Cordal Cantábrico

O cordal Cantábrico ou cordilleira Cantábrica é un sistema montañoso do norte da Península Ibérica, paralelo ao mar Cantábrico. Ten unha lonxitude de 480 quilómetros dende a depresión vasca ata o Macizo Galaico. A cordal pasa polas comunidades autónomas do País Vasco, Cantabria, Asturias e Castela e León. Os seus cumios superan os 2.000 metros en Asturias, o norte das provincias de León e Palencia e a zona oriental de Cantabria. Debido ao efecto Föehn prodúcense abondosas precipitacións na vertente norte cantábrica (de ata 2.000 mm anuais) e cando os ventos descenden cara a vertente meridional estes ventos xa se presentan secos, o cal ocasiona un clima máis árido.

Cordal Cantábrico

Tipo	sistema montañoso cordilleira
Epónimo	Mar Cantábrico
Situado na entidade xeográfica	Península Ibérica
Localización
División administrativa	Cantabria, España, Asturias, España, Galicia, España, Castela e León, España e País Vasco, España
43°11′51″N 4°51′06″O
Comparte fronteira con	Meseta Central, sur
Composto por	Q5988848 Q6127846 Q6128060 Sierra del Escudo (en) Sierra del Escudo de Cabuérniga (en) Q6128014 Fuentes Carrionas (en) Sierra de Híjar (en) Montes Vascos Picos de Europa Q5474489
Características
Altitude	2.648 m
Dimensións	65 () × 120 () × 480 () km
Punto máis alto	Torrecerredo  (2.648 m )
Material usado	Calcaria

Os materiais que forman o cordal Cantábrico son antigos, calcarias sobre todo que resultaron fortemente pregados durante o proceso alpino. Gran cantidade de ríos nacen nos montes do cordal, coma o Navia, Narcea e Nalón, entre outros.

Divídese entre o Macizo Asturiano, a Montaña Cántabra, onde están os Picos de Europa, e os Montes Vascos.

Véxase tamén

Bibliografía

• "Cantábrica, Cordilleira". Enciclopedia Galega Universal. Ir Indo. 1999-2002. ISBN 84-7680-288-9. 

Outros artigos

• Cornixa cantábrica