Gran Premio de Alemaña de 1957
O Gran Premio de Alemaña de 1957 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 4 de agosto de 1957 no circuíto de Nürburgring Nordschleife. Foi a sexta carreira da tempada de Fórmula Un de 1957. A carreira de 22 voltas foi gañada polo piloto arxentino Juan Manuel Fangio pilotando un Maserati. A carreira cítase a miúdo como unha das mellores vitorias na historia da competición. Foi a 4ª vitoria de Fangio nas 7 carreiras principais da tempada (excluíndo as 500 Millas de Indianápolis), ademais cá cantidade de puntos que tiña (34 polos 16 de Luigi Musso) e con dúas carreiras por diante, a súa vitoria no circuíto de Nürburgring significou o seu quinto título de Campión do Mundo.
Nome oficial | XIX Großer Preis von Deutschland |
---|---|
Nome na lingua orixinal | (de) XIX Grosser Preis von Deutschland |
Tipo | Gran Premio de Alemaña |
Deporte | automobilismo |
Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1957 |
Distancia do evento | 22 |
Localización e Datas | |
Localización | Nürburgring (Renania-Palatinado - Rheinland-Pfalz) 50°20′08″N 6°56′51″L / 50.335555555556, 6.9475 |
Lonxitude | 5,148 km |
País | Alemaña |
Data | 4 de agosto de 1957 |
Competición | |
Primeiro posto | Juan Manuel Fangio |
Pole position | Juan Manuel Fangio |
Volta máis rápida | Juan Manuel Fangio |
Fangio tomara nota da selección de pneumáticos e do nivel de combustible dos pilotos de Ferrari, e decatouse de que probablemente ían correr a carreira completa sen unha parada en boxes. Fangio decidiu que utilizar pneumáticos máis brandos, e cargar só medio tanque de combustible, permitiría que o coche tomara as curvas máis rápido, pero tamén requiriría unha parada en boxes. Fangio fixo a súa parada en boxes na volta 13, en 1º lugar, e 30 segundos por diante de Hawthorn e Collins.
A parada en boxes foi un desastre, o equipo tivo problemas para cambiar unha das rodas. Fangio saíu do pit lane en 3ª posición, 48 segundos por detrás de Collins, que estaba en 2º lugar. Durante as seguintes 10 voltas, Fangio rompeu a marca de volta 9 veces (7 dos rexistros foron en voltas sucesivas, logrou rebaixar uns abafadores 15´5 segundos a Hawthorn na primeira volta, e logo outros 8´5 segundos na seguinte volta). Na volta 21, Fangio foise ao interior da curva a esquerda, ESSO Terrasse, pasando a Collins e situandose 2º. Máis tarde na volta 21, nunha curva a esquerda, Fangio cortou a Hawthorn pasandolle polo interior da curva, con só dous dos seus pneumáticos na pista e os pneumáticos esquerdos sobre a herba. Fangio mantivo a súa vantaxe, pero non foi fácil, xa que Hawthorn atacou, e case logrou adiantar a Fangio nalgunhas curvas, pero foi en balde, e Fangio gañou a carreira.
Despois da carreira, Fangio, comentou: "Nunca antes conducín tan rapido na miña vida e creo que nunca serei capaz de facelo de novo". Máis tarde, Fangio tamén dixo: "Nürburgring é a miña pista favorita. Quedeime totalmente namorado dela e creo que ese día, en 1957 por fin logrei dominala. Era coma se me amosara todos os segredos dela e désemos a coñecer dunha vez por todas... Durante dous días non puiden durmir, aínda veia esas curvas na escuridade, curvas nas que nunca antes tivera o valor de levar as cousas ata ese límite".[1]
Para aumentar a participación, os organizadores abriron a pista aos coches de Fórmula 2. As dúas carreiras corréronse ao mesmo tempo, pero os equipos de fórmula 2 (en amarelo) non eran elixibles para os puntos do Campionato do Mundo e algunhas fontes non consideran estas saídas nas estatísticas da carreira.
Clasificación
editarPos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 1 | Juan Manuel Fangio | Maserati | 22 | 3:30:38.3 | 1 | 9 |
2 | 8 | Mike Hawthorn | Ferrari | 22 | 3.6 segs | 2 | 6 |
3 | 7 | Peter Collins | Ferrari | 22 | 35.6 segs | 4 | 4 |
4 | 6 | Luigi Musso | Ferrari | 22 | 3:37.6 | 8 | 3 |
5 | 10 | Stirling Moss | Vanwall | 22 | 4:37.2 | 7 | 2 |
6 | 2 | Jean Behra | Maserati | 22 | 4:38.5 | 3 | |
7 | 3 | Harry Schell | Maserati | 22 | 6:47.5 | 6 | |
8 | 16 | Masten Gregory | Maserati | 21 | 1 volta | 10 | |
9 | 11 | Tony Brooks | Vanwall | 21 | 1 volta | 5 | |
10 | 4 | Giorgio Scarlatti | Maserati | 21 | 1 volta | 13 | |
11 | 15 | Bruce Halford | Maserati | 21 | 1 volta | 16 | |
12 | 21 | Edgar Barth | Porsche | 21 | 1 volta | 12 | |
13 | 28 | Brian Naylor | Cooper-Climax | 20 | 2 voltas | 17 | |
14 | 27 | Carel Godin de Beaufort | Porsche | 20 | 2 voltas | 20 | |
15 | 25 | Tony Marsh | Cooper-Climax | 17 | 5 voltas | 22 | |
Ret | 17 | Hans Herrmann | Maserati | 14 | Chasis | 11 | |
Ret | 20 | Umberto Maglioli | Porsche | 13 | Motor | 15 | |
Ret | 23 | Roy Salvadori | Cooper-Climax | 11 | Suspensión | 14 | |
Ret | 18 | Paco Godia | Maserati | 11 | Dirección | 21 | |
Ret | 12 | Stuart Lewis-Evans | Vanwall | 10 | Caixa de cambios | 9 | |
Ret | 24 | Jack Brabham | Cooper-Climax | 6 | Transmisión | 18 | |
Ret | 26 | Paul England | Cooper-Climax | 4 | Distribuidor | 23 | |
Ret | 29 | Dick Gibson | Cooper-Climax | 3 | Dirección | 24 | |
Ret | 19 | Horace Gould | Maserati | 2 | Eixo | 19 |
Posicións logo da carreira
editarPos | Piloto | Puntos | |
---|---|---|---|
1 | Juan Manuel Fangio | 34 | |
2 | Luigi Musso | 16 | |
3 | 3 | Mike Hawthorn | 13 |
1 | 4 | Tony Brooks | 10 |
1 | 5 | Sam Hanks | 8 |
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos.
Notas
editar- ↑ Manishin, Glenn B. "The Early Years". Arquivado dende o orixinal o 18 de xuño de 2018. Consultado o 25 October 2011.
- Pole position: Juan Manuel Fangio - 9:25.6
- Volta rápida: Juan Manuel Fangio - 9:17.4
- Líder por volta: Mike Hawthorn 8 voltas (1-2, 15-20); Juan Manuel Fangio 11 voltas (3-11, 21-22); Peter Collins 3 voltas (12-14).
Ligazóns externas
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Alemaña de 1957 |
Carreira anterior: Gran Premio do Reino Unido de 1957 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1957 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Pescara de 1957 |
Carreira anterior: Gran Premio de Alemaña de 1956 |
Gran Premio de Alemaña | Carreira seguinte: Gran Premio de Alemaña de 1958 |