Pedro IV de Aragón
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde novembro de 2013.) |
Pedro IV de Aragón, nado en Balaguer o 5 de setembro de 1319 e finado en Barcelona o 5 de xaneiro de 1387, alcumado o Cerimonioso (en catalán: el Cerimoniós) ou El del Punyalet ("un dos poucos con puñal"), foi rei de Aragón, rei de Sardeña e Córsega (como Pedro I), rei de Valencia (como Pedro II), e Conde de Barcelona (e no resto do Principado de Cataluña como Pedro III), de 1336 até á súa morte. Foi deposto por Xaime III de Mallorca e fíxose rei de Mallorca en 1344. O seu reinado foi estivo marcado polas tentativas de reforzar a unión da coroa de Aragón, con constantes revoltas e guerras co estranxeiro, en Sardeña, Sicilia, no Mezzogiorno, en Grecia, e nas Baleares. A súa guerra en Grecia fíxoo "Duque de Atenas e de Neopatria", en 1381.
Casamento e fillos
editarEn 1338, casou con María de Navarra (1329-1347), filla de Xoán II de Navarra. Ela deulle dúas fillas:
- Costanza de Aragón (1343-1363), que casou con Frederico III de Sicilia
- Xoana, Condesa de Empuries (1346)
En 1347, casou con Lionor de Portugal (1328-1348), filla de Afonso IV de Portugal. Ela morreu un ano despois de peste negra.
O seu terceiro casamento foi con Lionor de Sicilia (1325-1375), filla de Pedro II de Sicilia, coa que tivo catro fillos:
- Xoán I de Aragón.
- Martiño I de Aragón.
- Lionor de Aragón, que casou con Xoán I de Castela e foi a nai de Fernando I de Aragón.
- Afonso (morreu mozo).
O seu último casamento, en 1377, foi con Sibila de Fortià, que lle deu unha filla:
- Isabel (1376-1424), que casou co seu curmán Xaime, conde de Urgell.
Véxase tamén
editar| A Galifontes posúe textos orixinais acerca de: Pedro IV, en latín |