach PY, Burleigh L, Staropoli I, Amara A (2007). "The C type lectins DC-SIGN and L-SIGN: receptors for viral glycoproteins". Methods Mol. Biol. Methods in Molecular Biology 379: 51–68. ISBN 978-1-58829-590-3. PMID 17502670. doi:10.1007/978-1-59745-393-6_4.
- ↑ 5,0 5,1 Lozach PY, Amara A, Bartosch B, Virelizier JL, Arenzana-Seisdedos F, Cosset FL, Altmeyer R (July 2004). "C-type lectins L-SIGN and DC-SIGN capture and transmit infectious hepatitis C virus pseudotype particles". J. Biol. Chem. 279 (31): 32035–45. PMID 15166245. doi:10.1074/jbc.M402296200.
- ↑ 6,0 6,1 Geijtenbeek TB, Kwon DS, Torensma R, van Vliet SJ, van Duijnhoven GC, Middle J, Cornelissen IL, Nottet HS, KewalRamani VN, Littman DR, Figdor CG, van Kooyk Y (March 2000). "DC-SIGN, a dendritic cell-specific HIV-1-binding protein that enhances trans-infection of T cells". Cell 100 (5): 587–97. PMID 10721995. doi:10.1016/S0092-8674(00)80694-7.
- ↑ Wu L, Martin TD, Vazeux R, Unutmaz D, KewalRamani VN (June 2002). "Functional Evaluation of DC-SIGN Monoclonal Antibodies Reveals DC-SIGN Interactions with ICAM-3 Do Not Promote Human Immunodeficiency Virus Type 1 Transmission". J. Virol. 76 (12): 5905–14. PMC 136240. PMID 12021323. doi:10.1128/JVI.76.12.5905-5914.2002.
- ↑ Rodenhuis-Zybert IA, Wilschut J, Smit JM (2010). "Dengue virus life cycle: viral and host factors modulating infectivity". Cell. Mol. Life Sci. 67 (16): 2773–86. PMID 20372965. doi:10.1007/s00018-010-0357-z.
- ↑ van den Berg LM, Geijtenbeek TB (2013). "Antiviral immune responses by human langerhans cells and dendritic cells in HIV-1 infection". Advances in Experimental Medicine and Biology 762: 45–70. PMID 22975871. doi:10.1007/978-1-4614-4433-6_2.
- ↑ den Dunnen J, Gringhuis SI, Geijtenbeek TB (November 2008). "Innate signaling by the C-type lectin DC-SIGN dictates immune responses". Cancer Immunol. Immunother. 58 (7): 1149–57. PMID 18998127. doi:10.1007/s00262-008-0615-1.
- ↑ Aarnoudse CA, Garcia Vallejo JJ, Saeland E, van Kooyk Y (February 2006). "Recognition of tumor glycans by antigen-presenting cells". Curr. Opin. Immunol. 18 (1): 105–11. PMID 16303292. doi:10.1016/j.coi.2005.11.001.
- ↑ Ortiz M, Kaessmann H, Zhang K, Bashirova A, Carrington M, Quintana-Murci L, Telenti A (September 2008). "The evolutionary history of the CD209 (DC-SIGN) family in humans and non-human primates". Genes Immun. 9 (6): 483–92. PMC 2701223. PMID 18528403. doi:10.1038/gene.2008.40.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Geijtenbeek TB, Engering A, Van Kooyk Y (2002). "DC-SIGN, a C-type lectin on dendritic cells that unveils many aspects of dendritic cell biology". J. Leukoc. Biol. 71 (6): 921–31. PMID 12050176.
- Baribaud F, Doms RW, Pöhlmann S (2006). "The role of DC-SIGN and DC-SIGNR in HIV and Ebola virus infection: can potential therapeutics block virus transmission and dissemination?". Expert Opin. Ther. Targets 6 (4): 423–31. PMID 12223058. doi:10.1517/14728222.6.4.423.
- Bénichou S, Benmerah A (2003). "[The HIV nef and the Kaposi-sarcoma-associated virus K3/K5 proteins: "parasites"of the endocytosis pathway]". Med Sci (Paris) 19 (1): 100–6. PMID 12836198. doi:10.1051/medsci/2003191100.
- van Kooyk Y, Geijtenbeek TB (2003). "DC-SIGN: escape mechanism for pathogens". Nat. Rev. Immunol. 3 (9): 697–709. PMID 12949494. doi:10.1038/nri1182.
- Turville S, Wilkinson J, Cameron P, et al. (2004). "The role of dendritic cell C-type lectin receptors in HIV pathogenesis". J. Leukoc. Biol. 74 (5): 710–8. PMID 12960229. doi:10.1189/jlb.0503208.
- Cambi A, Figdor CG (2004). "Dual function of C-type lectin-like receptors in the immune system". Curr. Opin. Cell Biol. 15 (5): 539–46. PMID 14519388. doi:10.1016/j.ceb.2003.08.004.
- Joseph AM, Kumar M, Mitra D (2005). "Nef: "necessary and enforcing factor" in HIV infection". Curr. HIV Res. 3 (1): 87–94. PMID 15638726. doi:10.2174/1570162052773013.
- Stove V, Verhasselt B (2006). "Modelling thymic HIV-1 Nef effects". Curr. HIV Res. 4 (1): 57–64. PMID 16454711. doi:10.2174/157016206775197583.
- Ortiz M, Kaessmann H, Zhang K, Bashirova A, Carrington M, Quintana-Murci L, Telenti A (2008). "The evolutionary history of the CD209 (DC-SIGN) family in humans and non-human primates". Genes Immun 9 (6): 483–492. PMC 2701223. PMID 18528403. doi:10.1038/gene.2008.40.
- Becer CR, Gibson MI, Geng J, Ilyas R, Wallis R, Mitchell D, Haddleton DM (2010). "High-Affinity Glycopolymer Binding to Human DC-SIGN and Disruption of DC-SIGN Interactions with HIV Envelope Glycoprotein". J. Am. Chem. Soc. 132 (43): 15130–15132. PMC 3091610. PMID 20932025. doi:10.1021/ja1056714.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- DC-SIGN Medical Subject Headings (MeSH) na Biblioteca Nacional de Medicina dos EUA.
Este artigo incorpora texto da United States National Library of Medicine, en dominio público.