Gran Premio de Suráfrica de 1983

O Gran Premio de Suráfrica de Fórmula 1 de 1983, celebrouse no Circuíto de Kyalami Kyalami, Gauteng, o 15 de outubro de 1983. Foi a última rolda da tempada de Fórmula Un de 1983. Foi o 29º Gran Premio de Suráfrica desde o primeiro Gran Premio disputado en 1934 e o décimo quinto que se celebrou en Kyalami, nos arredores de Xohanesburgo. Disputouse sobre 77 voltas ao circuíto de catro quilómetros para unha distancia de carreira de 316 quilómetros.

Modelo:Competición deportivaGran Premio de Suráfrica de 1983
TipoGran Premio de Suráfrica Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1983 Editar o valor en Wikidata
Distancia do evento77 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónCircuíto de Kyalami (Midrand (en) Traducir) 25°59′53″S 28°04′08″L / -25.99803, 28.06892 Editar o valor en Wikidata
PaísSuráfrica Editar o valor en Wikidata
Data15 de outubro de 1983 Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoRiccardo Patrese Editar o valor en Wikidata
Pole positionPatrick Tambay Editar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaNelson Piquet Editar o valor en Wikidata

Antes da carreira, tres pilotos estaban aínda en condicións de gañar o Campionato do Mundo de Pilotos: Alain Prost ( Renault) lideraba o campionato con 57 puntos, seguido de Nelson Piquet (Brabham - BMW) con 55 e de René Arnoux ( Ferrari) con 49. Piquet cualificouse en segundo lugar, detrás de Patrick Tambay (Ferrari) na pole position e por diante de Riccardo Patrese (Brabham), Arnoux e Prost terceiro, cuarto e quinto. Na saída Piquet pasou a Tambay para tomar o liderado, con Patrese tomando o segundo lugar. Arnoux retirouse cun fallo no motor na volta 9. Prost abriuse paso ata o terceiro lugar, pero tamén se retirou na volta 35 por unha avaría no turbo. Necesitando só para terminar cuarto ou mellor, Piquet desacelerou e foi superado por Patrese, Niki Lauda (McLaren) e Andrea de Cesaris ( Alfa Romeo). O motor de Lauda fallou na volta 71. A carreira terminou con Patrese en primeiro lugar, de Cesaris segundo e Piquet terceiro. Piquet gañou o campionato por dous puntos. John Watson, completou a súao última tempada completa na Fórmula Un, foi descualificado por superar a outros coches na volta de formación.

Clasificación

editar

Cualificación

editar
Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 27   Patrick Tambay Ferrari 1:06.554 1:07.029
2 5   Nelson Piquet Brabham-BMW 1:06.792 1:06.821 0.238
3 6   Riccardo Patrese Brabham-BMW 1:08.181 1:07.001 0.447
4 28   René Arnoux Ferrari 1:07.222 1:07.105 0.551
5 15   Alain Prost Renault 1:07.186 1:08.136 0.632
6 1   Keke Rosberg Williams-Honda 1:07.256 1:07.344 0.702
7 12   Nigel Mansell Lotus-Renault 1:09.443 1:07.643 1.089
8 9   Manfred Winkelhock ATS-BMW 1:07.726 1:07.682 1.128
9 22   Andrea de Cesaris Alfa Romeo 1:08.970 1:07.759 1.205
10 2   Jacques Laffite Williams-Honda 1:07.931 1:08.652 1.377
11 11   Elio de Angelis Lotus-Renault 1:07.937 1:07.980 1.383
12 8   Niki Lauda McLaren-TAG 1:07.974 1:08.587 1.420
13 35   Derek Warwick Toleman-Hart 1:08.061 1:08.301 1.507
14 16   Eddie Cheever Renault 1:08.069 1:08.360 1.515
15 7   John Watson McLaren-TAG 1:08.328 1:10.635 1.774
16 36   Bruno Giacomelli Toleman-Hart 1:08.350 1:08.439 1.796
17 23   Mauro Baldi Alfa Romeo 1:09.364 1:08.628 2.074
18 3   Michele Alboreto Tyrrell-Ford 1:11.096 1:11.284 4.542
19 4   Danny Sullivan Tyrrell-Ford 1:11.750 1:11.382 4.828
20 30   Thierry Boutsen Arrows-Ford 1:11.988 1:11.658 5.104
21 25   Jean-Pierre Jarier Ligier-Ford 1:12.017 1:12.538 5.463
22 29   Marc Surer Arrows-Ford 1:12.309 1:12.049 5.495
23 26   Raul Boesel Ligier-Ford 1:12.745 1:13.330 6.191
24 17   Kenny Acheson RAM-Ford 1:13.352 6.798
25 31   Corrado Fabi Osella-Alfa Romeo 1:14.483 1:13.656 7.102
26 32   Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo 1:14.903 1:15.503 8.349
Fonte:[1]

