Oxíxeno líquido

O oxíxeno ou osíxeno líquido, abreviado a miúdo como LOX, LOx ou Lox, é a forma líquida do oxíxeno molecular. Foi usado como oxidante no primeiro foguete propulsado por propelente líquido en 1926, inventado por Robert H. Goddard^[1].

Propiedades físicas

O oxíxeno líquido ten unha cor azul clara e é moi paramagnético: pode quedar suspendido entre os polos dun imán o suficientemente intenso^[2]. O oxíxeno líquido ten unha densidade de 1,141 kg/l, un pouco máis denso que a auga, e é crioxénico, cun punto de conxelación de 54,36 K (-182,96 °C) a unha presión de 1 bar. Ten unha taxa de expansión de 1:861 baixo unha presión de 1 atmosfera e 20 °C^[3]^[4], polo que se usa nalgunhas aeronaves comerciais e militares como fonte transportable de oxíxeno respirable.

Dada a súa natureza crioxénica, o oxíxeno líquido pode debilitar os materias que toca. Tamén é un axente moi oxidante: a materia orgánica arde rápida e enerxeticamente en oxíxeno líquido. Ademais, materiais como o carbón, completamente submerxidos en LOX, poden detonar de maneira impredecible.^[5]

Usos

Comercialmente o oxíxeno líquido clasifícase como un gas industrial e úsase en multitude de aplicacións industriais e médicas. Obtense do oxíxeno que se atopa no aire mediante destilación fraccionada en plantas de separación crioxénica de aire.

Propelente para foguetes

O oxíxeno líquido é o oxidante líquido crioxénico máis común para uso en foguetes espaciais, usado normalmente en combinación con hidróxeno líquido, queroseno ou metano.^[6]

O oxíxeno líquido foi usado no primeiro foguete propulsado por propelentes líquidos, así como nos mísiles V-2 alemás usados na segunda guerra mundial. Nos anos 1950, durante a Guerra fría tanto os Estados Unidos como a Unión Soviética usárono nos seus foguetes Atlas, Redstone e R-7. Posteriormente, nos anos 1960 e 1970, seguiuse usando nos foguetes Saturno V do programa Apollo e nos transbordadores espaciais, ata hoxe en día.

Notas

↑ "First liquid-fueled rocket". HISTORY (en inglés). Consultado o 2019-03-16.
↑ Moore, John W.; Stanitski, Conrad L.; Jurs, Peter C. (21 de xaneiro de 2009). Principles of Chemistry: The Molecular Science. Cengage Learning. pp. 297–. ISBN 978-0-495-39079-4. Consultado o 3 de abril de 2011.
↑ Cryogenic Safety. chemistry.ohio-state.edu.
↑ Characteristics. Arquivado 2012-02-18 en Wayback Machine.. Lindecanada.com. Consultado o 22 de xullo de 2012.
↑ "Liquid Oxygen Receipt, Handling, Storage and Disposal". USAF Training Film.
↑ Belluscio, Alejandro G. (7 de marzo de 2014). "SpaceX advances drive for Mars rocket via Raptor power". NASAspaceflight.com. Consultado o 13 de marzo de 2014.

Véxase tamén

Outros artigos

Foguete

[1] "First liquid-fueled rocket". HISTORY (en inglés). Consultado o 2019-03-16.

[2] Moore, John W.; Stanitski, Conrad L.; Jurs, Peter C. (21 de xaneiro de 2009). Principles of Chemistry: The Molecular Science. Cengage Learning. pp. 297–. ISBN 978-0-495-39079-4. Consultado o 3 de abril de 2011.

[3] Cryogenic Safety. chemistry.ohio-state.edu.

[4] Characteristics. Arquivado 2012-02-18 en Wayback Machine.. Lindecanada.com. Consultado o 22 de xullo de 2012.

[5] "Liquid Oxygen Receipt, Handling, Storage and Disposal". USAF Training Film.

[nsf20140307-6] Belluscio, Alejandro G. (7 de marzo de 2014). "SpaceX advances drive for Mars rocket via Raptor power". NASAspaceflight.com. Consultado o 13 de marzo de 2014.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]