British American Racing

**BAR**

Nome completo	British American Racing
Bandeira
Baseada en	Brackley, Northamptonshire, Reino Unido
Tempadas en activo	7 (1999-2005)
Número de pilotos
Debut	Gran Premio de Australia de 1999
Carreiras	118
Campionatos de Construtores	0
Campionatos de Pilotos	0
Vitorias	0
Pole positions	2
Voltas Rápidas	0
Puntos totais
Derradeiro GP	Gran Premio da China de 2005

British American Racing foi un construtor inglés que competiu na F1 de 1999 ata 2005. BAR comezou coa adquisición de Tyrrell, e usou motores Supertec no seu primeiro ano. Posteriormente formou unha asociación con Honda que se prolongou durante os seguintes seis anos.

O equipo levou o nome de British American Tobacco plc (MTD), que era o propietario e patrocinador co fin de mostrar as súas marcas Lucky Strike e 555. As oficinas centrais estaban en Brackley, Northamptonshire, Reino Unido.

A mediados de novembro de 2004, o fabricante de automóbiles xaponés Honda comprou o 45% do equipo, e en setembro de 2005 comprou o 55% da cota restante para converterse no único propietario. En consecuencia, BAR Honda converteuse en Honda Racing F1 para a tempada 2006. BAT continuou como patrocinador principal coa marca Lucky Strike, pero debido aos novos regulamentos de publicidade do tabaco en todo o mundo, retirou o seu patrocinio de Lucky Strike da Fórmula Un na súa totalidade ao final da tempada 2006.

Historia

British American Tobacco (BAT) participaba na Fórmula Un desde moitos anos atrás, con varias das súas marcas publicitándose nos coches de F1 de diversos equipos.

En 1997 Craig Pollock convenceu á empresa para proporcionar a maior parte do capital para comprar o equipo Tyrrell de Fórmula Un por 30 millóns de £ GB.^[1] Pollock, Adrian Reynard e Rick Gorne foron os socios minoritarios. O acordo anunciouse o 2 de decembro de 1997.^[2] O equipo aínda foi oficialmente coñecido como Tyrrell en 1998, antes de converterse en BAR ao ano seguinte.

Preparacións

O 23 de xullo de 1998 BAR anunciou a firma do campión do mundo Jacques Villeneuve que abandonara Williams cun contrato lucrativo para a tempada 1999.^[3] Pollock dirixira a Villeneuve o longo da súa carreira deportiva. Villeneuve estivo acompañado polo novato na F1 Ricardo Zonta. O chasis do coche foi construído por Reynard Motorsport nunha nova fábrica en Brackley e foi motorizado polos motores Supertec (rebautizado Renault).

Na presentación do seu novo coche, BAR desvelou libreas diferentes para os seus coches; O coche de Villeneuve pintado de branco e vermello a librea de Lucky Strike e Zonta de azul e amarelo a librea de 555. A FIA considera as dobres libreas ilegais baixo as regulacións da F1, que establecen que os coches dun equipo deben levar libreas idénticas. BAR presentou unha denuncia ante a Cámara de Comercio Internacional (segundo o permitido pola normativa da F1) pero á vez presentou unha denuncia ante a Comisión Europea. Pollock foi convocado ao Consello Mundial do Motor para explicar o comportamento do equipo. Evitou unha multa e/ou prohibición cando Pollock aceptou cumprir co proceso de arbitraxe da F1, admitiron que na presentación da queixa á CE os seus avogados actuaran de forma independente e que as declaracións feitas na reclamación non reflectía a súa opinión persoal. Tamén se desculpou ao Consello e reiterou a súa aceptación da autoridade da FIA.^[4] Para evitar a prohibición BAR correu cun lado dos seus coches pintados coas cores de Lucky Strike, e no outro lado o azul e amarelo de 555. BAR volveu a un estilo máis tradicional de librea para a tempada 2000 en diante.

