Mundial de Fútbol de 2010 - Final

A final do Mundial de Fútbol de Suráfrica 2010 foi un partido de fútbol disputado o 11 de xullo de 2010 no Estadio Soccer City de Xohanesburgo que determinou o campión do mundo de fútbol do mundial de 2010. Xogouse entre as seleccións dos Países Baixos e España, resultando vencedora esta última por 0-1, cun gol de Andrés Iniesta a catro minutos do final da prórroga. O partido destacou polo seu infrecuente número de cartóns amarelos, a meirande parte producidos polos neerlandeses, que foron criticados polos seu xogo sucio.

Final FIFA World Cup 2010

Evento	Mundial de Fútbol Suráfrica 2010
Países Baixos España 0 1
Data	11 de xullo de 2010
Estadio	Soccer City, Xohanesburgo
Asistencia	84.490 espectadores
Árbitro	Howard Webb (Inglaterra)
Destacado	Andrés Iniesta (España)

Ambos equipos participantes, Países Baixos e España, competían por acadar o seu primeiro título de campión do mundo, xa que a selección neerlandesa xogara anteriormente sen éxito as finais de 1974 e 1978 e a española nunca conseguira chegar a unha, sendo o seu mellor posto até ese intre o cuarto acadado no mundial de Brasil 1950 the Netherlands and Spain were attempting to win their first FIFA World Cup. Esta final foi a segunda consecutiva que enfrontaba a equipos europeos e a primeira vez que un equipo dese continente a gañaba fóra do mesmo.

Finalistas

Antes deste partido, os Países Baixos e España nunca se atoparan na fase final dun Mundial ou dunha Eurocopa, os dous grandes torneos internacionais con participación de equipos europeos. A nivel global os dous equipos enfrontáronse en nove ocasiones dende 1920, gañando catro veces cada un e empatando unha vez. Estes partidos correspondían xa sexa a amigables, eliminatorias de clasificación para a Eurocopa e un encontro durante os Xogos Olímpicos de Atenas 1920.

Antes da celebración desta final, ningún dos dous equipos gañara o título de campión do mundo anteriormente. Os Países Baixos foran subcampións dúas veces antes, perdendo 2-1 ante Alemaña Occidental en 1974, e 3-1 ante selección da Arxentina en 1978. Con respecto a España, antes desta cita o seu mellor posto nun mundial fora o cuarto, acadado en 1950, cando o campión se decidiu cunha liguiña de catro equipos, e os cuartos de final en 1934, 1986, 1994 e 2002. Así, España, converteuse na duodécima selección diferente en xogar unha final da Copa do Mundo, e o equipo novo dende Francia en 1998. Despois do encontro, os Países Baixos xogaron a súa terceira final sen coñecer a vitoria, superando a marca que compartira con Hungría e Checoslovaquia. Con todo, en termos xerais de derrotas en finais, Alemaña é o líder con catro derrotas. Tamén destacar que despois do encontro, España converteuse na oitava selección en gañar o Mundial, uníndose a Inglaterra e a Francia, como equipos que a gañaron unha soa vez.

Antes do partido España tiña unha cualificación Elo de 2111 puntos e os Países Baixos de 2100 puntos. Así, a combinación dos puntos dous finalistas acadaba 4.211 puntos, sendo o número máis alto acadado xamais nun partido de fútbol da historia, superando a marca anterior de 4.161 puntos combinados na final do Mundial de Suíza 1954 entre Hungría e Alemaña Occidental.

Novos rexistros

Esta foi a primeira dende a final de 1978, cando Arxentina derrotou aos Países Baixos, na que ningún dos finalistas gañara anteriormente a Copa do Mundo. Foi ademais a primeira final na que non xogou polo un menos un destes equipos: o Brasil, Italia, Alemaña e a Arxentina; sendo estes historicamente os catro mellores equipos en canto a aparicións en finais de mundiais. Tamén por primeira vez na historia dos mundiais, ningún dos equipos que disputou a final da anterior edición pasou da fase de grupos. O vixente campión, Italia, e o subcampión, Francia, ocuparon as últimas prazas dos seus grupos, o F e o A, respectivamente. Ademais foi a segunda final consecutiva sen participación de Alemaña ou Brasil, e a terceira vez dende 1954 e 1978.

