Imre Lakatos

Imre Lakatos, nado en Debrecen, Hungría, o 9 de novembro de 1922 e finado en Londres o 2 de febreiro de 1974, foi un filósofo da ciencia que desenvolveu o falsacionismo de Karl Popper.

Imre Lakatos

Nome orixinal	(hu) Lakatos Imre
Biografía
Nacemento	(hu) Imre Lipschitz 9 de novembro de 1922 Debrecen (Reino de Hungría)
Morte	2 de febreiro de 1974 (51 anos) Londres, Reino Unido
Causa da morte	infarto agudo de miocardio
Outros nomes	Imre Molnár
Residencia	Inglaterra
Grupo étnico	Pobo xudeu
Educación	Universidade de Cambridge - Doutor en filosofía (–1961) Universidade Estatal de Moscova (–1949) University of Debrecen (en) (–1944)
Tese académica	Essays in the logic of mathematical discovery (en)  (1961 )
Director de tese	George Pólya e R. B. Braithwaite (en)
Actividade
Campo de traballo	Filosofía
Ocupación	matemático, profesor universitario, filósofo, físico
Empregador	London School of Economics (1960–1974) Ministry of Education and Religious Affairs (en) (1947–1950)
Partido político	Partido Comunista Húngaro (pt)
Membro de	Petofi circle (en)
Influencias	Paul Feyerabend
Obra
Obras destacables (1976) Proofs and Refutations (en) (1976) Falsification and the Methodology of Scientific Research Programmes (en) (1999) For and Against Method (en)
Doutorando	Donald A. Gillies (en)
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Traxectoria

Formado na Universidade de Debrecen, a súa nai e a súa avoa foron asasinadas en Auschwitz entrementres el conseguiu fuxir dos nazis cambiando de nome. Convertido nun convencido comunista, traballou no ministerio de Educación da república soviética do seu país e asistiu tamén aos seminarios de Gyorgy Lukács. Aínda que estudou tamén na Universidade estatal de Moscova, foi acusado de revisionismo polo comunismo oficial e metido na cadea.

Implicouse na revolución húngara de 1956 que foi esmagada pola Unión Soviética, o que provocou a súa fuxida a Viena, e máis tarde ao Reino Unido onde se doutorou na Universidade de Cambridge. Posteriormente, traballou na Escola de Economía de Londres e foi o editor do British Journal for the Philosophy of Science ata a súa súpeta morte dunha hemorraxia cerebral.

Pensamento

Introduciu a dimensión histórica no coñecemento científico. A filosofía da ciencia sen historia fica baleira e a a historia da ciencia sen filosofía é cega. Introduce a posibilidade de corrección das reconstrucións racionais por medio de estudos históricos independentes. Para el historia significa, por unha banda, conxunto de feitos históricos e, por outra, un conxunto de proposicións históricas. Calquera historia é unha reconstrución cargada de teoría e de valor. Existe pois, tamén no eido científico, unha profunda conexión entre ámbolos dous planos.

Como Popper, entende que só é científico o refutable, o falsable. Considera inxel o positivismo científico que cre que se poden verificar sobre a experiencia as construcións científicas co fin de outorgarlles a categoría de verdade. Pero non comparte a crítica radical de Paul Feyerabend para quen non existen ciencias no sentido dos racionalistas senón humanidades.

Para Lakatos só se poden refutar sistemas teóricos completos e non hipóteses illadas. Aumenta, xa que logo, a escala da unidade de avaliación que non é o enunciado illado a confirmar no experimento senón o programa de investigación.

Este é un conxunto de teorías sucesivas a contrastar con teorías rivais. O programa de investigación ten un núcleo duro e un cinto protector formado por hipóteses auxiliares. O núcleo duro vese afectado se non poden predicir fenómenos por conter anomalías empíricas, momento no que pode ser substituído por un programa rival que é quen de explicar máis có anterior e predicir feitos novos.

Obras

• Proofs and refutations
• The logic of mathematical discovery