Usuario:Sobreira/Mapas
Navegar
editar
|
Procedemento
editar- Cargar imaxe
- Na parroquia meter {{Wikipedia:LicenzaMapaSobreira}} na descrición
- Meter {{SituaciónDaParroquia}} na páxina do artigo
Exemplos de mapas (unha parroquia en Galicia)
editar
| Situacion xeografica | |
|---|---|
 |
|
| Mapa de ubicación en Galiza da parroquia Chandebrito, Petelos de Arriba (Licenza) | |
| |
| A parroquia (en escuro) no concello (en claro) |
| Situacion xeografica | |
|---|---|
| |
|
| Mapa de ubicación en Galiza da parroquia A Devesa, Ribadeo (Licenza) | |
| |
| A parroquia (en escuro) no concello (en claro) |
Outro tipo
editar| Vigo | |
|---|---|
| |
| Significado | |
| Mapa de localización da parroquia central de Vigo, en Galicia | |
| Licenza | |
| Creada por Sobreira por medios semiautomáticos e ofrecida baixo licenza GFDL |
SVG
editar
- España >>
- proba >>
- definitiva en Commons >>
- Modelo
Planos locais
editar
Mapas de santos
editar-
Galicia en parroquias -
San Pedro -
Santo Adrián (todas) -
Santo Adrián -
Santo Adrán -
Santo Adrao
.png)
Mapas de dioceses
editar
Históricos
editarBase para mapas dispoñibles dos pobos prerromanos en Galicia
-
GALLAECIA -
(Astur)
Conventus
-
C. bracarensis -
C. lucensis -
C. asturicensis -
C. cluniensis
Pobos
-
Albioni -
Capori -
Cibarci -
Coelerni -
Grovii -
Lemavi -
Limici -
Nemetati -
Praestamarici -
Praestamarici (erro) -
Quarquerni -
Supertamarici -
Tamagani -
Tiburi
A exotoponimia ou toponimia estranxeira é a toponimia nunha lingua distinta á que orixinou o topónimo. Polo tanto, a exotoponimia do galego nomea as entidades xeográficas de territorios de fala non galega. Como o galego foi a lingua na que se creou o nome das entidades xeográficas de Galicia, os topónimos usados noutras linguas son polo tanto exotopónimos. Polo tanto, as formas La Corogne, La Corunya ou Coruna son exotopónimos.
Polémica en territorios con dúas linguas
editarCiencia ou corpus
editarIgual que acontece coa palabra toponimia, o significante exotoponimia pode expresar dous conceptos distintos:
- a subdisciplina da ciencia toponímica (compendio interdisciplinar onde se conxugan historia da lingua, xeografía e etimoloxía) que investiga, analiza e mesmo propón as formas;
- o conxunto destas formas que expresan entidades xeográficas externas á lingua en cuestión;
A filosofía da ONU quedou plasmada xa nos anos cincuenta nos traballos da súa Comisión de expertos en nomes xeográficos.
En galego
editarCompetencias respecto a toda a toponimia
editarNa Lei de normalización lingüística do ano [[]], o Goberno de Galicia reservouse as competencias respecto a este tema cando afirma no artigo <>:
A estes efectos, creouse no ano [[]] a Comisión de toponimia, un comité de expertos con carácter consultivo, pero non vinculante.
Porén, a Real Academia Galega, como autoridade lingüística, debería poder decidir as formas dos nomes propios referidos a entidades xeográficas que se aplican no galego, obxectivo que está encargado á súa Comisión de onomástica[1]. Este desexo choca coa autoridade legal do Goberno, e en varias ocasións a RAG expresou a súa discrepancia respecto a esta situación[2]. As obras nas que a RAG elaborou un repertorio de formas exotoponímicas autorizadas foron os seguintes:
- Atlas avalados pola RAG: Restrínxese esta circunstancia ó Atlas de Galicia e de España da Editorial Anaya, publicado no ano 1996 e lamentablemente esgotado na actualidade. Aínda que está dispoñible en distintas bibliotecas universitarias, a súa antiga distribución xa hai máis de dez anos dificulta a súa localización;
- Mencións en obras feitas pola RAG: Neste caso trátase das aclaracións do VOLG, pois nas notas presentes en moitos xentilicios aparece a forma do topónimo supostamente prescrita;
- Ditames da RAG: Consiste nas respostas autorizadas deste organismo a consultas de particulares sobre este tema[3].
Corpus impresos
editarA Real Academia Galega acordou informar favorablemente e respaldar como correctas as solucións lingüísticas ofrecidas no Atlas de Galicia e de España do Grupo Anaya, tanto no que se refiere [sic] ó tratamento da toponimia galega, como no que se refiere [sic] á adaptación dos topónimos foráneos á lingua galega
Corpus en liña
editarActualidade
editarA saber
editar- ↑ O Seminario de onomástica encárgase da recompilación de datos do ámbito da onomástica, da súa investigación e da elaboración de informes sobre toponimia e antroponimia, segundo o dito na súa páxina web
- ↑ http://
- ↑ http://
Referencias bibliográficas para exotopónimos
editarcartografizados
editar- Joan Olivar (1996) Atlas de Galicia e do mundo. Vigo: Edicións do Cumio. ISBN 84-8289-045-X (44-90)
- Arturo Revilla Bonnín (1998) Atlas de Galicia. A Coruña: Hércules de Edicións-SITGA. ISBN 84-89468-53-2 (0-21)
- Atlas de Galicia e de España (Anaya, 1996) [avalado pola RAG]
- Atlas básico universal (Sálvora, 1996)
enciclopédicos
editar- DEGU e EGU, Ir Indo Edicións
- Diciopedia do século XXI, Século XXI
listaxes
editar- Benigno Fernández Salgado (1990) Os xentilicios e os topónimos do mundo. Santiago de Compostela: Xunta de Galicia. (col. Normalización Lingüística, Estudios e Traballos Monográficos). ISBN 84-453-0184-5 (from tip to toe)
- Benxamín Dosil López & Xesús Riveiro Costa (1996) Diccionario de ortografía da lingua galega. A Coruña: Fontel.
- Benxamín Dosil (1997) Palabras novas e nomes propios. Santiago de Compostela: Xunta de Galicia (col. Andel). ISBN 84-453-1961-7 (65-72, tirados do anterior)
- Begoña González Rei (2004) Ortografía da lingua galega. A Coruña: Galinova Editorial. ISBN 84-9737-041-4 (511-557)
- Benigno Fernández Salgado (ed.) Zaixega Casás Aguín & Antonio Fernández Salgado & Cristina Fernández Alonso (2004) Dicionario Galaxia de usos e dificultades da lingua galega. Vigo: Editorial Galaxia. ISBN 84-8288-752-1
- Xosé Feixó Cid (2006) Diccionario ortográfico da lingua galega. Vigo: Edicións Xerais de Galicia. ISBN 84-9782-420-2 (499-513)
en liña
editar- Galego en liña, en concreto o libro Dúbidas lingüísticas
- DEGU