BAR tiña a consigna de "Unha tradición de excelencia", o que fixo rir aos comentaristas xa que o equipo non tiña antecedentes e polo tanto non existía tal tradición en absoluto. Adrian Reynard tamén fixo unha ambiciosa afirmación, que o equipo gañaría unha carreira na súa primeira tempada.^[5]

1999

Nunha primeira tempada desastrosa BAR non puido anotar un só punto no Campionato de Construtores^[6] Villeneuve comezou o ano con 11 retiradas consecutivas, e non puido acabar unha carreira ata o Gran Premio de Bélxica en agosto. Zonta perdeuse tres carreiras debido a unha lesión e só conseguiu unha 8ª posición como mellor resultado. Mika Salo, que ocupou o lugar de Zonta, mentres estaba lesionado, logrou a mellor posición do equipo cun 7º posto.

Grazas ao apoio de BAT, British American Racing beneficiouse dun importante financiamento e un orzamento xeneroso na súa primeira tempada, pero informouse que a metade da tempada, xa gastaran ese orzamento. Un orzamento suficiente para manter na Fórmula 1 a pequenos equipos como Minardi durante varios anos.

2000

Durante a tempada de 1999 BAR anunciou que Honda forneceríalles os motores a partir de 2000. O acordo con Honda non só significaba que fornecerían motores, tamén que o persoal de Honda traballaría co equipo na súa base de Brackley. Honda planeara entrar na Fórmula Un como equipo de fábrica, pero cedeu. Foi a primeira vez que Honda estaba directamente involucrado na Fórmula Un desde 1992. BAR non tiña uso exclusivo dos motores Honda, Jordan Grand Prix tamén usaba unidades Mugen Honda. Ao ano seguinte, Jordan recibiu motores Honda de fábrica, pero os fabricantes de motores non podía fornecer dous equipos sempre. Isto levou a unha batalla entre BAR e Jordan para o uso de motores de Honda no longo prazo.

O coche foi deseñado unha vez máis en colaboración con Adrian Reynard malia que falábase de tensión entre el e o director do equipo Craig Pollock. Na presentación do coche 002 Pollock mesmo describiu a tempada 2000 como a oportunidade de "borrón e conta nova" a raíz da súa mala primeira tempada e admitiu que o equipo cometera moitos erros na súa primeira tempada.

En 2000 o novo BAR motorizado por Honda unha mellora significativa. Demostrouse que era considerablemente máis fiable que no ano anterior, pero o equipo só logrou un 4º posto como mellor posición final e a vitoria que prometeran en 1999 aínda se lles escapou. Ao final da tempada o equipo terminou quinto no Campionato de Construtores. A progresión e mellora do equipo foi suficiente para convencer a Villeneuve a permanecer no equipo.

2001

Villeneuve alcanzou o podio dúas veces en 2001 para BAR, pero nin os seus resultados nin os do seu novo compañeiro de equipo Olivier Panis foron o suficientemente consistentes.

2002

Baixo a presión de British American Tobacco, Pollock renunciou na véspera da presentación do coche de 2002 e foi substituído como director do equipo por David Richards.^[7] A empresa Prodrive de Richards tamén se adxudicou un contrato de xestión de cinco anos para dirixir BAR. BAT e Prodrive tiñan unha relación previa co patrocinio de BAT do equipo Subaru no campionato mundial de rally, dirixido por Prodrive.

2002 foi unha tempada transitoria para BAR. Unha boa parte dos traballadores foron despedidos, mentres que o director técnico Malcolm Oastler e deseñador Andy Green abandonaron. Villeneuve aínda se esforzou para gañar puntos e tamén Panis pero non alcanzaron as expectativas. BAR asinou un acordo para converterse no único equipo de Honda no ano 2003, malia terminar detrás doutro equipo de Honda, Jordan, tanto en 2001 como en 2002.

