Carles Grau Tallada
| Biografía | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nacemento | 10 de marzo de 1990  (34 anos)Lloret de Mar, España | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Actividade | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ocupación | xogador de hóckey a patíns | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Deporte | hóckey a patíns | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Familia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Irmáns | Marc Grau Tallada | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Carles Grau Tallada, nado en Lloret de Mar o 10 de marzo de 1990, é un farmacéutico e xogador de hóckey a patíns español, que xoga de porteiro no FC Barcelona.[1]
É irmán máis vello de Marc, Álex e Lluis Grau, todos eles xogadores da OK Liga.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Tras probar no judo, comezou a xogar ao hóckey a patíns, deporte ao que se acabarían dedicando tamén os seus irmáns máis novos, Álex, Lluis e Marc.[1] Formouse como xogador no equipo da súa vila, o C.H. Lloret, co que debutou na OK Liga. Na tempada 2008/09 fichou polo FC Barcelona, co que xogou dúas tempadas, gañando dúas ligas, unha Supercopa de España, unha Copa de Europa, unha Copa Intercontinental e unha Copa Continental.
Tras xogar no CE Vendrell na tempada 2010/11, recalou ao ano seguinte no CP Vic, onde militou durante cinco tempadas. Co Vic xogou unha final da Copa CERS contra o Vendrell en 2013,[2] e en marzo de 2015 conquistou a Copa do Rei, tras derrotar na final ao FC Barcelona, e sendo elixindo mellor xogador do torneo.[3][4] En 2016 marchou para Portugal para xogar no FC Porto. Nas súas tres tempadas no club luso gañou dúas ligas portuguesas, dúas Copas, dúas Supercopas e foi dúas veces subcampión de Europa, tras perder as finais de 2017/18 e 2018/19 fronte a FC Barcelona e Sporting CP respectivamente.[5]
En 2019 fichou polo HC Liceo, xunto a seu irmán Marc, pasando a xogar por primeira vez no mesmo equipo.[6] Xunto a eles chegaron á Coruña outro par de irmáns, os xemelgos Bruno e Roberto Di Benedetto.[7] Na súa primeira tempada no club galego acabou subcampión da OK Liga, despois de que os play-offs foran cancelados por mor da pandemia por coronavirus,[8] subcampionato que repetiu na tempada seguinte, na que gañou a Copa do Rei. Na campaña 2021/22 proclamouse campión de liga, despois de derrotar na final ao Reus, e foi elixido mellor porteiro do campionato.[9] Ao remate da competición deixou A Coruña para regresar despois de máis dunha década ao FC Barcelona, pasando a ocupar o oco deixado polo histórico Aitor Egurrola.[10]
Selección española
[editar | editar a fonte]Conquistou coa selección española dúas Copas Latinas en 2010 e 2012, e en 2013 o Campionato do Mundo celebrado en Angola.[11][12] Foi ademais subcampión do mundo en 2015 e obtivo o bronce europeo en 2016.
Palmarés
[editar | editar a fonte]- FC Barcelona
- Copa Intercontinental (1): 2008.
- Copa de Europa (1): 2009/10.
- Copa Continental (1): 2007/08.
- OK Liga (2): 2008/09, 2009/10.
- Copa do Rei (1): 2023.
- Supercopa de España (2): 2008/09, 2022/23.
- CP Vic
- Copa do Rei (1): 2014/15.
- FC Porto
- Liga Portuguesa (2): 2016/17, 2018/19.
- Copa de Portugal (2): 2016/17, 2017/18.
- Supercopa de Portugal (3): 2017, 2018, 2019.
- Liceo da Coruña
- OK Liga (1): 2021/22.
- Copa do Rei (1): 2021.
- Supercopa de España (1): 2021/22.
- Selección española
- Campionato do Mundo (1): 2013.
- Copa Latina (2): 2010, 2012.
- Individual
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 "Carlos Grau, el farmacéutico que guarda la receta del liderato del Liceo". La Voz de Galicia (en castelán). 15 de outubro de 2019. Consultado o 2 de decembro de 2020.
- ↑ Gallén, Carlos (12 de maio de 2013). "El Moritz Vendrell se emborracha con la Copa CERS". Mundo Deportivo (en castelán). Consultado o 2 de decembro de 2020.
- ↑ "El Vic sorprende al Barça y gana su cuarta Copa del Rey (2-1)" (en castelán). 1 de marzo de 2015. Consultado o 2 de decembro de 2020.
- ↑ "El lloretenc Carles Grau, escollit MVP de la Copa del Rei d’hoquei patins" (en catalán). 2 de marzo de 2015. Consultado o 2 de decembro de 2020.
- ↑ "El Sporting, campeón de Europa 42 años después" (en castelán). 12 de maio de 2019. Consultado o 2 de decembro de 2020.
- ↑ ""Nos falta uno para el equipo"". La Opinión A Coruña (en castelán). 5 de novembro de 2019. Consultado o 2 de decembro de 2020.
- ↑ Varela, María (26 de febreiro de 2019). "As fichaxes, de dúas en dúas". La Opinión A Coruña. Consultado o 2 de decembro de 2020.
- ↑ "La FEP da por finalizada la competición de la OK Liga". DxT Campeón (en castelán). 3 de maio de 2020. Consultado o 2 de decembro de 2020.
- ↑ "Premios de tempada para Juan Copa, Di Benedetto, Carles Grau e Dava Torres" (en castelán). 23 de xuño de 2022. Consultado o 26 de xuño de 2022.
- ↑ "OFICIAL: Carles Grau, nuevo portero del Barça". Sport (en castelán). 8 de xullo de 2022. Consultado o 16 de marzo de 2023.
- ↑ "La selección de hockey sobre patines, ante el reto del quinto mundial consecutivo" (en castelán). 17 de setembro de 2013. Consultado o 2 de decembro de 2020.
- ↑ "España derrota a Argentina 4-3 y gana su quinto Mundial consecutivo de hockey patines" (en castelán). 29 de setembro de 2013. Consultado o 2 de decembro de 2020.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
A Galipedia ten un portal sobre: Hóckey a patíns |