Phytophthora

Phytophthora, (do grego phytón, "planta" e phthorá, "destrución"; "destrutor de plantas"), comunmente chamado fitóftora é un xénero de protistas da clase Oomycetes que ocasionan pragas nas plantas. Heinrich Anton de Bary describiunos por vez primeira en 1875.

Patóxenos

As especies de Phytophthora son principalmente patóxenos de dicotiledóneas e son relativamente específicas das plantas que parasitan. Varias especies son patóxenas de plantas de considerábel importancia económica. Phytophthora infestans foi o axente causante do mildio ou podremia da pataqueira que provocou a Gran Fame irlandesa entre 1845 e 1849 e que orixinou a masiva emigración de irlandeses aos Estados Unidos. As doenzas nas plantas orixinadas por este xénero son difíciles de controlar quimicamente, por iso coma estratexia contra elas estase a espallar a cultura de variedades resistentes.

Outras importantes doenzas producidas por Phytophthora son:

• Phytophthora alni – Podremia das raíces nos amieiros.
• Phytophthora cactorum – Podremia das raíces dos rododendros e azaleas.
• Phytophthora cinnamomi – Podremia das raíces en diversas especies ornamentais leñosas tal como, azalea, Chamaecyparis, Forsythia, rododendro, teixos etc.
• Phytophthora fragariae – Podremia vermella nas raíces da amorodeira.
• Phytophthora palmivora – Podremia da noz do coco e da palma de betel.
• Phytophthora ramorum – Infecta a máis de 60 xéneros de plantas. Causa a morte súbita do carballo.
• Phytophthora quercina – Morte en carballos.
• Phytophthora sojae – Podremia das raíces na soia.

Semellanza cos fungos

Phytophthora é referido algunhas veces coma un organismo fúnxico mais está clasificado entre os protistas no grupo denominado Oomicetes). Este é un bo exemplo da evolución converxente: Phytophthora é morfoloxicamente moi semellante aos fungos verdadeiros (Fungi) malia teren evolucionado bioloxicamente de xeito diferente. En contra dos fungos verdadeiros, os Oomicetes están máis relacionados coas plantas que cos animais. Mentres as paredes celulares dos fungos están principalmente compostas de quitina, as paredes celulares dos Oomicetes estano de celulosa. Os niveis de ploidía e os ciclos bioquímicos tamén son distintos entre estes dous grupos.

Bioloxía

O ciclo vital de Phytophthora.

Formacións reprodutivas en Phytophthora: A: Esporanxio. B: Zoóspora. C: Clamidóspora. D: Oóspora.

As fitóftoras pódense reproducir sexual ou asexualmente. As oósporas son formacións reprodutivas do tipo sexual. En moitas especies, as estruturas sexuais nunca foron olladas ou só foron en emparellamentos de laboratorio. Nas especies homotálicas (autofértiles), as estruturas sexuais prodúcense nun único cultivo. Nas especies heterotáicas, as cepas de apareamento desígnanse como A1 e A2. Durante o acoplamento, os anteridios introducen os gametos na oogonia, xa sexa pola introdución da oogonia no anteridio (anfixina), xa for polo achegamento do anteridio á metade proximal (inferior) da oogonia (paraxina) e a unión produce oósporas. Ao igual que os animais, mais non coma na maioría de fungos verdadeiros, a meiose é gamética e os núcleos somáticos son diploides.

Os órganos de reprodución asexual comprenden os esporanxios, zoósporas e clamidosporas. As clamidosporas son xeralmente esféricas e pigmentadas e poden ter unha parede celular grosa, que actúa coma unha estrutura da supervivencia. Os esporanxios poden ficar nas hifas (non caducos) ou ser propagados de xeito doado polo vento ou a auga (caducous), actuando coma estruturas de dispersión. Os esporanxios tamén poden ceibaren zoósporas, que presentan dous flaxelos disimilares que usan para nadar cara a unha planta hóspede.

Notas

• Lucas, J.A. et al. (eds.) (1991) Phytophthora baseado nun simposio celebrado en Trinity College, Dublín, Irlanda, en setembro de 1989. British Mycological Society, Cambridge University Press, Cambridge, Reino Unido, ISBN 0-521-40080-5;
• Erwin, Donald C. e Ribeiro, Olaf K. (1966) Phytophthora Diseases Worldwide American Phytopathological Society Press, St. Paul, Minnesota, ISBN 0-89054-212-0
• Erwin, Donald C. (1983) Phytophthora: its biology, taxonomy, ecology, and pathology American Phytopathological Society Press, St. Paul, Minnesota, ISBN 0-89054-050-0

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Goodwin, Stephen B. (Xaneiro 2001) "Phytophthora Bibliography" Purdue University
• Abbey, Tim (2005) "Phytophthora Dieback and Root Rot" College of Agriculture and Natural Resources, Universidade de Connecticut