2003

BAR contratou a Jenson Button para substituír a Panis para a tempada 2003 de Fórmula Un. As negociacións do contrato de Villeneuve con David Richards finalmente acabaron cando foi substituído antes do final da tempada polo piloto xaponés Takuma Sato. Honda tradicionalmente gustou de ter pilotos xaponeses nos seus equipos por razóns de publicidade no país de orixe do fabricante de automóbiles. Jenson Button liderou por primeira vez unha carreira no Gran Premio dos Estados Unidos de 2003. O equipo tivo dificultades debido ao uso de pneumáticos Bridgestone. Na tempada baixa cambiaron de empresa da competencia Michelin.

Apoxeo en 2004

A principios da tempada 2004 de Fórmula Un, o equipo viu unha gran mellora na súa fortuna, Button logrou moitos podios. Tamén logrou a súa primeira pole position, en San Marino. O motor Honda RA004E tiña fama de producir un pouco máis de 960 CV (716 kW; 973 PS) no formato Suzuka Special, e era sen dúbida un dos máis potentes, se non o motor máis potente da Fórmula Un. BAR terminou a tempada en 2ª posición no Campionato de Construtores, superando a todos os equipos agás a Ferrari. Malia isto, se lles escapou a primeira vitoria de BAR.

Durante o transcurso da tempada 2004, unha disputa con Williams F1 ameazaba con eclipsar desempeño na pista de BAR. Ambos equipos crían que tiñan un contrato válido con Button para a tempada 2005. O tema finalmente foi á Xunta de Recoñecemento de Contratos, que fallou a favor de BAR. Button pilotou para BAR en 2005, pero asinou un contrato para unirse a Williams en 2006.

Co aumento das restricións ás empresas tabacaleiras para facer publicidade na Fórmula Un, iniciáronse os rumores de que BAT trataría de vender o equipo. A mediados de novembro de 2004, anunciouse que Honda adquirira o 45% de BAR e como parte do acordo, David Richards saíu para ser substituído por Nick Fry como director do equipo. O contrato de xestión de Prodrive tamén se terminou antes de tempo.

2005: mal comezo e controversia

O inicio da tempada 2005 de Fórmula Un non saíron segundo o planeado para BAR, mentres que loitaron nas carreiras "lonxe de Europa" no inicio da tempada. Xusto cando volvían a ser competitivos, en San Marino, BAR Honda foi descualificado por correr con coches ilegais. A alegación foi que os coches competiran cun peso total por baixo dos 605 kg, o peso mínimo requirido para un coche de Fórmula 1. BAR discutiu isto, dicindo que o motor requiría un mínimo de 6 kg de combustible para traballar e mantelo por encima do peso mínimo. A súa interpretación das regras era que este límite aplicábase só durante a carreira, non durante a verificación técnica posterior á carreira. A FIA, e máis tarde a corte, non estaban de acordo. Ademais da descualificación, o equipo foi suspendido por dúas carreiras, un período que incluía o lucrativo Gran Premio de Mónaco. O equipo inicialmente planeou loitar contra a decisión ante un tribunal civil ordinario, pero máis tarde decidiron aceptar o veredicto. Max Mosley, o presidente da FIA, viu a sanción como moi indulxente; quixera que o equipo fora sancionado para o resto da tempada. Con todo, non foron capaces de probar a intención deliberada de enganar,^[8] como sucedera co predecesor de BAR, Tyrrell, na tempada de 1984.

Cando BAR volveu no Gran Premio de Europa o equipo tivo dificultades para atopar o seu punto. En marcado contraste coa tempada anterior, BAR non puido anotar un só punto ata metade da tempada, no Gran Premio de Francia de 2005. Takuma Sato tivo unha tempada particularmente pobre, anotou un só punto, e consecuentemente o seu contrato non foi renovado por BAR ao final da tempada. Sato foi substituído no novo equipo Honda polo expiloto de Ferrari Rubens Barrichello. Aínda así, o equipo mostrou un desenvolvendo de xeito constante do coche, o que permitiu a Button puntuar en cada unha das últimas 10 carreiras da tempada, que culminou con 2 posicións no podio. A confirmación desta mellora demostrouse nun adiantamento maxistral feito por Jenson Button, superando a Jacques Villeneuve na curva rápida Pouhon en Spa-Francorchamps, baixo a choiva, e pola parte exterior.

