Música impresionista

O Impresionismo musical é un movemento musical xurdido a finais do século XIX e comezos do XX sobre todo na música francesa, coa necesidade dos compositores de probar novas combinacións de instrumentos para conseguir unha maior riqueza tímbrica. No Impresionismo musical dáse moita importancia aos timbres, cos que se conseguen diferentes efectos. Tamén se caracteriza porque os tempos non son liñais senón que se executan en sucesión de impresións. Relaciónase deste xeito co Impresionismo pictórico, que conseguía as imaxes mediante pequenas pinceladas de cor. Dous dos principais compositores deste movemento son Claude Debussy e Maurice Ravel.

Vaslav Nijinsky bailando Preludio á sesta dun fauno, debuxo de Léon Bakst

Impresionismo musical en Francia

O impresionismo musical foi encabezado polo compositor francés Claude Debussy. O movemento, influído polos pintores impresionistas franceses e pola poesía de Paul Verlaine, Charles Baudelaire e Stéphane Mallarmé, acentúa a cor tímbrica e o humor no canto de estruturas formais como a sonata e a sinfonía. Debussy, que tamén era crítico musical, enfocou o impresionismo como reacción tanto ao interese formal do clasicismo de compositores como Wolfgang Amadeus Mozart ou Ludwig van Beethoven e a vehemencia emocional do romanticismo en compositores como Robert Schumann e Franz Schubert. Para a consecución deste fin Debussy combinou elementos innovadores e tradicionais. Por unha banda, utilizou a escala de tons enteiros e intervalos complexos que ata ese momento non se empregaran, dende a novena en diante. Tamén recorreu aos intervalos de cuartas e quinta paralelas propios da música medieval. Estes recursos técnicos aparecen no cedo poema sinfónico Preludio á sesta dun fauno (no orixinal: Prélude à l'après-midi d'un faune) de 1894, baseado nun poema de Mallarmé. A extensa obra pianística de Debussy requiriu novas técnicas interpretativas, que incluían un xeneroso pero sensible uso dos pedais para crear un torrente indiferenciado de son.

A música impresionista francesa continuou a súa evolución na obra de Maurice Ravel. Outros compositores desta escola en Francia foron Paul Dukas, Albert Roussel, Charles Koechlin, Alexis Roland-Manuel, André Caplet e Florent Schmitt.

Ao comezo da primeira guerra mundial en 1914 o gran refinamiento, así como as limitacións técnicas do impresionismo musical, provocaron críticas adversas de compositores e críticos. Un novo grupo de compositores franceses antirrománticos, Les Six (Os Seis), influídos por Erik Satie, satirizaron e rexeitaron o que consideraban excesos desta corrente. O impresionismo, concibido por Debussy, como tendencia contraria ao romanticismo, foi visto como a fase final da música romántica.

Impresionismo musical en Europa

Influído pola personalidade de Debussy e intimamente vencellado ao modernismo, o impresionismo musical estendeuse por Europa cara á Anos 1920|segunda década do século XX. Algúns compositores europeos víronse influenciados polo impresionismo, como Frederick Delius e Cyril Scott no Reino Unido, Ottorino Respighi en Italia e Manuel de Falla (Falla viviu en París de 1909 a 1914) e Federico Mompou en España, que seguiron certos trazos do estilo de Debussy.

Principais obras impresionistas

Claude Debussy, principal expoñente do impresionismo musical

• Claude Debussy (1862-1918)
  • Prélude à l'après-midi d'un faune (Preludio á sesta dun fauno) (1894)
  • Pelléas et Mélisande (Pelexas e Melisandra) (1903)
  • A Mer (O mar) (1905)
• Manuel de Falla (1876-1946)
  • Siete canciones populares españolas (Sete cancións populares españolas) (1914)
  • Noches en los jardines de España (Noites nos xardíns de España) (1909-1915)
• Maurice Ravel (1875-1937)
  • Jeux d'eau (Xogos de auga) (1901)
  • Daphnis et Chloé (Dafnis e Cloe) (1912)
• Ottorino Respighi (1879-1936)
  • I pini dei Roma (Os piñeiros de Roma) (1924), usada na banda sonora de Fantasía 2000.
• Albert Roussel (1869-1937)
  • Evocations (Evocacións) (1910-1911)
  • Le Festin de l'araignée (O festín da araña) (1912)
  • Bacchus et Ariane (Baco e Ariadna) (1930)
• Paul Dukas (1865-1935)
  • L'Apprenti sorcier (O aprendiz de meigo) (1897), soado grazas á película animada Fantasia.
  • Ariane et Barbe-Bleue (Ariadna e Barbazul) (1907)

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Impresionismo musical: introdución e autores