Filipe V de Francia

Filipe V de Francia e II de Navarra o Longo (en francés Philippe V de France, Philippe II de Navarre ou Philippe V le Long), nado en 1293 e finado na Abadía de Longchamp o 3 de xaneiro de 1322, foi conde de Borgoña (1315-1322); rexente de Francia e Navarra (1316) e rei de Francia e Navarra (1316-1322).

Filipe V de Francia

Nome orixinal	(fr) Philippe V de France
Biografía
Nacemento	1293 Vincennes, Francia
Morte	3 de xaneiro de 1322 (28/29 anos) Abbey of Longchamp, Francia (en)
Causa da morte	infección
Lugar de sepultura	Basílica de Saint-Denis
Rei de Francia
19 de novembro de 1316 – 3 de xaneiro de 1322 ← Xoán I de Francia – Carlos IV de Francia →
Rei de Navarra
19 de novembro de 1316 – 3 de xaneiro de 1322 ← Xoán I de Francia – Carlos IV de Francia →
Datos persoais
Relixión	Cristianismo
Actividade
Ocupación	gobernante
Outro
Título	Rei de Francia Rei de Navarra
Familia	Dinastía dos Capetos
Cónxuxe	Joana II, Condessa da Borgonha (1307, 1307 (Gregoriano)–1322)
Fillos	Xoana III de Borgoña, Margarida I de Borgoña, Isabella of France, Dauphine of Viennois, Blanche van Frankrijk
Pais	Filipe IV de Francia   e Xoana I de Navarra
Irmáns	Sabela de Francia Carlos IV de Francia Lois X de Francia
Descrito pola fonte	Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Encyclopædia Britannica

Traxectoria

Orixes familiares

Nado en 1293, era o cuarto fillo do rei Filipe IV de Francia e da raíña Xoana I de Navarra.

Era neto por liña paterna de Filipe III de Francia e da princesa Sabela de Hungría, e por liña materna de Henrique I de Navarra e Branca de Artois. Era irmán dos reis Lois X e Carlos IV.

Matrimonios e descendencia

Casou en xaneiro de 1307 coa condesa Xoana II de Borgoña, condesa de Artois e condesa de Borgoña, filla de Otón IV de Borgoña e Matilda de Artois. Desta unión naceron:

• a princesa Xoana III de Borgoña (1308-1347), condesa de Borgoña, casou en 1318 con Eudes IV de Borgoña, duque de Borgoña.
• A princesa Margarida I de Borgoña (1309-1382), condesa de Borgoña, casou en 1320 con Lois I de Flandres.
• a princesa Isabel de Francia (1312-1348).
• Príncipe Filipe de Francia (1313-1321).
• A princesa Branca de Francia (1314-1358), relixiosa.
• Príncipe Lois de Francia (1315-1317).

Ascenso ao trono

En 1316 á morte do rei Lois X de Francia, o irmán máis vello de Filipe, houbo serias disputas pola sucesión ao trono. Lois deixara unha filla, Xoana de Navarra, e un fillo que aínda non nacera. Á espera de descubrir o sexo do neno, Filipe V converteuse en rexedor do reino durante os cinco meses de embarazo da raíña viúva. Cando naceu un fillo varón, Xoán I de Francia, inmediatamente foi proclamado rei e sucesor de Lois X, co seu tío Filipe na rexencia. Por desgraza, o neno morreu cinco días despois de nacer. Xoana de Navarra reivindicou os seus dereitos, pero a Lei Sálica impediulle que reinase en Francia, pero non no Reino de Navarra, pero as súas demandas foron ignoradas e Filipe V foi nomeado rei.

Filipe V foi un gobernador enérxico, decidido e intelixente. Así loitou por abolir os privilexios da nobreza, terminando así progresivamente co sistema feudal da época e acadando un poder real centralizado. Durante o seu reino promulgou, redactou e asinou un gran número de ordenanzas reais, edictos e disposicións. Comezou a existencia da Cámara de Contas, o que permitiría sanear a administración pública. Continuou a Guerra de Flandres, iniciada polo seu pai, e en 1320 adquiriu varios territorios flamengos unha vez rematada esta. A continuación da política de seu pai impuxo altos impostos aos xudeus.

Morreu o 3 de xaneiro de 1322 na cidade de Longchamps e foi enterrado na catedral de Saint-Dennis. Pola morte dos seus fillos varóns, a coroa pasou ao seu irmán máis novo.