Carreira

editar
Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 6   Riccardo Patrese Brabham-BMW 77 1:33:25.708 3 9
2 22   Andrea de Cesaris Alfa Romeo 77 9.319 9 6
3 5   Nelson Piquet Brabham-BMW 77 21.969 2 4
4 35   Derek Warwick Toleman-Hart 76 1 volta 13 3
5 1   Keke Rosberg Williams-Honda 76 1 volta 6 2
6 16   Eddie Cheever Renault 76 1 Lap 14 1
7 4   Danny Sullivan Tyrrell-Ford 75 2 voltas 19  
8 29   Marc Surer Arrows-Ford 75 2 voltas 22  
9 30   Thierry Boutsen Arrows-Ford 74 3 voltas 20  
10 25   Jean-Pierre Jarier Ligier-Ford 73 4 voltas 21  
11 8   Niki Lauda McLaren-TAG 71 Eléctrico 12  
12 17   Kenny Acheson RAM-Ford 71 6 voltas 24  
NC 12   Nigel Mansell Lotus-Renault 68 Non Clasificado 7  
NC 26   Raul Boesel Ligier-Ford 66 Non Clasificado 23  
Ret 3   Michele Alboreto Tyrrell-Ford 60 Motor 18  
Ret 27   Patrick Tambay Ferrari 56 Turbo 1  
Ret 36   Bruno Giacomelli Toleman-Hart 56 Turbo 16  
Ret 15   Alain Prost Renault 35 Turbo 5  
Ret 31   Corrado Fabi Osella-Alfa Romeo 28 Motor 25  
Ret 11   Elio de Angelis Lotus-Renault 20 Motor 11  
DSC 7   John Watson McLaren-TAG 18 Descualificado 15  
Ret 28   René Arnoux Ferrari 9 Motor 4  
Ret 23   Mauro Baldi Alfa Romeo 5 Motor 17  
Ret 9   Manfred Winkelhock ATS-BMW 1 Motor 8  
Ret 2   Jacques Laffite Williams-Honda 1 Trompo 10  
Ret 32   Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo 1 Motor 26  
  • Prost, Piquet e Arnoux chegaron a esta carreira con posibilidades de gañar o campionato.
    • Prost (57 pts.) necesitaba ser
      • 2º, por diante de Piquet
      • 3º, con Piquet 2º ou peor
      • 4º ou 5º, con Piquet 3º ou peor
      • 6º, con Piquet 4º ou peor e Arnoux 2º ou peor
      • Piquet 5ºh ou peor e Arnoux 2º ou peor
    • Piquet (55 pts.)
      • 2º, con Prost 4º ou peor
      • 3º, con Prost 6º ou peor
      • 4º, con Prost 7º ou peor e Arnoux 2º ou peor
    • Arnoux (49 pts.) necesitaba ser 1º con Prost 6º ou peor e Piquet 4º ou peor
  • Ferrari e Renault tamén loitaban polo campionato de construtores
    • Ferrari (89 pts.) precisaba
      • Anotar 5 pts. ou máis
      • 4º, ou 5º e 6º, ou superior, cos Renaults 1º e 3º ou peor
      • 5º ou mellor, cos Renaults 1º e 4º ou peor
      • 6º ou mellor, cos Renaults 1º e 5º ou peor
      • Os Renaults anotando menos de 11 pts.
    • Renault (78 pts.) precisaba ser
      • 1º e 2º cos Ferraris anotando menos de 5 pts
      • 1º e 3º cos Ferraris anotando menos de 3 pts
      • 1º e 4º cos Ferraris 6º ou peor
      • 1º e 5º cos Ferraris 7º ou peor.
  • Esta foi a derradeira carreira logo de doce anos na Fórmula Un do piloto francés Jean-Pierre Jarier e tamén o último Gran Premio para Danny Sullivan e Raul Boesel.

Posicións logo da carreira

editar
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Europa de 1983
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1983
Carreira seguinte:
Gran Premio do Brasil de 1984
Carreira anterior:
Gran Premio de Suráfrica de 1982
Gran Premio de Suráfrica Carreira seguinte:
Gran Premio de Suráfrica de 1984
  1. Hamilton, Maurice (ed.) (1983). AUTOCOURSE 1983–84. Hazleton Publishing Ltd. p. 216. ISBN 0-905138-25-2. 

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Arquivado dende o orixinal o 21 de outubro de 2014. Consultado o 2007-06-17. 

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar