Mary Pickford
Gladys Louise Smith, nada en Toronto (Canadá) o 8 de abril de 1892 e finada en Santa Monica (California) o 29 de maio de 1979, foi unha actriz, produtora e empresaria canadense máis coñecida como Mary Pickford. Traballou en Hollywood, gañadora do Óscar á mellor actriz en 1929 polo filme Coquette e foi unha das fundadoras de United Artists, con David Wark Griffith, Charlie Chaplin e Douglas Fairbanks.
.jpg)
Foi unha das máximas figuras do cine mudo durante o período 1915-1925 como intérprete dun tipo popular de inxenua romántica e así chegou a ser a actriz máis poderosa e mellor paga nesa época. Entre o público estadounidense coñecérona como 'pequena Mary', 'a moza do cabelo dourado' e a orixinal 'noiva de América'.
Traxectoria
editarChamada en realidade Gladys Marie Smith, naceu en Toronto, Canadá, era filla de Charlotte e John Charles Smith, o seu pai sufría de alcoholismo e faleceu cando Gladys contaba apenas seis anos, deixando á familia, na cal se incluían dous fillos máis, Lottie e Jack (irmáns máis novos de Gladys) nunha situación precaria que fixo á súa nai, por consello dunha compañeira de traballo, introducilos no mundo do teatro. Pronto, a pequena Gladys converteuse en todo un éxito, baixo o nome de Baby Gladys.
Mary Pickford desenvolveu de xeito temperán unha personalidade bipolar, arriscada e depresiva obsesionada pola morte do seu pai. Isto afectaríalle toda a vida.
Aos quince anos, a moza viaxou soa a Nova York para pedir traballo a David Belasco, produtor de exitosas obras en Broadway, e conseguiuno. Era o verán de 1907 cando, xunto con Belasco, decidiu cambiar o seu nome ao de Mary Pickford para o seu traballo teatral, pero pronto descubriu o cine. Curiosa pola nova arte, foi contratada polos Estudos Biograph, o estudo de David Wark Griffith, e debutó na película de 1909 The Violin Maker of Cremona.
Adicionalmente fixo diversos curtos, en moitos dos cales compartía protagonismo con Owen Moore. Foi este o seu primeiro marido, en 1911, cando casaron en segredo.
Ambiciosa, pronto empezou a gañar fama e a esixir que o seu nome aparecese en pantalla. Xa en 1914 cobraba máis de 100,000 dólares anuais, e en 1915 tiña a súa propia produtora a Mary Pickford Famous Players Company.
O inicial coqueteo co cine mentres traballaba con Belasco foi investíndose, e en poucos anos Mary converteuse na noiva de América, e na primeira actriz con fans ao longo de todo o mundo, grazas aos seus papeis como pícara pobre de graciosos rizos -aparentaba menos idade da que en realidade tiña-.
A pobre pícara rica (The Poor Little Rich Girl) e Rebecca a da granxa do sol (Rebecca of Sunnybrook Farm) foron os seus primeiros éxitos como longametraxes, en 1917.
O 17 de abril de 1919, Mary Pickford, xunto con Charles Chaplin, D.W. Griffith e a súa futura parella Douglas Fairbanks, fundaban a United Artists, asociación de artistas que perdura hoxe en día.
Foi por esta época cando se namorou de Douglas Fairbanks, exitoso actor famoso polos seus papeis de galán exótico, casado e cunha filla, causando a súa relación verdadeiro impacto na opinión pública, e casaron o 28 de marzo de 1920 tras conseguir respectivos divorcios.
Os seus éxitos máis clamorosos foron Daddy Long Legs ("Papaiño Pernas Longas") e Heart Ou'the Hills ("Almas do Cume"), en 1919, Suds, en 1920, Through the Back Door ("Pola Porta de Servizo") e Little Lord Fauntleroy ("O Pequeno Lord Fauntleroy"), en 1921, e Tess of the Storm Country "Tess no País das Tempestades", en 1922.
O tipo de personaxe que creou, firmemente ancorado no melodrama vitoriano, resulta totalmente alleo á sensibilidade do espectador actual, pero no seu momento gañou o favor dun público neófito e basicamente rural ao combinar a identificación das mulleres cun personaxe en que o idealismo se aliaba co valor e o atractivo dos homes cara a esa rexión intermedia entre a infancia asexuada e a rolliza feminidade que constituíu un prototipo erótico de principios de século.
