Gran Premio de Europa de 1993

Gran Premio de Europa de 1993
Nome oficial	Sega European Grand Prix
Tipo	Gran Premio de Europa
Deporte	automobilismo
Parte de	Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1993
Distancia do evento	76
Localización e Datas
Localización	Circuíto de Donington Park (Castle Donington (pt) ) 52°49′47″N 1°22′46″O / 52.829805555556, -1.3795555555556
País	Reino Unido
Data	11 de abril de 1993
Competición
Primeiro posto	Ayrton Senna
Pole position	Alain Prost
Volta máis rápida	Ayrton Senna

O Gran Premio de Europa de 1993 (oficialmente o Sega European Grand Prix^[1]) foi unha carreira de Fórmula 1 celebrada o 11 de abril de 1993 en Donington Park. Foi a terceira carreira do Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1993. A carreira se disputou sobre 76 voltas e foi gañada por Ayrton Senna para o equipo McLaren, por diante do segundo Damon Hill e Alain Prost (terceiro), ambos conducindo para o equipo Williams.^[2]

A pilotaxe de Senna cara á vitoria é considerada unha das súas mellores,^[3] e as súas fazañas na primeira volta son particularmente eloxiadas, nas que superou a catro pilotos, Michael Schumacher, Karl Wendlinger, Damon Hill e Alain Prost, para tomar a dianteira nunha soa volta en condicións de chuvia torrencial.^[4]^[5] A carreira foi a primeira realizada baixo o título do Gran Premio de Europa desde 1985, e ata a data é o único Gran Premio de Fórmula Un que se celebrou no circuíto de Donington Park.^[6]

Informe

Antecedentes

Os plans para celebrar un Gran Premio de Asia na Nippon Autopolis no Xapón non se materializaron, o primeiro Gran Premio de Europa logo de oito anos correuse como a terceira carreira da tempada de 1993. Donington Park foi designado para a carreira, logo de intentar sen éxito ser a sede do Gran Premio do Reino Unido. A compañía de videojuegos Sega patrocinou a carreira e o seu logotipo podíase ver ao longo do Grand Prix e no podio. Sega tamén tiña os dereitos de denominación para o Grand Prix.^[7]

Carreira

Ayrton Senna gañou a carreira para McLaren.

Os Williams foron 1-2 en cualificación con Prost na pole por diante de Hill, Schumacher, Senna, Wendlinger e Michael Andretti. Ao principio, chovía e Schumacher bloqueou a Senna, ambos perderon tempo e Wendlinger quedou terceiro. Logo de caer ao quinto posto, Senna pasou rapidamente a Schumacher na terceira curva. Logo foi tras Wendlinger, adiantandoo nas curvas Craner con Schumacher e Andretti tratando de seguilo. Schumacher adiantouno pero Andretti golpeou a Wendlinger e ambos saíronse. Senna foise por Hill e tomou o segundo lugar na curva McLean. Agora Prost era o obxectivo e tomou o liderado na penúltima curva, a Forquita Melbourne. Ná segunda volta, Senna lideraba diante de Prost, Hill, Rubens Barrichello (que comezara no 12º posto), Jean Alesi, Schumacher e JJ Lehto.

A pista comezou a secarse e todo o mundo entrou en boxes para poñer pneumáticos secos. Lehto era quinto, logo de comezar desde o pit lane, pero retirouse con problemas de manexo na 14ª volta. Gerhard Berger tomou o lugar, pero tamén se retirou con problemas de suspensión seis voltas máis tarde. A chuvia regresou e os líderes entraron agora en boxes para volver a cambiar pneumáticos de chuvia. Schumacher non entrou e lideraba a carreira cando trompeou na volta 23 porque estaba cos pneumáticos equivocados. A pista comezou a secarse e todos entraron outra vez máis en boxes, Senna tivo un problema e perdeu 20 segundos. Prost lideraba agora diante de Senna, Hill, Barrichello, Derek Warwick e Johnny Herbert. Comezou a chover e os dous Williams volveron a parar mentres que Senna quedábase fóra. Foi a decisión correcta porque de novo comezou a secarse a pista. Os Williams entraron en boxes novamente. Prost tivo problemas na súa parada e cando volveu á pista, era cuarto cunha volta perdida. Barrichello agora estaba en segundo lugar pero comezou a chover e detívose novamente. Entrou aos boxes dúas veces e agora Hill estaba en segundo lugar, aínda que unha volta por detrás. Barrichello, terceiro, tivo problemas coa súa presión de combustible e retirouse, deixándolle o lugar a Prost. Senna estableceu a volta rápida na volta 57, nunha volta cando conduciu polo pit lane pero abortou a parada en boxes, mostrando que en realidade había un atallo a través do pit lane. Isto débese á configuración Grand Prix de Donington, que ten a entrada ao pit antes da curva final na recta principal. Esta é posiblemente a única volta rápida na historia moderna da F1 conducindo a través do pit lane. Senna gañou diante de Hill e Prost, logo de facer catro paradas en boxes en condicións de seco e mollado en comparación coas sete de Prost, que é un récord que permanece en 2014.^{[Cómpre referencia]} Herbert terminou cuarto para Lotus ao deterse só unha vez, mentres que todos os demais finalistas detivéronse en boxes varias veces. Riccardo Patrese e Fabrizio Barbazza completaron os seis primeiros. Ao final, só Senna percorrera toda lonxitude total da pista, agás Hill, que terminou cun minuto de atraso. Ao final da carreira, Senna subiu ao podio e déuselle un trofeo que representaba á mascota de Sega, Sonic the Hedgehog sostendo un trofeo co logo de Sega debaixo.^[7] Unha imaxe amplamente difundida en Internet mostra a Senna sostendo o trofeo.^[7]^[8] Contrariamente á crenza popular, este non foi o premio que obtivo Senna por gañar o Grand Prix, era un trofeo falso para un photocall. As imaxes de vídeo mostran que logo de tomarse a fotografía, outorgóuselle o premio real, un trofeo no que non aparece Sonic nin o logo de Sega. A localización actual do famoso trofeo Sega é descoñecido.