Con dous finalistas europeos, esta foi a primeira vez que un equipo europeo gaña a Copa do Mundo fóra do seu continente. Ademais este título supuxo o décimo dun equipo europeo, superando aos nove títulos de Suramérica. Ademais esta foi a segunda vez que dous equipos europeos conseguen o título de xeito consecutivo, sendo a outra vez cando Italia venceu en 1934 e 1938. Tamén este partido supuxo o maior rexistro de cartóns amarelos mostrados nunha final de mundial con catorce.

Con respecto á selección vencedora, España, foi a campioa até o momento que venceu logrando meter menos goles, con oito. A marca anterior estaba en posesión do Brasil en 1994, Inglaterra en 1966 e Italia en 1934 con once goles. Con todo, a selección española foi o campión menos goleado ao recibir tan só dous goles, rexistro compartido con Italia en 2006 e Francia en 1998. Ademais foi a única selección en conseguir o título sen recibir nin un só gol na fase eliminatoria. Ademais España foi tamén a primeira selección en gañar o mundial tras perder o primeiro partido do torneo.

Esta final foi a sexta na que se tivo que disputar unha prórroga (anteriormente 1934, 1966, 1978, 1994 e 2006), e a cuarta que se decidiu neste período (xunto coa de 1934, 1966 e 1978), dúas das cales perdidas polos Países Baixos. Ademais esta foi a primeira vez dende 1974 (con Alemaña Occidental) que a actual campioa de Europa gaña o Mundial. Como dato curioso esta foi a segunda vez que un equipo gaña o mundial co seu equipamento suplente, sendo a primeira en 1966 con Inglaterra.

Camiño á final

España entrou na Copa do Mundo de 2010 como campioa de Europa, tras gañar a UEFA Euro 2008, e, como os posuidores do mellor rexistro de invatibilidade na historia do fútbol internacional, permanecendo invicta en trinta e cinco encontros consecutivos entre 2007 de 2009. Os Países Baixos entraron na Copa do Mundo tras gañar os oito partidos do seu grupo clasificación.

Unha vez na fase final final do mundial, os Países Baixos acadaron os oitavos de final como gañadores da Grupo E, con tres vitorias en tres partidos fronte a Dinamarca, o Xapón e o Camerún, concedendo ademais tan só un gol. Nos oitavos de final, derrotou á debutante Eslovaquia, a pentacampioa Brasil e ao Uruguai. Antes da final os Países Baixos levaban vinte e cinco partido sen coñecer a derrota.

No Grupo H, España recuperouse da derrota ante Suíza no seu primeiro partido para vencer a Honduras e logo Chile, acabando primeiros de grupo. Nos oitavos de final, eliminaron á selección de Portugal, á debutante nos cuartos de final Paraguai, e aos tricampións de Alemaña nas semifinais. Ese último encontro foi unha repetición da final da Eurocopa de 2008, vencendo de novo España por 1-0 aos que foran até ese intre o equipo máximo goleador do torneo.

Nos seis partidos que ambos equipos xogaron até chegar á final en Suráfrica, os Países Baixos marcaran un total de doce goles a favor e cinco en contra, mentres que España marcara sete e concedera dous. Ao entrar na final, o neerlandés Wesley Sneijder e o español David Villa estaban empatados como os máximos goleadores do torneo con cinco tantos cada un; Arjen Robben dos Países Baixos, con dous era o único outro xogador dos equipos dos finalistas con máis dun gol no torneo.

