Casa da Moeda de Hong Kong
| Casa da Moeda de Hong Kong –Hong Kong Mint– | |
|---|---|
 | |
| Tipo | Compañía pública. |
| Fundación | 1866. Extinción: 1868. |
| Localización |  Hong Kong |
| Fundador | Hercules Robinson |
| Industria | Cuñaxe. |
| Produtos | Moedas. |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
A Casa da Moeda de Hong Kong (en inglés: Hong Kong Mint; en chinés: 香港造幣廠) foi unha empresa encargada da cuñaxe de moeda situada no territorio británico de Hong Kong, activa entre 1866 e 1868.[1][2][3]
Historia
[editar | editar a fonte]Na primeira etapa do Hong Kong colonial, logo da súa fundación en 1842, estaban en circulación varias moedas de procedencias moi diversas. Aínda que a libra esterlina era a unidade monetaria oficial, non era moi ben aceptada nin polos comerciantes locais nin pola poboación da colonia, especialmente pola de procedencia chinesa. Ese era o motivo do mantemento en circulación da moeda estranxeira, sinaladamente os reais de oito españois e mexicanos, e moeda chinesa de prata.[1][2]
Coa extensión dos intereses comerciais británicos nesa zona de Oriente, fíxose necesaria a emisión dunha nova moeda especial, un dólar de comercio, que eliminase a sobredependencia que tiñan os territorios británicos das moedas estranxeiras. Nun primeiro momento, en 1863, a Royal Mint de Londres foi autorizada para emitir unha serie de moedas especiais para o seu uso en Hong Kong, dentro do sistema do dólar.[4]
Nesta conxuntura, o daquela gobernador de Hong Kong, Hercules Robinson, promoveu unha orde en nome do Consello da colonia para solicitar a Londres a creación dunha casa de moeda independente da Royal Mint.[1]
O 26 de febreiro de 1864 abrobouse a creación da nova ceca, co nome de Casa da Moeda de Hong Kong (Hong Kong Mint), que se inaugurou o 7 de maio de 1866, baixo a dirección do mestre de ceca Thomas William Kinder[6], co propósito de cuñar moedas dun dólar e as súas fraccións, de características similares aos pesos hispanoamericanos que estaban en circulación.[7] A nova ceca estaba situada na Sugar Street (actual Cleveland Street), en Causeway Bay.[4][8] Para subministrtar enerxía para o seu funcionamento construíuse ademais unha presa na ladeira do monte Butler.[1]
Porén, a Casa da Moeda de Hong Kong cesou axiña a súa actividade, o 25 de abril de 1868, durante o goberno de Richard MacDonnell. As razóns para o cesamento foron a mala recepción das moedas cuñadas nesa ceca, así como a súa constante desvalorización, que lles ocasionaba perdas aos cidadáns que as utilizaban.[1][4]
Logo do pechamento definitivo da efémera ceca, o edificio vendéuselle á empresa Jardine Matheson & Co. Ltd. en 1868, e a maquinaria e o instrumental foron adquiridos pola Casa da Moeda do Xapón en Osaca, que se establecera recentemente e cuxas emisións comezaron en 1870.[1][4][9]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 MacKeown, P. K. (2007).
- ↑ 2,0 2,1 Farmer, H. (2019). "The Hong Kong Mint, 1866-1868". En The Industrial History of Hong Kong Group. 23 de xaneiro.
- ↑ "Hong Kong Mint (1866 - 1868)". Online Coin Club.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 "Hong Kong Currency". Hong Kong Museum of History.
- ↑ "1 dollar . Victoria". Numista.
- ↑ Farmer, H. (2019). "Thomas William Kinder – Master of the Hong Kong Mint, 1817-1884". En The Industrial History of Hong Kong Group. 23 de xaneiro.
- ↑ Heaver, S. (2018). "How China and Hong Kong’s currencies were shaped by Spanish, Mexican silver dollars". En South China Morning Post. 7 de febreiro.
- ↑ "Mint - Causeway Bay [1866-1868]". Gwulo: Old Hong Kong.
- ↑ Ingham, M. (2007). Páxina 70.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Cowel, C. (2009). "A Further Note on The Hong Kong Mint". En Journal of the Royal Asiatic Society Hong Kong Branch. Vol. 49. Páxinas 274-276.
- Ingham, M. (2007). Hong Kong: A Cultural History. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-972447-5
- MacKeown, P. K. (2007). "The Hong Kong Mint, 1864 - 1868: The History Of An Early Engineering Experiment". En Journal of the Royal Asiatic Society Hong Kong Branch. Vol. 47. Páxinas 41-79.