Clasificación

Cualificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Q1	Q2	Diferenza
1	2	Alain Prost	Williams-Renault	1:24.467	1:10.458	—
2	0	Damon Hill	Williams-Renault	1:24.014	1:10.762	0.304
3	5	Michael Schumacher	Benetton-Ford	1:26.264	1:12.008	1.550
4	8	Ayrton Senna	McLaren-Ford	1:23.976	1:12.107	1.649
5	29	Karl Wendlinger	Sauber	1:26.805	1:12.738	2.280
6	7	Michael Andretti	McLaren-Ford	1:26.859	1:12.739	2.281
7	30	JJ Lehto	Sauber	1:25.469	1:12.763	2.305
8	28	Gerhard Berger	Ferrari	1:25.971	1:12.862	2.404
9	27	Jean Alesi	Ferrari	1:25.699	1:12.980	2.522
10	6	Riccardo Patrese	Benetton-Ford	1:27.273	1:12.982	2.524
11	12	Johnny Herbert	Lotus-Ford	1:27.173	1:13.328	2.870
12	14	Rubens Barrichello	Jordan-Hart	1:26.557	1:13.514	3.056
13	11	Alessandro Zanardi	Lotus-Ford	1:28.782	1:13.560	3.102
14	9	Derek Warwick	Footwork-Mugen-Honda	1:28.096	1:13.664	3.206
15	19	Philippe Alliot	Larrousse-Lamborghini	1:28.648	1:13.665	3.207
16	23	Christian Fittipaldi	Minardi-Ford	1:28.065	1:13.666	3.208
17	20	Érik Comas	Larrousse-Lamborghini	1:29.310	1:13.970	3.512
18	3	Ukyo Katayama	Tyrrell-Yamaha	1:29.851	1:14.121	3.663
19	15	Thierry Boutsen	Jordan-Hart	1:28.701	1:14.246	3.788
20	24	Fabrizio Barbazza	Minardi-Ford	1:27.275	1:14.274	3.816
21	26	Mark Blundell	Ligier-Renault	1:27.302	1:14.301	3.843
22	25	Martin Brundle	Ligier-Renault	1:26.788	1:14.306	3.848
23	10	Aguri Suzuki	Footwork-Mugen-Honda	1:30.107	1:14.927	4.469
24	21	Michele Alboreto	Lola-Ferrari	1:30.049	1:15.322	4.864
25	4	Andrea de Cesaris	Tyrrell-Yamaha	1:29.177	1:15.417	4.959
26	22	Luca Badoer	Lola-Ferrari	1:31.178	1:15.641	5.183

Carreira

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	8	Ayrton Senna	McLaren-Ford	76	1:50:46.570	4	10
2	0	Damon Hill	Williams-Renault	76	1:23.199	2	6
3	2	Alain Prost	Williams-Renault	75	1 volta	1	4
4	12	Johnny Herbert	Lotus-Ford	75	1 volta	11	3
5	6	Riccardo Patrese	Benetton-Ford	74	2 voltas	10	2
6	24	Fabrizio Barbazza	Minardi-Ford	74	2 voltas	20	1
7	23	Christian Fittipaldi	Minardi-Ford	73	3 voltas	16
8	11	Alessandro Zanardi	Lotus-Ford	72	4 voltas	13
9	20	Érik Comas	Larrousse-Lamborghini	72	4 voltas	17
10	14	Rubens Barrichello	Jordan-Hart	70	Presión combustible	12
11	21	Michele Alboreto	Lola-Ferrari	70	6 voltas	24
Ret	9	Derek Warwick	Footwork-Mugen-Honda	66	Caixa de cambios	14
Ret	15	Thierry Boutsen	Jordan-Hart	61	Acelerador	19
Ret	4	Andrea de Cesaris	Tyrrell-Yamaha	55	Caixa de cambios	25
Ret	27	Jean Alesi	Ferrari	36	Caixa de cambios	9
Ret	10	Aguri Suzuki	Footwork-Mugen-Honda	29	Caixa de cambios	23
Ret	19	Philippe Alliot	Larrousse-Lamborghini	27	Colisión	15
Ret	5	Michael Schumacher	Benetton-Ford	22	Trompo	3
Ret	26	Mark Blundell	Ligier-Renault	20	Trompo	21
Ret	28	Gerhard Berger	Ferrari	19	Suspensión	8
Ret	30	JJ Lehto	Sauber	13	Dirección	7
Ret	3	Ukyo Katayama	Tyrrell-Yamaha	11	Embrague	18
Ret	25	Martin Brundle	Ligier-Renault	7	Trompo	22
Ret	29	Karl Wendlinger	Sauber	0	Colisión	5
Ret	7	Michael Andretti	McLaren-Ford	0	Colisión	6
NSC	22	Luca Badoer	Lola-Ferrari
Fonte:^[2]

