Alejandro Chao

Alejandro Chao
	;
Biografía
Nacemento	c. 1835 ; Vigo, España
Morte	8 de febreiro de 1894 (58/59 anos); Madrid, España
Lugar de sepultura	cemiterio de San Justo de Madrid
Actividade
Ocupación	xornalista, editor
Familia
Pai	José María Chao Rodríguez
Irmáns	Eduardo Chao
Descrito pola fonte	Ensayo de un catálogo de periodistas españoles del siglo XIX (1903-1904), (sec:Chao (Alejandro), p.99)

Alejandro Chao Fernández, nado en Vigo e finado en Madrid o 8 de febreiro de 1894, foi un xornalista e editor galego.

Traxectoria

Fillo de José María Chao Rodríguez. En 1856 fundou, en colaboración co seu cuñado José Ramón Fernández, o periódico La Oliva. Trasladouse a Cuba en 1859, fixou a súa residencia na Habana en 1864 onde creou un centro de publicacións, que máis tarde se converteu en librería e imprenta. En 1868 fundou, con Francisco de Armas Martínez, a revista El Ateneo. Despois publicou sucesivamente os semanarios El moro Muza, D.Juanípero e Juan Palomo, e o diario político La Legalidad. Tamén exercía de correspondente en Cuba de El Heraldo Gallego.

Creou na Habana a empresa editorial La Propaganda Literaria, na que se editaron obras como Follas novas (1880), de Rosalía de Castro, Aires da miña terra (1880), de Manuel Curros Enríquez, e a curiosa Menestra de tipos populares de Galicia/copiados al natural por F. Guisasola, salpimentada por varios distinguidos escritores del país (Madrid, 1879).^[1] Tamén publicou a Carta geográfica estadística de la isla de Cuba, de González de las Peñas, e outras obras de educación, agricultura, administración e literatura. Contribuíu coa súa axuda económica á impresión da Historia de Galicia de Manuel Murguía. Culminou o seu labor co establecemento dunha sucursal en Madrid para publicar La Ilustración Gallega y Asturiana. Sostivo a revista a pesar do déficit que lle produciu e protexeu a Luís Taboada, a quen nomeou o seu administrador para que puidese vivir en Madrid. Pouco despois, enfermou na Habana e regresou a Madrid, onde morreu en 1894.