Países Baixos		Rolda	España
Rival	Resultado	Fase de grupos	Rival	Resultado
Dinamarca	2 – 0	Partido 1	Suíza	0 – 1
Xapón	1 – 0	Partido 2	Honduras	2 – 0
Camerún	2 – 1	Partido 3	Chile	2 – 1
Equipo P V E D GF GC DG Pts Países Baixos 3 3 0 0 5 1 4 9 Xapón 3 2 0 1 4 2 2 6 Dinamarca 3 1 0 2 3 6 −3 3 Camerún 3 0 0 3 2 5 −3 0		Clasificación final	Equipo P V E D GF GC DG Pts España 3 2 0 1 4 2 2 6 Chile 3 2 0 1 3 2 1 6 Suíza 3 1 1 1 1 1 0 4 Honduras 3 0 1 2 0 3 −3 1
Rival	Resultado	Fase final	Rival	Resultado
Eslovaquia	2 – 1	Oitavos	Portugal	1 – 0
Brasil	2 – 1	Cuartos	Paraguai	1 – 0
Uruguai	3 – 2	Semifinais	Alemaña	1 – 0

Ficha do encontro

Países Baixos	0 - 1	España	11 de xullo de 2010, 20:30 – Estadio Soccer City, Xohanesburgo Asistencia: 84.490 Árbitro: Howard Webb (Inglaterra)
	Informe	Iniesta  116'

Países Baixos

España

PAÍSES BAIXOS: PO 1 Maarten Stekelenburg DF 2 Gregory van der Wiel    111' DF 3 John Heitinga    57', 109' DF 4 Joris Mathijsen    117' DF 5 Giovanni van Bronckhorst (c)    54' 105' ME 6 Mark van Bommel    22' ME 8 Nigel de Jong    28' 99' ME 11 Arjen Robben    84' ME 10 Wesley Sneijder ME 7 Dirk Kuyt 71' DI 9 Robin van Persie    15' Substitucións: DF 15 Edson Braafheid 105' ME 17 Eljero Elia 71' ME 23 Rafael van der Vaart 99' Adestrador: Bert van Marwijk

ESPAÑA: PO 1 Iker Casillas (c) DF 3 Gerard Piqué DF 5 Carles Puyol 16' ME 6 Andrés Iniesta 118' DI 7 David Villa 106' ME 8 Xavi 120 1' DF 11 Joan Capdevila 67' ME 14 Xabi Alonso 87' DF 15 Sergio Ramos 23' ME 16 Sergio Busquets ME 18 Pedro Rodríguez 60' Substitucións: DI 9 Fernando Torres 106' ME 10 Cesc Fàbregas 87' ME 22 Jesús Navas 60' Adestrador: Vicente del Bosque

Xogador da final: Andrés Iniesta Árbitros asistentes: Darren Cann (Inglaterra) Mike Mullarkey (Inglaterra) Cuarto árbitro: Yuichi Nishimura (Xapón) Quinto árbitro: Toru Sagara (Xapón)

Estatísticas

Global

	Países Baixos	España
Goles marcados	0	1
Disparos	13	18
Tiros a porta	5	8
Posesión do balón	43%	57%
Lanzamentos de corner	6	8
Faltas cometidas	28	18
Foras de xogo	7	6
Cartón amarelo	8	5
Dobre amoestación	1	0
Cartón vermello	0	0

• FIFA.com – Países Baixos-España – Resumo Arquivado 03 de abril de 2015 en Wayback Machine.
• FIFA.com – Partido 64 – Final 11 de xullo – Estatísticas ao final Arquivado 14 de xullo de 2010 en Wayback Machine.

Véxase tamén

Outros artigos

• Copa Mundial de Fútbol de 2010
• Fase final da Copa Mundial de Fútbol de 2010

Ligazóns externas

• Sitio web da FIFAArquivado 11 de maio de 2013 en Wayback Machine.
• Regulamento oficial da Copa Mundial da FIFA Suráfrica 2010 Arquivado 23 de outubro de 2013 en Wayback Machine.