Notas

Esta foi a 19ª e derradeira volta rápida de Ayrton Senna.
Fabrizio Barbazza anotou o seu primeiro punto de carreira.

Posicións logo da carreira

Clasificación no campionato de pilotos

Pos	Piloto	Puntos
1	Ayrton Senna	26
2	Alain Prost	14
3	Damon Hill	12
4	Mark Blundell	6
5	Johnny Herbert	6

Clasificación do campionato de construtores

Pos	Construtor	Puntos
1	McLaren-Ford	26
2	Williams-Renault	26
3	Lotus-Ford	7
4	Benetton-Ford	6
5	Ligier-Renault	6

Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Notas

↑ "Motor Racing Programme Covers: 1993". The Programme Covers Project. Consultado o 29 de outubro de 2017.
↑ ^2,0 ^2,1 "1993 European Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 29 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015.
↑ Harmer, Alex (1 de maio de 2013). "Ayrton Senna's greatest drives". Motor Sport magazine. Arquivado dende o orixinal o 22 de decembro de 2015. Consultado o 19 de setembro de 2013.
↑ Walker, Murray (11 de abril de 2013). "Murray's memories: European GP 1993 – Sensational Senna". BBC Sport. Arquivado dende o orixinal o 9 de marzo de 2014. Consultado o 19 de setembro de 2013.
↑ "Greatest single lap in F1 history was driven at Donington's first and last grand prix". Nottingham Post. 10 de xuño de 2011. Arquivado dende o orixinal o 29 de novembro de 2014. Consultado o 19 de setembro de 2013.
↑ Medland, Chris (24 de xuño de 2011). "Senna reigns supreme". ESPN. Arquivado dende o orixinal o 29 de novembro de 2014. Consultado o 19 de setembro de 2013.
↑ ^7,0 ^7,1 ^7,2 Plunkett, Luke (23 de decembro de 2012). "The Day a Sporting Legend Became an Unwitting Sonic the Hedgehog Icon". Kotaku.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de setembro de 2015.
↑ "High End Sonic the Hedgehog Merchandise". sonicgear.org. Arquivado dende o orixinal o 16 de xaneiro de 2016.

Henry, Alan (1993). AUTOCOURSE 1993–94. Hazleton Publishing. ISBN 1-874557-15-2.

Véxase tamén

Ligazóns externas

AtlasF1's 'The Races we Remember' Series:The 1990s

Carreira anterior: Gran Premio do Brasil de 1993	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1993	Carreira seguinte: Gran Premio de San Marino de 1993
Carreira anterior: Gran Premio de Europa de 1985	Gran Premio de Europa	Carreira seguinte: Gran Premio de Europa de 1994

[1] "Motor Racing Programme Covers: 1993". The Programme Covers Project. Consultado o 29 de outubro de 2017.

[formula1.com-2] 2,0 ^2,1 "1993 European Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 29 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015.

[3] Harmer, Alex (1 de maio de 2013). "Ayrton Senna's greatest drives". Motor Sport magazine. Arquivado dende o orixinal o 22 de decembro de 2015. Consultado o 19 de setembro de 2013.

[4] Walker, Murray (11 de abril de 2013). "Murray's memories: European GP 1993 – Sensational Senna". BBC Sport. Arquivado dende o orixinal o 9 de marzo de 2014. Consultado o 19 de setembro de 2013.

[5] "Greatest single lap in F1 history was driven at Donington's first and last grand prix". Nottingham Post. 10 de xuño de 2011. Arquivado dende o orixinal o 29 de novembro de 2014. Consultado o 19 de setembro de 2013.

[Senna_reigns_supreme-6] Medland, Chris (24 de xuño de 2011). "Senna reigns supreme". ESPN. Arquivado dende o orixinal o 29 de novembro de 2014. Consultado o 19 de setembro de 2013.

[kotaku.com-7] 7,0 ^7,1 ^7,2 Plunkett, Luke (23 de decembro de 2012). "The Day a Sporting Legend Became an Unwitting Sonic the Hedgehog Icon". Kotaku.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de setembro de 2015.

[sonicgear.org-8] "High End Sonic the Hedgehog Merchandise". sonicgear.org. Arquivado dende o orixinal o 16 de xaneiro de 2016.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]