En 1923 os seus ingresos elevábanse por encima do millón de dólares anuais, que para a época era unha cifra sideral. O seu poder era absoluto, controlando ata o último detalle das súas películas concibidos como vehículos para ela e contratando ao máis soado director alemán, Ernst Lubitsch, para que a dirixise na película "Rosita" en 1923.
Mary Pickford e Douglas Faibanks formaron a parella máis famosa do seu tempo, aínda que só apareceron xuntos nunha película: The Taming of the Shrew, en 1929.
A carreira de ambos seguiu sendo meteórica, aínda que os problemas mentais de Mary empezaban a ser coñecidos por todo Hollywood, sobre todo cando en 1928 morreu Charlotte, a nai da actriz, que a sumiu nun estado de depresión.
Logo da morte da nai desta, Mary decidiu abandonar os seus papeis de orfa pobre, cortou os seus rizos e estivo un ano sen traballar, o primeiro de toda a súa carreira. A súa seguinte película, Coquette en 1929, foi a primeira película sonora e un cambio radical no seu traballo. Grazas a ela, conseguiu o segundo Premio Óscar desde a súa fundación, outorgado na historia das películas sonoras á Mellor Actriz.
Con esta película, paradoxalmente provocoulle un rápido descenso na súa popularidade ao revelar as súas limitacións como actriz e probar que os seus admiradores non estaban dispostos a aceptar unha evolución do seu personaxe de vítima inxenua cara a caracteres máis adultos.
Posteriormente só traballou noutras tres películas sonoras sendo a última Secrets en 1933.
O seu matrimonio con Douglas Fairbanks esborrallabase ata que finalmente se divorciaron no ano de 1936.
Foi ademais amante de Ernst Udet, famoso piloto alemán, as da primeira guerra mundial e deseñador de avións.
Debido á morte do seu irmán Jack Pickford e á da súa nai, crearan nela un estado de depresión absoluta, aumentada coa dramática morte da súa outra irmá en 1936.
Ela mesma foi perfectamente consciente da caducidade da súa imaxe e da súa posición única e irrepetible como pináculo de toda unha industria en consolidación, someténdose a un retiro só comparable co da actriz Greta Garbo.
Cada vez máis recluída na súa mansión, e tras de 200 películas, consagrouse á produción, primeiro como vicepresidenta da United Artists e logo como produtora independente ata 1956, pero xamais volveu actuar en ningunha outra.
O 24 de xuño de 1937 casou con Charles Rogers, doce anos menor e con quen adoptaría, en 1943, dous nenos: Ronald e Roxanne.
Desde 1965, tras asistir á homenaxe que lle tributou a Cinemateca Francesa viviu recluída co seu marido e fillos en Pickfair, a famosa mansión de Beverly Hills que debe o seu nome á contracción dos apelidos Pickford e Fairbanks, recibindo tan só moi contadas visitas dos seus amigos. Desta mansión apenas saíra nos últimos anos, recluíndose principalmente no seu dormitorio.
Ata chegou a pretender que se destruísen todas as súas películas.
Do anterior, ela mencionou o seguinte:
"Polo mesmo que deixei o cine, para que non me sucedese como a Chaplin, que ao prescindir do seu personaxe de vagabundo este volveuse contra el e matouno, quero agora desprenderme dunhas películas que xa cumpriron a súa función. O tempo pasa, e o público compararame coas actrices modernas, e quero evitar que isto ocorra".
Con todo, tal destrución non tivo lugar. A Mary Pickford Foundation investiu ao redor de 200,000 dólares en recuperar e restaurar negativos e efectuar copias de 29 longametraxes e 28 curtametraxes, mentres a Biblioteca do Congreso dos Estados Unidos recibía a doazón de 51 curtametraxes.
En 1976 outorgóuselle un Premio Óscar especial "pola súa contribución á industria do cine".
O 29 de maio de 1979 faleceu de hemorraxia cerebral nunha habitación do Hospital de Santa Monica, aos 87 anos, logo de caer no alcoholismo e vivir durante décadas en total reclusión.
Presenza en festivais de cine
editar
En marzo de 1954, Mary Pickford concorre ao primeiro Festival Internacional de Cine de Mar del Plata (realizado no impoñente "Hotel Provincial" - Mar del Plata, Arxentina), constituíndose nunha das figuras de maior popularidade e recibindo numerosas expresións de agarimo por parte do público e colegas.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Mary Pickford  |