Aethelflaed

Aethelflaed

Nome orixinal	(ang) Æthelflæd
Biografía
Nacemento	c. 870
Morte	12 de xuño de 918 (47/48 anos) Tamworth (Mercia)
Lugar de sepultura	St Oswald's Priory, Gloucester (en)
Raíña
Actividade
Ocupación	raíña
Outro
Título	Raíña
Familia	Casa de Wessex
Cónxuxe	Aethelred II de Mercia (886 (Gregoriano)–)
Fillos	Aelfwynn
Pais	Alfredo o Grande   e Elesvita
Irmáns	Elfrida de Wessex Eduardo o Vello Etelverdo (filho de Alfredo) Etelgiva
Descrito pola fonte	Dictionary of National Biography Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Meyers Konversations-Lexikon, 4ª edición (1885–1890)

Aethelflaed de Wessex (Æthelflæd), nada en 869 e finada o 12 de xuño de 918, foi a filla máis vella de Alfredo o Grande e da súa esposa Aethelswitha. Casou con Aethelred II de Mercia, a cuxa morte, gobernou o reino. A Crónica anglosaxoa denomínaa Señora dos mercios.

Mercia e os viquingos

Os viquingos daneses invadiron a maioría dos reinos ingleses durante o século IX. Alfredo o Grande e os seus descendentes reconquistaron os territorios para Wessex a finais do século e comezos do século X.

Como recoñecemento á axuda de Mercia, Alfredo preferiu desposar á súa filla Aethelflaed con Aethelred II, no canto de exercer un dominio directo cunha conquista. Co matrimonio, Aethelred II recibiu o título de ealdorman ou conde de Mercia, ademais dunha certa autonomía.

Dado que o oeste de Mercia nunca estivo baixo control dos daneses, tratábase dunha medida prudente que deu os seus froitos.

Goberno de Mercia

Á morte do seu marido, Aethelflaed gobernou desde 911 até 918, ano en que morreu, construíndo fortificacións e emprendendo expedicións militares. Foi enterrada na igrexa de san Pedro (agora, convento de san Oswald), de Gloucester, cidade que reconstruíra a partir das ruínas romanas.

A herdeira foi a súa filla Aelfwynn, pero debido á correlación de forzas, viuse obrigada a someterse ao seu irmán, o rei Eduardo o Vello de Wessex, cuxos sucesores completaron a unión de Mercia a Wessex, o que resultou ser o principio da Inglaterra unificada.

Véxase tamén

Bibliografía

• Paul Hill.The Age of Athelstan.Templus Publising. 2004. ISBN 0-7524-2566-8
• Anglo-Saxon Chronicle, ed. M. Swanton (Dent, Londres 1997), s.a. 911-918.