Albertus Seba

Albertus Seba

Biografía
Nacemento	12 de maio de 1665 Etzel, Alemaña (en)
Morte	2 de maio de 1736 (70 anos) Ámsterdam, Países Baixos
Actividade
Campo de traballo	Zooloxía
Lugar de traballo	Ámsterdam
Ocupación	escritor, farmacéutico, ornitólogo, zoólogo, farmacólogo
Período de actividade	1680 - 1736
Membro de	Royal Society (1728–) Leopoldina
Premios
membro da Royal Society
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Albertus Seba, nado en Etzel o 2 de maio de 1665 e finado en Ámsterdam o 3 de maio de 1736, foi un farmacéutico holandés, zoólogo, ilustrador científico e dono dunha colección de Ciencias Naturais que acabou distribuída por toda Europa.

Traxectoria

Primeiros anos, formación e inicios profesionais

Haarlemmerstraat 110, con dous unicornios na fachada.

Naceu en Etzel, na Frisia Oriental, fillo dun agricultor. Na escola da vila destacou, aprendeu latín e en 1684 foi a Sande para aprender farmacia. Despois, mudouse a Groninga e traballou sucesivamente en Ámsterdam, Nürnberg e Estrasburgo. En 1697 fixo o traballo de fin de mestrado en Ámsterdam. Casou con Anna Lopes o ano seguinte e a parella tivo dous fillos. En 1700 comprou 2/3 dunha casa no barrio de Haarlem nunha poxa de execución hipotecaria; en 1706 comprou o resto e formou alí 19 alumnos. Ademais das súas actividades como farmacéutico no edificio cos Eenhoorn (unicornios) na fachada, era grosista (comerciante por xunto) de medicamentos.

Elaboración e custodia da colección

Seba era popular entre os mariñeiros e os cirurxiáns. Pedíalles que lle trouxesen cousas que puidese usar ou que lle interesasen, ás veces cando un barco atracaba no Nieuwe Waal, Seba era o primeiro en ver se había algo para el. As plantas e produtos animais exóticos era o que máis procuraba. Así foi como Seba conseguiu a súa colección de aves, cobras, lagartos, insectos e cunchas. En 1711 converteuse en provedor de Pedro o Grande e en 1716, tras unha longa correspondencia, vendeu ao tsar a súa colección de animais en formaldehído, insectos e artigos diversos por 15.000 floríns. A colección, 17 caixas, chegou tres meses despois. O tsar tamén comprou toda a colección ao anatomista e botánico Frederik Ruysch en 1717. Estas dúas coleccións estaban destinadas ao museo máis antigo de Rusia.

A colección foi inicialmente aloxada no seu palacio de verán de San Petersburgo, pero pronto estivo dispoñible un palacio da cidade adecuado, cuxo propietario fora executado. En 1728 rematouse a construción dun predio en San Petersburgo e a colección trasladouse ao primeiro museo construído como tal no mundo. Máis tarde, os animais de Seba aloxáronse nun museo zoolóxico recentemente creado, xusto ao lado.

En 1752 a súa colección foi poxada e distribuída. Os dous últimos volumes do catálogo publicáronse postumamente (1758 e 1765). A parte sobre a pesca preparouna Peter Artedi, que caeu á canle en 1735 despois dunha cea con Seba e afogou.

Episodio da hidra con Linné

Imaxe da hidra de Hamburgo, sacada do Thesaurus de Albertus Seba.

En abril de 1735 Carl von Linné foi aos Países Baixos, con Linné coa idea de conseguir o grao de doutor en medicina na Universidade de Harderwijk. No camiño detivéronse en Hamburgo onde tiveron un encontro co alcalde, quen orgullosamente lles mostrou unha marabilla da natureza que posuía: os restos embalsamados dunha hidra de Lerna de sete cabezas. Linné enseguida viu que era falsa e que se trataba en realidade de mandíbulas e pés de denociñas pegadas a peles de serpes. A procedencia da hidra fixo pensar a Linné que fora fabricada por monxes para representar a besta da Apocalipse. Aínda que isto podía preocupar o alcalde, Linné fixo públicas as súas observacións e o soño do alcalde de vender a hidra por unha suma enorme arruinouse completamente. Tendo medo da súa ira, Linné e Sohlberg marcharon de Hamburgo rapidamente. Albertus Seba debuxou a hidra en diversas versións.

Recoñecemento e anos finais

En 1728 Seba converteuse en membro da Royal Society. Comezou cunha nova colección e preparou unha publicación. Petrus van Musschenbroek e Hieronimus David Gaubius axudárono a catalogar. En 1734 e 1735 publicou en latín os dous primeiros volumes dun catálogo con gravados da súa colección. Linneo visitou o gabinete en 1735 en dous días consecutivos.

Seba tivo problemas nos riles e morreu en 1736. Está enterrado no Westerkerk de Ámsterdam.

Taxón nomeado en honra a Seba

Seba conmemórase nos nomes científicos de dúas especies e unha subespecie de cobras: Ninia sebae, Python sebae e Oxyrhopus petola sebae.

Galería

• 
  Serpes Manballa. Impresión do "Tesauro" de Albertus Seba
• 
  Luras (Xiba). Lámina do "Thesaurus"
• 
  Insectos. Lámina do "Thesaurus"
• 
  Mexillóns dispostos ao estilo barroco. Lámina do "Thesaurus"

• 
  Portada do Thesaurus por Frederik Ruysch (Thesaurus animalium primus); C.Huybrechts (1710)
• 
  Distintas vistas dun ourizo no Thesaurus
• 
  "Ilustración científica" da Hidra de Hamburgo do Thesaurus (1734)

Véxase tamén

Outros artigos

• Carl von Linné
• Taxonomía
• Botánica
• Entomoloxía
• Ilustración científica

Bibliografía

• Driessen-Van het Reve, J. J. (2006) De Kunstkamera van Peter de Grote. De Hollandse inbreng, gereconstrueerd uit brieven van Albert Seba en Johann Daniel Schumacher uit de jaren 1711-1752.

Ligazóns externas

• Páxina web da Koninklijke Bibliotheek sobre o Thesaurus Locupletissimi rerum naturalium thesauri accurata descriptio.
• Libros Taschen: Gabinete de curiosidades naturais con ilustracións de Seba.
• Retrato de Albertus Seba. Arquivado 17 de maio de 2021 en Wayback Machine.
• Jozien J. Driessen-Van het Reve, (2006) A Kunstkamera de Pedro o Grande. A entrada holandesa, reconstruída a partir de cartas de Albert Seba e Johann Daniel Schumacher dos anos 1711-1752.
• Revisión do libro anterior na páxina web do Historisch Huis