A finais de 2005 Honda mercou o 100% de BAR a British American Tobacco, completando a súa ambición de converterse nun equipo de F1 de fábrica. Ademais, o contrato con Williams de Jenson Button foi comprada por 30 millóns US $, e Button asinou un contrato de varios anos con Honda.

Resultados completos na Fórmula Un

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano	Chasis	Motor	Pneu.	Nº	Pilotos	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	Puntos	Pos.
1999	01	Supertec FB01 3.0 V10	B			AUS	BRA	SMR	MON	ESP	CAN	FRA	GBR	AUT	ALE	HUN	BEL	ITA	EUR	MAL	XPN				0	11º
				22	Jacques Villeneuve	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	15	8	10	Ret	9
				23	Ricardo Zonta	Ret	NSC				Ret	9	Ret	15	Ret	13	Ret	Ret	8	Ret	12
				23	Mika Salo			7	Ret	8
2000	002	Honda RA000E 3.0 V10	B			AUS	BRA	SMR	GBR	ESP	EUR	MON	CAN	FRA	AUT	ALE	HUN	BEL	ITA	USA	XPN	MAL			20	5º
				22	Jacques Villeneuve	4	Ret	5	16	Ret	Ret	7	15	4	4	8	12	7	Ret	4	6	5
				23	Ricardo Zonta	6	9	12	Ret	8	Ret	Ret	8	Ret	Ret	Ret	14	12	6	6	9	Ret
2001	003	Honda RA001E 3.0 V10	B			AUS	MAL	BRA	SMR	ESP	AUT	MON	CAN	EUR	FRA	GBR	ALE	HUN	BEL	ITA	USA	XPN			17	6º
				9	Olivier Panis	7	Ret	4	8	7	5	Ret	Ret	Ret	9	Ret	7	Ret	11	9	11	13
				10	Jacques Villeneuve	Ret	Ret	7	Ret	3	8	4	Ret	9	Ret	8	3	9	8	6	Ret	10
2002	004	Honda RA002E 3.0 V10	B			AUS	MAL	BRA	SMR	ESP	AUT	MON	CAN	EUR	GBR	FRA	ALE	HUN	BEL	ITA	USA	XPN			7	8º
				11	Jacques Villeneuve	Ret	8	10	7	7	10	Ret	Ret	12	4	Ret	Ret	Ret	8	9	6	Ret
				12	Olivier Panis	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	8	9	5	Ret	Ret	12	12	6	12	Ret
2003	005	Honda RA003E 3.0 V10	B			AUS	MAL	BRA	SMR	ESP	AUT	MON	CAN	EUR	FRA	GBR	ALE	HUN	ITA	USA	XPN				26	5º
				16	Jacques Villeneuve	9	NTS	6	Ret	Ret	12	Ret	Ret	Ret	9	10	9	Ret	6	Ret
				16	Takuma Sato																6
				17	Jenson Button	10	7	Ret	8	9	4	NTS	Ret	7	Ret	8	8	10	Ret	Ret	4
2004	006	Honda RA004E 3.0 V10	M			AUS	MAL	BHR	SMR	ESP	MON	EUR	CAN	USA	FRA	GBR	ALE	HUN	BEL	ITA	CHN	XPN	BRA		119	2º
				9	Jenson Button	6	3	3	2	8	2	3	3	Ret	5	4	2	5	Ret	3	2	3	Ret
				10	Takuma Sato	9	15	5	16	5	Ret	Ret	Ret	3	Ret	11	8	6	Ret	4	6	4	6
2005	007	Honda RA005E 3.0 V10	M			AUS	MAL	BHR	SMR	ESP	MON	EUR	CAN	USA	FRA	GBR	ALE	HUN	TUR	ITA	BEL	BRA	XPN	CHN	38	6º
				3	Jenson Button	11	Ret	Ret	DSC			10	Ret	NTS	4	5	3	5	5	8	3	7	5	8
				4	Takuma Sato	14		Ret	DSC			12	Ret	NTS	11	16	12	8	9	16	Ret	10	DSC	Ret
				4	Anthony Davidson		Ret

Intento de marca de velocidade

BAR probou un coche BAR-Honda 007 modificado co que tiñan a intención de utilizalo nun intento de establecer a marca de velocidade en terra nunha reunión de coches co regulamento de Fórmula Un da FIA. O equipo tiña como obxectivo os 400 km/h, e planeaban intentar a marca en Bonneville Salt Flats.^[9] O piloto deste proxecto foi Alan van der Merwe. O chasis modificado realizou unha sesión de shakedown na pista longa de 3 km no Aeroporto de Mojave en California, o 5 de novembro de 2005, baixo a supervisión do coordinador de seguridade executivo, Jamie Hardwick. Os catro tempos que aparecen rexistrados nesta proba foron 393 kmh, 405 km/h 410 km/h e 413 km/h. Con todo, estas probas non constituían o propio intento de marca e o anegamento das salinas deron lugar a que se pospuxera o intento. O chasis foi utilizado polo sucesor de BAR, Honda, para establecer unha nova marca o ano seguinte.

Notas

↑ Eason, Kevin (1998-10-27). "Tyrrell prepare to embark on final lap". The Times (Times Newspapers).
↑ Henry, Alan (1997-12-03). "Tyrrell sold off to new team". The Guardian (Guardian Newspapers). p. 27.
↑ Henry, Alan (1998-07-24). "Motor Racing: Villeneuve on his way". The Guardian (Guardian Newspapers). p. 6.
↑ Henry, Alan (1993-03-13). "Motor Sport: New team back tracks". Guardian (Guardian Newspapers). p. 7.
↑ Horton, Roger (24 de febreiro de 1999). "Reflections on BAR: A Tradition Of What?". Atlas F1. Retrieved 21 de marzo de 2016.
↑ Henry, Alan (1999-11-02). "God help Ferrari No.2". Guardian (Guardian Newspapers). p. 8.
↑ Griffiths, John (2001-12-19). "BAT appoints racing team chief". Financial Times. p. 24.
↑ "Appeal submitted by the Fédération Internationale de l’Automobile, on the grounds of Article 185 of the International Sporting Code" (PDF) (Nota de prensa). FIA International Court of Appeal. 4 de maio de 2005. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 1 de outubro de 2012. Consultado o 9 de febreiro de 2014.
↑ "Bonneville400". Arquivado dende o orixinal o 20 November 2005.

Véxase tamén

[1] Eason, Kevin (1998-10-27). "Tyrrell prepare to embark on final lap". The Times (Times Newspapers).

[2] Henry, Alan (1997-12-03). "Tyrrell sold off to new team". The Guardian (Guardian Newspapers). p. 27.

[3] Henry, Alan (1998-07-24). "Motor Racing: Villeneuve on his way". The Guardian (Guardian Newspapers). p. 6.

[4] Henry, Alan (1993-03-13). "Motor Sport: New team back tracks". Guardian (Guardian Newspapers). p. 7.

[5] Horton, Roger (24 de febreiro de 1999). "Reflections on BAR: A Tradition Of What?". Atlas F1. Retrieved 21 de marzo de 2016.

[6] Henry, Alan (1999-11-02). "God help Ferrari No.2". Guardian (Guardian Newspapers). p. 8.

[7] Griffiths, John (2001-12-19). "BAT appoints racing team chief". Financial Times. p. 24.

[8] "Appeal submitted by the Fédération Internationale de l’Automobile, on the grounds of Article 185 of the International Sporting Code" (PDF) (Nota de prensa). FIA International Court of Appeal. 4 de maio de 2005. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 1 de outubro de 2012. Consultado o 9 de febreiro de 2014.

[bonneville-9] "Bonneville400". Arquivado dende o orixinal o 20 November 2005.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]